Page 167 - 001

156

อย่างไรก็ดี กองทัพมุสลิมในเวลานั้นไม่สามารถรุกคืบเข้าสู่ประเทศอินเดียตอนในได้ ซึ่งเหตุผลที่

สำคัญ คือ ความเข้มแข็งของพวกราชปุตทางตอนเหนือและตะวันออก และในช่วงปี พ.ศ. 1293
(ค.ศ. 750) ทางอาณาจักรอาหรับคือ ราชวงศ์อุมัยยะห์ (Umayyad) สิ้นสุดอำนาจลง และ
ราชวงศ์อับบาซิยะห์ (Abbasid) ขึ้นมาแทนที่ ทำให้ข้าราชการอาหรับซึ่งดูแลแคว้นสินธุ์อยู่เกิด

การขัดแย้งกันขึ้น ประกอบกับการที่อาหรับไม่ได้มีอำนาจมากพอในการที่จะควบคุมแคว้นสินธุ์
ไว้ได้ อย่างไรก็ดี แม้อาหรับจะไม่สามารถขยายดินแดนเข้ามาทางตอนในของอินเดียได้ แต่

ื้
อาหรับก็ครอบครองพนที่แคว้นสินธุ์ไว้ได้เป็นเวลากว่า 300 ปี (พ.ศ. 1254-1568 ; ค.ศ. 711-
1025) ก่อนที่จะถูกมาห์มุดแห่งฆัชนี (Mahmud of Ghazni) ราชวงศ์เตอร์กยึดครองได้ในเวลา
ื้
ต่อมา อนึ่งในช่วงเวลาที่อาหรับเข้ามาครอบครองพนที่ทางตอนเหนือของอินเดียนั้น อิทธิพล
วัฒนธรรมมุสลิมเข้ามาน้อยมาก ชาวอาหรับกลับเป็นฝ่ายเรียนรู้วัฒนธรรมฮินดู ไม่ว่าจะเป็นงาน
ศิลปกรรม ดาราศาสตร์ วิทยาศาสตร์ การแพทย์ และวรรณกรรม

การรุกรานอินเดียของมุสลิม-เตอร์ก
2
การเข้ามาของราชวงศ์เตอร์ก ถือเป็นการสถาปนาศาสนาอิสลามในอินเดียอย่างแท้จริง

เพราะแม้ที่ผ่านมา อาหรับจะสามารถเข้ายึดครองส่วนหนึ่งอินเดียไว้ได้ แต่ก็ไม่ได้มีการบังคับ
หรือลงโทษกับผู้ต่างศาสนาแต่อย่างใด อิสลามได้เข้ามาอย่างสงบ และได้รับการยอมรับว่าเป็น

ลัทธิหนึ่งท่ามกลางลัทธิจำนวนมากของอินเดีย ซึ่งแตกต่างจากราชวงศ์เตอร์ก ซึ่งได้นำศาสนา
อิสลามมาพร้อมกับการทหาร อันจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงในสังคมอินเดีย
ดังจะกล่าวถึงต่อไป

ตั้งแต่ในราวพ.ศ. 1543 (ค.ศ. 1000) เป็นต้นไป พื้นที่ที่เคยเป็นอาณาจักรกาบุล จาบุล
และแคว้นสินธุ์ ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของอินเดียถูกกองทัพของเตอร์กซึ่งนำโดยมาห์มุด

3
สุลต่านผู้ครองเมืองฆัชนี เข้ายึดครอง นักวิชาการประเมินว่าเหตุผลหลักที่มาห์มุดตัดสินใจเข้า
มารุกรานอินเดียมีอยู่ด้วยกัน 2 ประการ ได้แก่ 1) ความต้องการที่จะปล้นสะดมทรัพย์สมบัติ
4
ของอินเดีย และ 2) ความต้องการชื่อเสียงและเกียรติยศในโลกอิสลามโดยการทำลายศาสน

สถานของผู้ต่างศาสนา กองทัพของมาห์มุดสามารถยึดเมืองลาฮอร์ (Lahore) ในปัญจาบ แคว้น
สินธุ์ และมุลตัน (Multan) ให้เข้ามารวมอยู่ในอาณาจักรฆัชนาวิด (Ghaznavid Empire) ได้ใน

ิ
ื้
ี
ที่สุด ซึ่งหากพจารณาในทางการเมืองแล้วจะเห็นว่า พนที่ที่เตอร์กได้ไปนั้นเป็นเพยงส่วนหนึ่ง
ทางภาคเหนือของอินเดียเท่านั้น ในขณะที่บริเวณภาคกลาง ภาคตะวันออก ภาคตะวันตก และ
ภาคใต้ ยังไม่ได้รับผลกระทบแต่อย่างใด
อย่างไรก็ดี กองทัพของเตอร์กยังได้ไปโจมตีเมืองต่างๆ เช่น แถบคุชราต เมืองมถุรา
และกาโนช ซึ่งถือเป็นเมืองขนาดใหญ่ที่สำคัญของชาวอินเดีย โดยมีจุดประสงค์เพื่อปล้นทรัพย์

สมบัติและสิ่งของมีค่าเพื่อขนกลับสู่มาตุภูมิเท่านั้น เนื่องจากทุกครั้งที่มีการโจมตีเสร็จ มาห์มุดก็

2 ชนเชื้อสายเตอร์ก เดิมเป็นชนเผ่าเร่ร่อนที่ใช้ภาษาเตอร์กิค (Turkic) อยู่ในแถบเอเชียกลาง ต่อมาในราวพุทธศตวรรษที่
11-12 (คริสต์ศตวรรษที่ 6) ได้อพยพไปอยู่ในดินแดนต่างๆ และหันมานับถือศาสนาอิสลาม และถือเป็นผู้ยึดมั่นในศาสนาอิสลามไม่แพ้
ชาวอาหรับซึ่งเป็นต้นกำเนิด
3 ตั้งอยู่ทางตะวันออกของอัฟกานิสถาน
4 Burjor Avari. (2013). Islamic Civilization in South Asia. New York: Routledge, p. 40.