Page 166 - 001
P. 166

155


                                                            บทที่ 10

                                                 การรุกรานของมุสลิมในอินเดีย

                   สภาพทั่วไปของอินเดียในช่วงก่อนการเข้ามาของชาวอาหรับ

                          ในช่วงเวลานั้น พนที่ในแถบอัฟกานิสถานซึ่งแต่เดิมเคยเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์โมริยะ
                                         ื้
                                            ื้
                   ได้แยกตัวออกมาและแบ่งพนที่การปกครองได้เป็นสองอาณาจักรด้วยกันคือ กาบุล (Kabul)
                   และจาบุล (Jabul) ทั้งสองอาณาจักรปกครองโดยกษัตริย์ฮินดู ทั้งนี้ หากพิจารณาจากสภาพภูมิ
                   ประเทศแล้วจะพบว่าอาณาจักรดังกล่าวเป็นด่านแรกที่จะพบกับกองทัพของชาวมุสลิม ในขณะ
                   ที่พนที่ส่วนอื่นๆของอินเดียนั้น หลังจากสมัยราชวงศ์คุปตะ อินเดียถูกแบ่งเป็นแคว้นน้อยใหญ่
                      ื้
                   อันเป็นบ่อเกิดให้อินเดียมีความอ่อนแอในเวลาต่อมา ความอ่อนแอดังกล่าวนี้ไม่ได้เกิดจากการ
                   ถูกแบ่งเป็นแคว้นต่างๆเท่านั้น แต่มาจากการต่อสู้กันตลอดเวลาของบรรดากษัตริย์เจ้าของแคว้น

                   เพื่อแย่งชิงพื้นที่ อำนาจ และเกียรติยศ
                          ทางด้านสังคม มีการแบ่งชนชั้นคนด้วยระบบวรรณะ ผู้หญิงได้รับการศึกษา เป็นส่วน

                   หนึ่งของสังคมและสามารถเลือกสามีของตนเองได้ พธีสตี (Sati) ได้รับความนิยมในกลุ่มชนชั้น
                                                                  ิ
                   ปกครอง ในขณะที่ในเรื่องของการศึกษาและสถานศึกษาแพร่หลายอยู่ทั่วอินเดีย เห็นได้จากการ
                   ที่มีมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงและมีนักศึกษาต่างชาติเข้ามาศึกษาเป็นจำนวนมาก เป็นต้นว่า

                   มหาวิทยาลัยนาลันทา วัลลภี และกาญจี ศาสนาฮินดูยังคงเป็นศาสนาที่ได้รับความนิยมสูงสุดใน
                   อินเดีย

                          ส่วนสภาพทางเศรษฐกิจนั้น อินเดียมีความเจริญทั้งทางด้านเกษตรกรรม อุตสาหกรรม
                   งานฝีมือ การค้าทั้งภายในและภายนอกประเทศ อย่างไรก็ตาม ด้วยระบบวรรณะทำให้ความ
                   ร่ำรวยจำกัดอยู่เพยงชนชั้นนำเท่านั้น ประชาชนทั่วไปไม่ได้มีส่วนในความร่ำรวยที่เกิดขึ้นแต่
                                   ี
                   ประการใด
                          จึงจะเห็นได้ว่า อินเดียในยุคกลางยังไม่ได้มีความอ่อนแอใดๆ ที่จะทำให้อาหรับสามารถ

                   เข้ามายึดครองแผ่นดินได้ ปัญหาที่เกิดขึ้นมาจากการต่อสู้กันเองของเจ้าผู้ครองแคว้น ซึ่งการที่ไม่
                   สามารถรวมประเทศให้มีศูนย์กลางการปกครองเป็นหนึ่งเดียวได้นี้ ค่อยๆนำความอ่อนแอมาให้
                   อินเดีย ซึ่งใช้ระยะเวลาหลายร้อยปีหลังจากนี้


                   การรุกรานของชาวอาหรับ

                          ในความเป็นจริง ชาวอาหรับเข้ามาติดต่อกับอินเดียมานานแล้ว โดยเข้ามาในรูปของการ
                   ค้าขาย ดังนั้น จึงรับทราบถึงความอุดมสมบูรณ์ของอินเดียเป็นอย่างดี ซึ่งการตัดสินใจเข้าโจมตี
                   อินเดียยังมีสาเหตุหลักๆอีกสองประการได้แก่ ความต้องการเผยแผ่ศาสนาอิสลาม และเคาะ

                   ลีฟะฮ์ (Khalifas) ซึ่งเป็นประมุขทั้งทางโลกและทางธรรมของอาณาจักรอิสลามมีความประสงค์
                   ที่จะขยายดินแดนของพระองค์ ดังนั้น จึงเริ่มการโจมตีอินเดีย โดยพนที่แรกที่อาหรับยกทัพเข้า
                                                                               ื้
                                         1
                                                                       ื้
                   มารุกรานคือ แคว้นสินธุ์  (Sindh) และสามารถยึดครองพนที่ได้ในปี พ.ศ. 1254 (ค.ศ. 711)


                          1  L.P. Sharma. Ancient history of India, p. 344.
   161   162   163   164   165   166   167   168   169   170   171