Page 67 - 013

67

ุ
ฺ
ี่
ุ
จากอายะฮอัลกุรอานทกล่าวมาข้างต้นสามารถสรปได้ว่า สาเหตทเกิดความ
ี่
ิ
ื
ี
้
ู
ึ
ขัดแย้งมอยู่ 2 ประการใหญ่ ๆ คอ ความรเท่าไม่ถงการ และห่างไกลจากความจรง
ึ
อัลกุรอานได้เน้นเตอนถงเรองความแตกแยกและการโต้แย้งไว้อย่างไร อัลกุรอาน
ื
ื่
ได้เตอนและย ้าเพื่อให้เราได้ประจักษ์ถงอันตรายจากทั้งสอง โดยไม่ได้ห้ามถงการขัดแย้งใน
ึ
ึ
ื
็
ิ
ุ
ฺ
ิ
ิ
ประเดนข้อวินจฉัยต่างๆ ในศาสนา สะละฟศศอลห กัลยาณชนแห่งยุคแรกของอสลามได้มความ
ี
ี
ึ
ั
ี
ิ
ึ
ิ
เข้าใจอย่างลกซ้ ึงถงข้อเท็จจรงอันน้ พวกเขาเหล่านั้น ไม่มปญหาขัดแย้งเกี่ยวกับการวินจฉัย
ื
ข้อปลกย่อยในศาสนา แต่ทว่าพวกเขาเหล่านั้น ได้รกษาไว้ซงน ้าใจ ความสัมพันธไมตรทางเครอ
ี
ึ
่
ั
์
ี
ิ
่
ั
ญาตตระกูล และรกษาไว้ซงความเปนพี่น้องในอสลามอย่างคงมั่นในระหว่างพวกเขา
ิ
็
ึ
ดังนั้นข้อขัดแย้งในด้านการวินจฉัยประเดนข้อปลกย่อยในศาสนานั้น ไม่ได้ท าให้
ี
ิ
็
็
ี
ี่
่
ุ
ึ
ู
ิ
ู
ั
ความรกระหว่างพวกเขาต้องสลายส้นแต่อย่างใด และไม่มรปแบบหนงรปแบบทเปนสาเหตให้เกิด
็
ความแตกแยกและโต้เถยงกันเลย ประเดนการขัดแย้งในเชงวินจฉัยข้อปลกย่อยในศาสนานั้น ได้
ิ
ิ
ี
ี
ิ
ึ
ิ
เกิดข้นอย่างมากมาย ทกประเดนวินจฉัยย่อมข้นอยู่กับส่งทได้รบความเข้าใจจากตัวบทต่างๆ ของ
ึ
ี่
็
ั
ุ
ิ
ุ
ศาสนา ทมาจากอัลกุรอานและซนนะฮ์ และได้น าการวินจฉัยตามนัยทพวกเขาได้ท่มเทพยายามมา
ุ
ี่
ี่
็
ี
็
เปนสอเพื่อการภักดต่ออัลลอฮ ฺ และปราชญ์นักวินจฉัยก็สามารถยึดมาเปนแนวทางในการ
ื่
ิ
ิ
ี
ิ
ิ
ึ
ปฏบัตของตนเองได้ ถงหากแม้นว่า การวินจฉัยของพวกเขานั้นมความแตกต่างกันในประเด็น
ข้อปลกย่อยมันมากมาย แต่ภาคผลในการท าอบาดะฮ์ต่ออัลลอฮ นั้น ได้ประมวลไว้ ณ ท ี่
ิ
ฺ
ี
ี่
ิ
ู
ู
พวกเขาแล้ว โดยทกคนย่อมก้าวไปส่ประตแห่งความพึงพอพระทัยของอัลลอฮ ฺ ในส่งทพวกเขา
ุ
็
ุ
็
ี
ิ
ได้ท่มเทความเข้าใจและวินจฉัยเอาไว้ พวกเขาขัดแย้งประเดนข้อปลกย่อยแต่เปนเอกภาพใน
่
ุ
เปาหมาย ซงเปาหมายนั้นก็คอ การท าให้บรรลถงความพึงพอพระทัยของอัลลอฮ ฺ เปน
ึ
็
้
ึ
้
ื
้
เปาหมายทน าไปส่ผลการตอบแทนทพระองค์ทรงตระเตรยมเอาไว้ส าหรบนักวินจฉัยศาสนา ซง
่
ิ
ั
ี่
ึ
ี
ี่
ู
ั
ี่
ื
ิ
บางคร้ ังเขาได้อาจได้รบ 2 การตอบแทน หรอเพียง 1 การตอบแทน โดยทปราชญ์นักวินจฉัยได้
็
ู
ี่
เล็งเหนถงวจนะของท่านรอสล ทว่า
ึ

ِ
8 ح ا ِ ف َ ل و َأ ج ر نا و دإ با ح َ أ ص ف د ِ ِ كا م ف جا ت ه َ ك م ْ محا ح ا دإ ((
ْ ُ َ َ ْ َ َ ك م ف َ أ خ َ ط ْ أ ف َ ل و َأ ج ٍ ر )) َ َ َ ُ ْ َ َ َ ْ َ ْ َ َ ُ َ َ َ َ

ิ
ู
ิ
ื่
ุ
ิ
ความว่า “ เมอผู้ตัดสน(ปราชญ์มจญฮด) ได้ท าการวินจฉัย แล้วถกต้อง เขาย่อมได้
ิ
ั
สองการตอบแทนและเมอเขาได้ท าการวินจฉัย แล้วผิดพลาด เขาย่อมได้รบผลการ
ื่
ตอบแทนเดยว”
ี

8 หะดษบันทกโดย al-Bukhari และ al-Muslim
ึ
ี