Page 179 - 015
P. 179
171
5.2.4.1 ผลการเปรยบเทียบตามตัวแปรอายุ ต่างกัน ในภาพรวมและรายด้าน
ี
ิ
ิ
ี
ี
ึ
่
ี
ิ
แตกต่างกันอย่างมนัยส าคัญทางสถต ซงผลการทดสอบเปรยบเทยบพบว่า บทบาทของอหม่ามอยู่ใน
ึ
ุ
็
ระดับมากสดคอ อายุ 61 ปข้นไป รองลงมาอายุ 51-60 ป ี และอายุ 41-50 ป ี ทั้งน้อาจเปนเพราะว่าอายุ
ี
ี
ื
เปนปจจัยทมผลต่อการปฏบัตหน้าท แต่ผู้บรหารให้ความส าคัญกับองค์กรมากกว่า เพราะเปาหมาย
ิ
ั
็
ี่
ิ
ิ
ี่
้
ี
ื
็
ู
ึ
่
ิ
หลักคอการบรหารจัดการองค์กรไปส่ความส าเรจ ซงแตกต่างกับงานวิจัยของ จักรกฤษ แย้มสรวล
ี
ี
(2545 : บทคัดย่อ) พบว่า ผู้มส่วนได้เสยทมอายุต่างกัน มบทบาททมส่วนร่วมในการจัดการศกษา
ี
ี่
ี
ี
ึ
ี่
โดยรวมและรายด้านทกด้านไม่แตกต่างกัน และแตกต่างกับงานวิจัยของ สมาน แก้วค าไสย์ (2545 :
ุ
ี
ี่
ี
ิ
ี
ิ
ิ
บทคัดย่อ) พบว่า ผู้บรหารโรงเรยนทมอายุต่างกัน มการปฏบัตตามบทบาทไม่แตกต่างกันทั้ง
โดยรวมและรายด้าน
ิ
5.2.4.2 วุฒการศกษา
ึ
ิ
ี
ึ
5.2.4.2.1 ผลการเปรยบเทียบตามตัวแปรวุฒการศกษาศาสนา ต่างกัน ใน
ิ
ั
ภาพรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน ทั้งน้อาจเปนเพราะอหม่ามทได้เข้ารบการฝกอบรมมากหรอ
ึ
ี
ี่
็
ื
ึ
็
ุ
่
ี
ิ
น้อยไม่ส่งผลต่อการปฏบัตงาน เพราะการฝกอบรมของบคลากรเปนไปในทศทางเดยวกันซงเปน
็
ึ
ิ
ิ
ึ
ี่
ั
ี
ิ
ิ
เหตให้อหม่ามทได้รบการฝกอบรมแตกต่างกัน มบทบาทการบรหารศูนย์ฯ(ตาดกา) ไม่แตกต่างกัน
ุ
ี
ี่
ั
ิ
สอดคล้องกับงานวิจัยของ สมาน แก้วค าไสย์ (2545 : บทคัดย่อ) พบว่า ผู้บรหารทได้รบการ
ิ
ิ
ึ
ฝกอบรมแตกต่างกัน มการปฏบัตตามบทบาทโดยรวมไม่แตกต่างกัน ซงสอดคล้องกับงานวิจัยของ
ี
่
ึ
ิ
ประวิตร โหรา (2551 : 162-163) พบว่า การก้าวส่ต าแหน่งการบรหารในระดับต่างๆมาจากการ
ู
ี่
แต่งตั้ง และการสรรหา คณสมบัตและความสามารถถกวัดทการน าการบรหารจัดการและการเข้าส่ ู
ู
ิ
ิ
ุ
ิ
ความส าเรจตามเปาหมายหรอนโยบาย ซงวิธการในการน า และการเข้าถงนั้นเปนเทคนคท ี่
ี
ื
ึ
ึ
้
็
่
็
์
ประกอบด้วยทั้งศาสตรและศลปทผู้บรหารจะสามารถน ามาใช้ จงไม่จ าเปนต้องผ่านการอบรม หรอ
ึ
ิ
์
ิ
็
ี่
ื
ี
ั
ผ่านการอบรมแล้วก็อาจมศักยภาพเท่าเทยมกันกับผู้ไม่ได้รบการฝกอบรม เพราะกิจกรรมและการ
ึ
ี
ี
ี
พัฒนาต่างเปนการสะสมประสบการณเปนส าคัญ ซงผลการทดสอบเปรยบเทยบพบว่า บทบาทของ
็
็
ึ
์
่
ิ
ึ
ิ
ึ
ิ
ิ
อหม่ามอยู่ในระดับมากสดคอ วุฒการศกษาอสลามศกษาตอนกลาง (มูตะวัซซต) รองลงมาสถาบัน
ื
ุ
ิ
ึ
ศกษาปอเนาะ และอสลามศกษาตอนปลาย (ซานาวีย์)
ึ
5.2.4.2.2 ผลการเปรยบเทียบตามตัวแปรวุฒการศกษาสามัญ ต่างกัน ใน
ึ
ิ
ี
ี่
ี
็
ี
ภาพรวมแตกต่างกันอย่างมนัยส าคัญทางสถต ทั้งน้อาจเปนเพราะอหม่ามทมวุฒการศกษาสามัญ
ึ
ี
ิ
ิ
ิ
ิ
ิ
ี
ี่
ิ
ู
ต่างกันมความรความเข้าใจ และมทักษะในการปฏบัตงานทแตกต่างกัน สอดคล้องกับแนวคดของ
ี
ิ
้
ิ
ิ
พิไล จรไกรศร (2543 : 35) ทกล่าวว่า การฝกอบรมเปนกระบวนการทจัดข้นเพื่อให้บคคลได้เรยนร ู ้
็
ี
ุ
ิ
ึ
ี่
ี่
ึ
ิ
และมความช านาญเพื่อวัตถประสงค์อย่างใดอย่างหนง รวมทั้งการเปลยนแปลงพฤตกรรมทพึง
ุ
ี่
ึ
ี่
่
ี
็
ู
ุ
ึ
์
ประสงค์ เพื่อก่อให้เกิดประโยชนสงสดของหน่วยงาน ซงการฝกอบรมเปนขั้นตอนส าคัญในการ
ึ
่
