Page 63 - 013

63

่
ึ
ิ
็
ิ
4. การยึดตดกับทัศนะจากความคดเหนของคนคนหนง ความอจฉาของคนอนๆ
ิ
ื่
ฺ
เกี่ยวกับส่งทอัลลอฮได้ประทานให้ และเพื่อให้ได้ผลประโยชน์ส่วนตัวตามทปราถนา
ิ
ี่
ี่
Al muktary, Aqy Ibn Muhamad. (1993 : 18-21) ได้กล่าวถงสาเหตของความ
ึ
ุ
ี
ื
ู
ื
ุ
ี
ึ
ี
้
ี
ู
้
ขัดแย้ง ได้เกิดจากสาเหตดังน้ คอ มความรเท่าไม่ถงการ มการหลงลมทางด้านความร มความ
ี่
ี
แน่นอนของหลักฐานแต่ไม่ได้มาใช้กัน มความแน่นอนของหลักฐานแต่เอามาใช้เฉพาะทต้องการ
ื
ิ
ึ
ั
่
ื
็
ื่
ิ
ยึดถอส่งใดส่งหนงโดยไม่ยอมมการเปลยนแปลงหรอไม่ยอมรบความคดเหนของผู้อน
ี่
ิ
ี
ุ
ี่
็
Alwani, Taha Jabir. (1995 : 105-114) มหลายสาเหตทเปนต้นตอของความ
ี
ขัดแย้งทางความเหนของอละมาอ์ โดยหลักๆ แล้ว มดังน้
ุ
ี
ี
็
ั
ู
ี
1. การตความทางด้านภาษา ซงเปนทรกันอย่างชัดเจนว่า ภาษาอาหรบมรากฐาน
้
ี่
็
่
ึ
ี
ทางภาษาทสามารถตความได้กว้างขวาง
ี
ี่
ฺ
ู
้
ี
ุ
2. การตความเกี่ยวกับรายงานของหลักฐาน อละมาอบางท่านอาจจะรหลักฐาน
ี
ึ
ี่
่
็
ื่
ั
ั
้
ู
ี่
หนงในขณะทคนอนไม่ร หรอบางท่านอาจจะเหนว่ารายงานน้รบได้ ในขณะทอกฝายเหนว่ารบ
็
่
ื
ี
็
ไม่ได้ เปนต้น
3. การใช้กฏเกณฑ์ทางด้านฟกฮทแตกต่างกัน อละมาอบางท่านอาจจะมองว่า
ิ
ุ
ฺ
ฺ
ี่
ุ
สามารถใช้หลัก อัลมะศอลหล มรสะละฮ (ผลประโยชนพึงกระท า) ในขณะทท่านอนๆ มองว่าใช้
ุ
ื่
ฺ
์
ี่
ิ
ี
็
ี
็
หลักน้ไม่ได้ เช่นเดยวกับหลักอนๆ เช่น อสตหสาน (การเหนดเหนชอบ) การใช้ความเหน
ิ
ิ
็
ื่
ี
ฺ
เศาะหาบะฮ การถอประเพณ เปนต้น
ฺ
็
ี
ื
ด้วยเหตดังกล่าวอัลลอฮ ฺ ได้ตักเตอนให้ระวังเกี่ยวกับความขัดแย้งและการ
ุ
ื
แตกแยก ดังทอัลลอฮ ฺ ได้ตรสในอัลกุรอานว่า
ั
ี่

               









 









) 301 : ةيلآا نارمع لآ (  


ี่
ความว่า “และพวกเจ้าจงอย่าเปนเช่นบรรดาผู้ทแตกแยกกัน และขัดแย้งกัน หลังจาก
็
ี
ี่
ั
ทบรรดาหลักฐานอันชัดแจ้งได้มายังพวกเขาแล้ว และชนเหล่าน้แหละ ส าหรบพวก
ู
เขา คอ การลงโทษอันใหญ่หลวง” (ซเราะฮ อาละอมรอน : 105)
ฺ
ิ
ื

ึ
ฺ
่
ี
ี่
และอกอายะฮหนงทอัลลอฮ ฺ ได้กล่าวในอัลกุรอานว่า

) 311 : ةيلآا ماعنلأا (   ....             






็
ี่
ิ
ความว่า “แท้จรงบรรดาผู้ทแบ่งแยกศาสนาของพวกเขา และพวกเขาได้กลายเปน
ิ
ึ
ฺ
ี่
นกายต่าง ๆ....” (ส่วนหนงจากอายะฮท 159 : อัล-อันอาม)
่