Page 152 - 013
P. 152

152








                                                          ็
                                                                                   ิ
                                                                                                 ุ
                                     จากตารางท  24   จะเหนได้ว่า  ข้อเสนอแนะเพิ่มเตมเกี่ยวกับสาเหตของความ
                                               ี่
                                                                      ี
                       ขัดแย้งและการจัดการความขัดแย้งของผู้บรหารโรงเรยนเอกชนสอนศาสนาอสลามในจังหวัด
                                                                                           ิ
                                                             ิ
                        ั
                             ี
                                                                  ี
                       ปตตาน  โดยจัดล าดับความส าคัญของสาเหตและวิธการจัดการแต่ละด้าน  ดังน้  ี
                                                            ุ

                                                 ้
                                        ์
                                     องคประกอบดานบุคคล
                                                             ื
                                                                      ิ
                                                                          ็
                                                                             ี่
                                            สาเหตุที่มากที่สุด  คอ   ความคดเหนทแตกต่างกัน  การเอาใจตนเอง ขาด
                                                                                                       ิ
                       ความรบผิดชอบ  ยึดทัศนคตของส่วนตัวมากกว่างานส่วนรวม     รองลงมา  คอ  ลักษณะนสัย
                                                ิ
                             ั
                                                                                            ื
                                                                                     ุ
                                                                                         ื
                        ุ
                                            ี
                       อปนสัยส่วนบคคล  ซงมหลากหลายทยึดกับตนเองเปนใหญ่  และน้อยทสด  คอ  ขาดจรรยาบรรณ
                                                                    ็
                                         ่
                                         ึ
                                                                                    ี่
                           ิ
                                   ุ
                                                       ี่
                       ในอาชพ
                            ี
                                               ุ
                                                                                        ี่
                                     ....ดังทอับดลเราะฮ์มาน   สาและ (2555)   กล่าวว่า “ปญหาทเกิดความขัดแย้งด้าน
                                           ี่
                                                                                   ั
                                              ี่
                                                        ี่
                            ุ
                                                                                         ั
                       ส่วนบคคลนั้นเกิดจากการทมทัศนคตทแตกต่างกัน  เช่น  ปญหากับงานและปญหากับส่วนตัวของ
                                                                         ั
                                                       ิ
                                                ี
                                                                           ี่
                                         ิ
                                                   ุ
                                                                  ี
                                                                                                     ื่
                       บคลากร  ซงอาจจะอธบายได้ว่า บคลากรบางคน  มแนวโน้มทจะใช้อ านาจ  ยึดมั่นในความเชอของ
                                ึ
                        ุ
                                ่
                       ตนเอง ” .....
                                     ....เช่นกับค ากล่าวของอบรอฮม  หะ   และ  มตร  เจะหลง  (2555)   กล่าวว่า “ซง
                                                         ิ
                                                                            ิ
                                                              ี
                                                                                                         ึ
                                                                                                         ่
                       ความขัดแย้งส่วนใหญ่ทพบ  คอ  ความขัดแย้งภายในตัวบคคล เช่น บคลกภาพ การเอาใจตนเอง
                                                 ื
                                                                                      ิ
                                                                         ุ
                                                                                   ุ
                                            ี่
                                                ั
                                                                                       ั
                                                             ี
                                                                                                      ั
                                                                       ั
                                                                                    ี่
                                                            ู
                       ความไม่เข้าใจ  และขาดความรบผิดชอบ  ครมหน้าทต้องรบผิดชอบงานทได้รบมอบหมายแต่ปญหา
                                                                  ี่
                            ึ
                                                         ี่
                       ทเกิดข้น    ซงครบางคนละเลยต่อหน้าท ท างานไม่โปรงใส่ เช่น การเซนชอแต่เจ้าตัวไม่อยู่หรอม ี
                        ี่
                                                                                                       ื
                                                                                      ื่
                                                                                    ็
                                  ึ
                                     ู
                                  ่
                                                              ี่
                       การเซนชอเจ้าตัวอยู่แต่ไม่ได้เข้าไปสอนทั้ง ๆ ทมคาบสอนอยู่ ” ....
                                                                ี
                            ็
                              ื่
                                                                  ื
                                                                                                ี่
                                                                                                     ุ
                                                               ้
                                                 ั
                                            การจดการความขัดแยง  คอ  ผู้อ านวยการจะเปนประธานในทประชมของ
                                                                                   ็
                                        ุ
                                                                                         ิ
                       งานแต่ละฝาย  พูดคยเพื่อรบทราบและอธบายปญหาและพยายามให้มทัศนคตทสอดคล้องกัน โดย
                                                                                  ี
                                                                                          ี่
                                                          ิ
                                ่
                                             ั
                                                               ั
                                                               ั
                              ี
                       การใช้วิธการทท่านนบมูฮัมหมัด  จัดการแก้ปญหาทางด้านของพฤตกรรมทเกี่ยวกับลักษณะนสัย
                                                                                        ี่
                                                                                                       ิ
                                   ี่
                                          ี
                                                                                  ิ
                       และให้แสดงความคดเหนพรอมกับการศกษานสัยใจคอของแต่ละคน พยายามปรบตัวให้เข้ากับ
                                                          ึ
                                                ้
                                                                                             ั
                                                                ิ
                                        ิ
                                            ็
                                                                                                      ิ
                                   ึ
                                                                                       ื่
                       บคคลอนและฝกอบรมเกี่ยวกับจรรยาบรรณวิชาชพ  จัดอบรมสัมมนาทั้งในเรองวิชาการ    ผู้บรหาร
                                                                ี
                             ื่
                        ุ
                                                                                                   ั
                                             ็
                                     ุ
                       จะต้องสรางให้บคลากรเปนพี่น้องกัน ต้องท าความรจักให้ดกับตัวบคคล   ต้องให้ความรก  ความ
                               ้
                                                                   ู
                                                                          ี
                                                                    ้
                                                                                 ุ
                           ิ
                       ใกล้ชดอยู่สม าเสมอและต้องอบรมเกี่ยวกับหลักการของอสลามเพื่อให้บคลากรเข้าใจ
                                                                                  ุ
                                                                      ิ
                                  ่
                                                                                           ิ
                                                                                                      ี
                                     .....ดังทนายอับดลฮามด  จะปะกียา  (2555)  กล่าวว่า  “ผู้บรหารจะใช้วิธการ
                                                         ิ
                                            ี่
                                                    ุ
                                                                                    ิ
                                                                        ุ
                                                                                              ็
                            ุ
                                       ุ
                                         ี่
                       ประชมในการหาจดทเข้าใจร่วมกันได้  ผู้บรหารหาจดสรป  เพราะผู้บรหารถอว่าเปนแนวทางทด    ี
                                                            ิ
                                                                                                         ี่
                                                                                         ื
                                                                    ุ
                                                             ิ
                       ส าหรบองค์กรในการทจะพัฒนาตัวเอง   ผู้บรหารต้องประสานประโยชน์ด้วยการแลกเปลยนความ
                                                                                                  ี่
                           ั
                                          ี่
                       ต้องการซงกันและกัน   ในการรบฟงสาเหต  เหตผลของฝายตรงข้าม  เพราะฉะนั้นต่างคนต้องให้ม ี
                                                           ุ
                                                                ุ
                                                                       ่
                                                     ั
                               ึ
                               ่
                                                  ั
   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157