Page 178 - 013
P. 178

178







                                                                                    ุ
                                              ี่
                                                                                      ิ
                         ่
                         ึ
                                                   ื
                                                                          ุ
                       “ซงความขัดแย้งส่วนใหญ่ทพบ  คอ  ความขัดแย้งภายในตัวบคคล เช่น บคลกภาพ การเอาใจตนเอง
                                                ั
                                                                                    ี่
                                                            ู
                                                                       ั
                                                                  ี่
                       ความไม่เข้าใจ  และขาดความรบผิดชอบ  ครมหน้าทต้องรบผิดชอบงานทได้รบมอบหมายแต่ปญหา
                                                             ี
                                                                                       ั
                                                                                                      ั
                                                         ี่
                       ทเกิดข้น    ซงครบางคนละเลยต่อหน้าท ท างานไม่โปรงใส่ เช่น การเซนชอแต่เจ้าตัวไม่อยู่หรอม ี
                        ี่
                            ึ
                                  ่
                                                                                      ื่
                                                                                                       ื
                                                                                    ็
                                  ึ
                                     ู
                            ็
                                                                ี่
                                                                               ึ
                               ื่
                                                                               ่
                                                                 ี
                       การเซนชอเจ้าตัวอยู่แต่ไม่ได้เข้าไปสอนทั้ง ๆ ทมคาบสอนอยู่ ” ซงสอดคล้องกับ  Alwani,  Taha
                                                                                                     ั
                                                       ็
                                                    ิ
                       Jabir. (1991 : 152)  ได้ให้ความคดเหนของคนแต่ละคนอาจจะมาจากความพึงพอใจของปจเจก
                                                                                            ุ
                                                                                     ี่
                                                                                               ิ
                                                                                                    ็
                                                                                                 ี่
                                                            ็
                                                        ิ
                                                                     ื่
                                                                                  ็
                                                                              ิ
                        ุ
                             ึ
                             ่
                       บคคลซงอาจจะไม่สอดคล้องกับความคดเหนของคนอน   ความคดเหนทสนับสนนส่งทเหนความ
                                                                                        ุ
                                                                                                  ี่
                                                                                                    ู
                                                                            ั
                       แตกแยกย่อมมาจากความพึงพอใจของแต่ละคน และมันจะได้รบแรงสนับสนนจากผู้คนทถกความ
                                                       ี่
                                           ี่
                                                                                ื
                                         ุ
                                  ่
                       ชั่วรายครอบง า สาเหตทมาจากภายในทท าให้ผู้คนเกิดความขัดแย้งก็คอ ความต้องการแห่งตน
                                           ุ
                                                                  ิ
                                                                         ์
                                                                                                ี
                                     สาเหตขององค์ประกอบด้านปฏสัมพันธ พบว่า  ขาดความสามัคคในหมู่ขณะ
                                    ั
                                               ิ
                       อจฉารษยาไม่รบฟงความคดเหนของผู้อนและการไม่มส่วนร่วมของทกคนต่อกิจกรรมต่าง ๆ
                                                                        ี
                        ิ
                                                           ื่
                                                   ็
                             ิ
                                                                                     ุ
                                       ั
                                                   ์
                                                                  ุ
                                 ื
                                                         ั
                                                        ี่
                       รองลงมา   คอ  ขาดความสัมพันธหน้าทรบผิดชอบทกหน่วยงาน  แย่งกันท างาน   และภาระงานของ
                                                     ี่
                                     ี
                                                              ี
                                                                            ุ
                                                          ื
                                                      ุ
                       แต่ละคนไม่เท่าเทยมกัน   และน้อยทสด  คอ  มการยึดตดต่อกล่ม พรรคพวกและไม่เข้าใจในการอยู่
                                                                     ิ
                                                              ์
                       รวมกัน และมการแสดงท่าทางทไม่สงอารมณ   สอดคล้องกับ  อับดรเราะฮ์มาน  สาและ  (2555)
                                                   ี่
                                   ี
                                                                                  ุ
                                                                           ี่
                                                                        ็
                                                                                                    ี่
                                                                                                   ์
                                                                                 ื
                       กล่าวว่า  “มการแบ่งพรรคพวกและความเข้าใจ ความคดเหนทไม่เหมอนกัน ผลประโยชนทขัดกัน
                                                                     ิ
                                 ี
                                                                    ิ
                       การแข่งแย่งชงดกันความไม่เข้าใจกันและขาดการด าเนนงานในหน่วยงานขาดการประสานงานทด”
