Page 26 - 013
P. 26
26
ั
ี่
ี่
็
ั
ุ
จากสภาพปจจบันและปญหาต่าง ๆ ทได้กล่าวมาแล้ว นับเปนปญหาทเกี่ยวข้องกับ
ั
การบรหาร เช่น ผู้บรหารขาดความรความสามารถในการบรหารงาน ขาดครผู้ช านาญการในการ
ิ
ิ
้
ิ
ู
ู
ี
ิ
ุ
สอนและโรงเรยนเอกชนนอนศาสนาอสลามไม่สามารถจัดสรรงบประมาณเพื่อพัฒนาคณภาพ
ิ
ี่
ี
ิ
ุ
ทางการบรหารและการจัดการเรยนการสอนให้เต็มท ท าให้คณภาพการบรหารและการบรหาร
ิ
ี
ลดลง ท าให้ผลสัมฤทธ์ ิทางการเรยนของนักเรยนในโรงเรยนเอกชนส่วนใหญ่ใน 3 จังหวัด
ี
ี
ชายแดนภาคใต้มคณภาพทางาการศกษา (ส านักงานคณะกรรมการการศกษาเอกชน, 2542 : 70)
ึ
ี
ุ
ึ
ึ
่
ผู้วิจัยในฐานะทเปนผู้หนงทปฏบัตหน้าทเปนครผู้สอนในโรงเรยนเอกชนสอน
ี่
ี่
ิ
ู
ิ
็
็
ี
ี่
ึ
ึ
ี่
ศาสนาอสลามและได้จากการศกษาจากเอกสารทได้ศกษามาดังกล่าวข้างต้น จงสนใจทศกษาการ
ี่
ึ
ึ
ิ
ิ
ี
ิ
ั
จัดการความขัดแย้งของผู้บรหารในโรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัดปตตานว่าจะม ี
ี
ึ
ิ
ุ
ี
สาเหตและวิธการหรอเทคนคการจัดการความขัดแย้งในสถานศกษาด้วยวิธใด วิธการแตกต่างกัน
ี
ี
ื
อย่างไร
ึ
ด้วยเหตน้ ีผู้วิจัยจงม่งหาสาเหตและวิธการจัดการความขัดแย้งของผู้บรหารใน
ุ
ุ
ุ
ี
ิ
ั
็
ึ
ี
ี
ื
โรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัดปตตาน เพราะสถานศกษาเปนหน่วยของสังคมหรอ
ิ
ั
ี่
ื
ุ
หน่วยงานทางการศกษาหรอหน่วยงานอนของรฐหรอเอกชนทมอ านาจหน้าทหรอวัตถประสงค์ใน
ึ
ื
ื่
ี่
ี
ื
ิ
ิ
การจัดการศกษาตามพระราชบัญญัตการศกษาแห่งชาต พ.ศ.2545 และแก้ไขเพิ่มเตม (ฉบับท 2) พ.ศ.
ึ
ึ
ี่
ิ
็
ุ
2545 มาตรา 6 สรปว่า ความม่งหมายและหลักการจัดการศกษาต้องเปนไปเพื่อพัฒนาคนไทยให้
ุ
ึ
ิ
ู
้
ุ
ี่
์
ิ
เปนมนษย์ทสมบูรณ ทั่งร่างกาย จตใจ สตปญญา ความร และคณธรรม มีจรยธรรมและ
็
ุ
ิ
ั
ื่
ี
ิ
ุ
ึ
ี
วัฒนธรรมในการด ารงชวิต สามารถอยู่ร่วมกับผู้อนได้อย่างมความสข (กระทรวงศกษาธการ,
ิ
ุ
ี
ึ
่
์
2546 : 2) ซงผลการวิจัยน้จะเปนประโยชนในการวางแผนเพื่อการส่งเสรมพัฒนาบคลากร ได้ร ้ ู
็
ึ
ี
วิธการจัดการความขัดแย้งให้กับผู้บรหารโรงเรยนและให้เกิดประสทธภาพมากยิ่งข้น และสามารถ
ิ
ี
ิ
ิ
ี
ิ
น าข้อค้นพบทได้มาปรบปรง เปลยนแปลงพัฒนาผู้บรหาร ให้สามารถด ารงชวิตอยู่ร่วมกันใน
ี่
ุ
ั
ี่
ุ
ึ
สังคมได้อย่างปรกตสข เกิดความสมานฉันท์ในองค์กร และสามารถพัฒนา การจัดการศกษาของ
ิ
สถานศกษาให้ประสบผลส าเรจอย่างมประสทธภาพส่งผลต่อการพัฒนาคณภาพการศกษา
ี
ุ
ึ
ิ
ิ
ึ
็
ุ
ี
โดยเฉพาะคณภาพผู้เรยนต่อไป
