Page 182 - 013
P. 182

182







                                                                                        ี
                                                                                              ิ
                                                         ั
                                                                                                 ี่
                                                                                      ี่
                           ิ
                       นายอบรอฮม  หะ  (2555)  กล่าวว่า  “ปญหาความขัดแย้งในการท างานทมความคดทไม่ตรงกัน
                                 ี
                            ี
                                                                                                ้
                       และมการแบ่งพรรคพวก  เราก็ได้แต่งตั้งหัวหน้าฝายวิชาการ  ให้กับบคคลทมความรด้านศาสนา
                                                                                                ู
                                                                                        ี่
                                                                  ่
                                                                                   ุ
                                                                                          ี
                                                  ่
                            ู
                                                                                           ี
                                                         ั
                                                                               ี่
                                                                                    ิ
                       ควบค่กับสามัญ  เพื่อให้ทั้งสองฝายยอมรบได้อย่างน้อยต้องแต่งตั้งทจบปรญญาตรด้านศาสนาและม ี
                                                                                                   ื
                                                       ิ
                       ความสามารถเข้าใจในด้านสามัญ  ผู้บรหารต้องให้ความเข้าใจว่า  ถงแม้จะสอนอะไรมันก็คอศาสนา
                                                                              ึ
                                                                      ี่
                                                                       ี
                                  ู
                       ทั้งนั้น ทั้งครศาสนาและครสามัญต้องเปนแบบอย่างทดให้กับนักเรยน  โดยเฉพาะผู้บรหารต้อง
                                                          ็
                                              ู
                                                                                                  ิ
                                                                                 ี
                                                          ้
                                                                  ี่
                                  ื่
                       เน้นหนักในเรอง วิสัยทัศน์เพื่อทจะให้ถงเปาหมายทได้วางไว้”
                                                  ี่
                                                        ึ
                                                                              ี
                                                                                                  ิ
                                                                   ิ
                                     การจัดการกับความขัดแย้งของผู้บรหารในโรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามใน
                                   ี
                                                                               ุ
                              ั
                       จังหวัดปตตาน ในด้านสภาพขององค์กร    จากค าพูดของนายอับดรเราะฮ์มาน  สาและ  (2555)  ได้
                                                             ุ
                                                                      ื่
                                         ั
                                                                   ์
                                                                                   ี่
                                                                          ื
                                                                                                       ี
                              ี
                       เสนอวิธการไว้ว่า “ปญหากับการขาดแคลนอปกรณเครองมอ  สถานทต่าง ๆ นั้น  เราก็มีการเรยก
                                                                 ี
                                                                                   ี
                                                                            ็
                                                      ี
                       ประชมช้แจงเกี่ยวกับสภาพของโรงเรยนว่า  โรงเรยนของเราเปนอย่างน้นะ  เราพยายามท าให้หมด
                            ุ
                              ี
                       ความสามารถของเรา  เราอย่าไปตามคนอน  แต่เราต้องท าให้ดทสด  อย่างน้อยเขาจะได้รว่าอะไรคอ
                                                                                                         ื
                                                         ื่
                                                                                                ู
                                                                          ี
                                                                            ี
                                                                             ุ
                                                                                                ้
                                            ี
                       เปาหมายทมอยู่จากโรงเรยนของเรา” สอดคล้องกับ นายอบรอฮม  หะ (2555)   กล่าวว่า “ผู้บรหาร
                                 ี
                                ี่
                        ้
                                                                                                      ิ
                                                                             ี
                                                                        ิ
                                                                         ื
                                                                            ุ
                                                                    ุ
                                                            ี
                                                                                              ิ
                                                                                        ี่
                                    ื่
                       ต้องเน้นหนักเรองเกี่ยวกับวิสัยทัศน์  และมการประชมหารอทกอย่างก่อนทจะด าเนนการในเรอง
