Page 52 - 160

38

เป็น 3 ประเภท คือ ฝึกอบรมเบื้องต้น (Initial Training) การฝึกอบรมต่อเนื่อง (Further Training)
ั
และการฝึกอบรมอาชีพใหม่ (Retraining) (สถานเอกอครราชทูต ณ กรุงเบอร์ลิน, 2557)
ประเทศสหรัฐอเมริกา กำหนดการศกษาอาชีพออกเป็น 4 ชั้น ได้แก่ ชั้นการสร้าง
ึ
การรับรู้ (Awareness) อยู่ในหลักสูตรอนุบาลถึงประถมศกษาปีที่ 3 (K3) ชั้นเริ่มต้นให้ความรู้ด้าน
ึ
้
อาชีพ (Orientation) อยู่ในหลักสูตรประถมศึกษาที่ 4 ถึง 6 ชั้นการศึกษาเขาใจในอาชีพ
(Exploration) อยู่ในหลักสูตรมัธยมศึกษาตอนต้นปีที่ 7 ถึง 9 การศึกษาชั้นนี้ เน้นการฝึกปฏิบัติหรือ
ฝึกทดลองทำงาน (Hand-on Experience) ในห้องทดลองการปฏิบัติการหรือสถานที่ฝึกงาน ได้มี

เป้าหมายสำคัญของการฝึกปฏิบัติเป็นการค้นหาความชอบตามธรรมชาติของนักเรียน พร้อมสนับสนุน
ต่อเนื่องไปในระดับมัธยมศึกษาตอนปลายหรือสูงกว่า ชั้นสร้างความพร้อมเข้าสู่อาชีพหรือสร้างทักษะ

เฉพาะ (Preparation or Specialization) เป็นการสร้างความพร้อมด้านเทคนิค (Technical

Preparation Tech Prep) เป็นการเปิดโอกาสให้นักเรียนที่ชอบ และสนใจทางเทคนิคเฉพาะได้เข้า
สร้างความพร้อมด้านเทคนิค ในชั้นปีที่ 9 ถึง 10 หรือชั้นปีที่ 11 และเมื่อนักเรียนสำเร็จชั้นปีที่ 12

เมื่อได้ศึกษาต่อด้านเทคนิคเฉพาะในระดับอุดมศึกษาของชุมชน หรืออนุปริญญาด้านเทคนิคต่อ 2 ปี

หรือเข้าโครงการฝึกหัดทดลองงาน ไม่น้อยกว่าอก 2 ปี สามารถได้รับอนุปริญญา หรือประกาศนียบัตร
ี
ฝึกงาน ในระยะเวลา 2 ปี (ขจรศักดิ์ อินทรโสภา, 2557)

ประเทศสหราชอาณาจักร เมื่อรัฐได้ออก พ.ร.บ.เกี่ยวกับการปฏิรูปการศึกษาในปี
ค.ศ. 1988 สำนักงานอาชีวศึกษาของประเทศได้พัฒนา เปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่ไม่เคยทำมาเป็น

ระยะเวลา 10 ปี ได้มีการตั้งกลุ่มคณะทำงานในระดับชาติ ที่มาจาก ภาครัฐและเอกชน เน้นจาก

ื่
ผู้ประกอบการเป็นหลัก เพอให้กลุ่มคณะเหล่านั้นเป็นที่ปรึกษาให้ข้อมูล ข้อเสนอแนะ ในการจัดทำ
แนวนโยบายด้านการศึกษากับภาครัฐทุกขั้นตอนและเป็นจริง ซึ่งผลที่ได้รับเป็นที่ได้รับความยอมรับ

และน่าเชื่อถือเป็นอย่างสูง ทำให้ดึงความเป็นมืออาชีพกลับมาจากความล้มเหลวก่อนหน้านี้ในด้านการ
พัฒนาอาชีวศึกษาจนเกิดภาวะวิกฤตด้านการสนับสนุนจากภาครัฐและเอกชน นักเรียนเรียนจบแล้วมี

ความสามารถไม่ตรงกับความต้องการของผู้ประกอบการในขณะนั้น เกิดปัญหาแรงงานว่างงานเป็น

จำนวนมาก ประกอบกับเศรษฐกิจอยู่ภาวะตกต่ำ ภาครัฐจึงหันมาให้ความสำคัญของการพัฒนาและ
ปฏิรูปการอาชีวศึกษาให้กับผู้ประกอบการและแรงงานที่จะเข้าสู่ระบบ เพราะมองว่า แรงงาน คือ

ปัจจัยสำคัญในการนำพัฒนาและปฏิรูปเพื่อให้เกิดสำเร็จในการกอบกู้เศรษฐกิจของประเทศขึ้นมาใหม่

ี
ได้มีการสนับสนุนและส่งเสริมในการเพมแรงงานด้านอาชีวศึกษาให้ครอบคลุมอย่างเพยงพอ
ิ่
ให้มีความหลากหลาย สามารถประสานสัมพันธ์กันได้กับความต้องการของผู้เรียน ไม่ว่าจะในระบบปิด
ของโรงเรียน หรือระบบนอกโรงเรียน หรือผู้ที่อยู่ในวัยทำงานก็ตาม (ศิริพรรณ ชุมนุม, 2556)

ประเทศอิสราเอล เริ่มต้นด้วยการให้ความสำคัญด้านการอาชีวศึกษาตามแนวทาง
ของ Kibbutzim and Moshavim ซึ่งมีลักษณะแบบคอมมูน (Communal) คือ ทุกคนช่วยกัน