                                    ี
                                  ิ
                                                                                                        ี่
                                                                                                         ี
                                                                       ิ
                                                                ี
                                                                                         ี
                       สอดคล้องกับ อบรอฮม  หะ  (2555)  กล่าวว่า  “มการยึดตดต่อพรรคพวกและมการแข่งขันระหว่าง
                                         ี
                                    ิ
                               ่
                                                                                                    ็
                       กล่มหรอฝาย”ดังค าพูดสนับสนนของ มตร  เจะหลง (2555)  กล่าวว่า “บคลากรมความคดเหนทไม่
                                                 ุ
                                                                                    ุ
                                                                                                       ี่
                                                        ิ
                             ื
                                                                                           ี
                                                                                                 ิ
                         ุ
                                       ้
                                      ี
                                                     ี
                       สอดคล้องกัน  มเปาหมายและวิธการทแตกต่างกัน  ท าให้เกิดการแข่งขันกัน” สอดคล้องกับ
                                                          ี่
                                                                             ี่
                                                                          ็
                                                                                  ื
                                          ี
                       อับดลเลาะ  อัซซอมาดย์  (2555) กล่าวว่า “เกิดจากความคดเหนทไม่เหมอนกัน  บทบาทต่างกัน เช่น
                                                                      ิ
                          ุ
                       เกิดจากความขัดแย้งระหว่างทมงานหรอความขัดแย้งระหว่างหน่วยงาน  ซงเกิดจากวิธการท างาน
                                                ี
                                                                                      ่
                                                        ื
                                                                                                ี
                                                                                      ึ
                            ้
                       หรอเปาหมายในการท างานต่างกัน” สอดคล้องกับ  อับดลฮามด  จะปะกียา  (2555)  กล่าวว่า
                                                                        ุ
                         ื
                                                                             ิ
                                                        ื่
                       “บุคลากรไม่ยอมรบความคดเหนของผู้อน”
                                      ั
                                                 ็
                                             ิ
                                                                                              ี่
                                                                                                ุ
                                                                                                    ื
                                                                             ุ
                                      และในด้านสภาพขององค์กร พบว่า สาเหตความขัดแย้งมากทสด  คอ การ
                                                                                            ุ
                         ิ
                                                                                          ี
                                                                            ี่
                                                                           ์
                       บรหารงานขององค์กรไม่เข้มแข็งการจัดสรรผลประโยชนทไม่ชัดเจน  ไม่มจดยืนขององค์กร
                                                                                             ิ
                                  ื
                       รองลงมา  คอ  โครงสรางบรหารงาน  ยึดนโยบายองค์กรไม่ชัดเจน  ขาดประสทธภาพในการ
                                                                                                ิ
                                                ิ
                                            ้
                                                   ั
                                                           ี
                                         ิ
                       บรหารงานของผู้บรหารและทรพยากรมจ ากัดไม่เพียงพอกับความต้องการ    รองลงมา   คอ
                                                                                                        ื
                         ิ
                       โครงสรางบรหารงาน  ยึดนโยบายองค์กรไม่ชัดเจน    และน้อยทสด  คอ   การท างานทมการแข่งขัน
                                                                                                ี
                                                                                 ื
                                                                            ี่
                             ้
                                  ิ
                                                                              ุ
                                                                                               ี่
                                        ุ
                                                                               ี
                                                 ่
                                                                                                     ุ
                        ุ
                                              ื
                                                                       ึ
                       ม่งเอาชนะระหว่างบคคล หรอ ฝาย  ขาดความเข้าใจ เข้าถง สามัคค    สอดคล้องกับ นายอับดลเลาะ
                                                                           ี่
                                                                     ั
                                                                                                         ื
                                                           ี
                                ี
                       อัซซอมาดย์  (2555)  กล่าวว่า  “ในโรงเรยนเอกชนปญหาทเกี่ยวข้องกับสภาพของโรงเรยน คอ
                                                                                                    ี
                                                         ่
                                                         ึ
                                                                  ึ
                       ความขัดแย้งในเรองการใช้ทรพยากรซงมักเกิดข้นบ่อย ๆ ในโรงเรยนเพราะต้องใช้ทรพยากร
                                                                                  ี
                                                                                                    ั
                                      ื่
                                                 ั
   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182   183