                                                                                                       ื่
                                                                ี
                                                                                           ่
                                                                                                   ่
                       ต่างๆ”  สอดคล้องกับ  นายอับดลเลาะ  อัซซอมาดย์  (2555)  “ให้อ านาจเต็มทกับฝายแต่ละฝาย และ
                                                                                       ี่
                                                 ุ
                                                                                          ุ
                                                                    ึ
                                                            ิ
                                                                                               ิ
                                                               ี่
                       กระจายอ านาจอย่างชัดเจนเพื่อให้จัดการกับส่งทเกิดข้น” สอดคล้องกับ นายอับดลฮามด  จะปะกียา
                       (2555) ทได้กล่าวไว้ว่า “ปญหาการขาดแคลนต่าง ๆ เช่น งบประมาณ   เราก็ต้องดในความเหมาะสม
                                            ั
                              ี่
                                                                                          ู
                                                                             ี
                                                                                                   ี่
                                                                                                       ี
                                                                         ี่
                       ว่าจะท าอะไรเท่าไร  บางส่งบางอย่างเปนวัสดทส้นเปลอง  ทเรามอยู่แล้วเราก็แนะน าเอาใช้ทมันมอยู่
                                                              ี่
                                                               ิ
                                             ิ
                                                       ็
                                                             ุ
                                                                    ื
                                                            ี
                                                                                                    ี
                                                                                     ุ
                                                                                                  ี
                                ี่
                       แล้ว  เพื่อทจะประหยัดงบประมาณในตรงน้  แต่ถ้าปญหาการขาดแคลนบคลากร  เราก็มวิธการแก้
                                                                   ั
                        ื
                                    ู
                                                                                   ู
                                                                            ี่
                       คอ อย่างน้อยครในหมวดทออกไปนั้น ก็จะระดมก าลังกันก่อนทจะได้ครใหม่เข้ามา  เพิ่มคาบเข้าไป
                                             ี่
                       เพื่อแก้ปญหาชั่วคราว ”  สอดคล้องกับนางฮัซนะห  ปตนกูล  (2555)  กล่าวว่า  “ในการแก้ปญหา
                              ั
                                                                     ั
                                                                  ์
                                                                                                      ั
                                    ี
                                                                                                    ุ
                                                 ิ
                       สภาพของโรงเรยนนั้น  เช่น เงนเดอน  งบประมาณในการจัดกิจกรรม  และการออกของบคลากร
                                                    ื
                                                                             ี่
                                                                              ี
                                                                                                   ี
                                   ี
                                                               ี่
                       นั้น   เราก็ได้ช้แจงประชมให้กับบคลากรก่อนทจะเข้ามาสอนทน้ว่า งบประมาณของเรามยังจ ากัด
                                                    ุ
                                           ุ
                       การจัดกิจกรรมก็เช่นกันต้องใช้ให้ถกต้องตามงบประมาณทได้ตั้งเอาไว้แต่ถ้ามากกว่าทได้วางไว้ก็
                                                     ู
                                                                                                 ี่
                                                                         ี่
                                                                       ุ
                       แล้วแต่ผู้ทจัดโครงการจะหามาจากทใด  ในการออกของบคลากรนั้น บคลากรต้องบอกล่วงหน้า  ถ้า
                                                                                  ุ
                                                     ี่
                               ี่
                                                                                   ี
                                                                                         ั
                       จะออกแบบกะทันหันให้หาคนมาสอนแทน  ถ้าหาคนสอนไม่ได้เราก็มการปรบเล็ก ๆ น้อย ๆ  ใน
                       ทก ๆ ป ก็มการกรอกก่อนทจะปดเทอมให้ครทกคนกรอกว่า ใครจะสอนต่อหรอสมัครจะไปสมัครท       ี่
                                                                                        ื
                                ี
                             ี
                                              ี่
                                                              ุ
                                                            ู
                                                 ิ
                        ุ
                                                                                                        ื
                       อน ”  สอดคล้องกับนายมตร  เจะหลง  (2555)  กล่าวว่า “เรามการท างานร่วมกันได้ปรกษาหารอ
                                                                                                 ึ
                                             ิ
                        ื่
                                                                            ี
                           ุ
                       ประชมว่า  เราต้องประหยัดในการใช้จ่ายงบประมาณ”
   177   178   179   180   181   182   183   184   185   186   187