Page 51 - 160
P. 51

37



                                     3. ปฏิรูปการเรียนการสอน
                                     4. ปฏิรูปสื่อและหลักสูตร

                                     5. ระเบียบวินัย ความภาคภูมิใจในชาติ
                                               ิ
                                     6. ทุนและเงนสนับสนุนการศึกษา
                                     7. การสร้างและกระจายโอกาส

                                     8. สร้างความร่วมมือกับภาคเอกชนในทุกระดับ
                                                            ื
                                     9. สร้างเครือข่ายความร่วมมอในระดับภูมิภาคอาเซียนและต่างประเทศ
                                     10. พัฒนาระบบบริหารจัดการ
                                     11. ส่งเสริมสถาบันชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ (สำนักงานคณะกรรมการ

                       การอาชีวศึกษา, 2561)

                                     การจัดการศึกษาอาชีวศึกษาต่างประเทศ
                                     ประเทศแคนาดา การจัดการศึกษาอาชีพและการฝึกอบรมอาชีพในแคนาดา

                       เป็นภารกิจของรัฐบาลกลาง และภาครัฐระดับจังหวัด หรือเขตการปกครอง โดยมีสถาบันอุดมศึกษา

                       กระทรวงพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ทำหน้าที่ดูแลด้านแผนและนโยบายกำลังคนของประเทศ มีหน้าที่
                       รับผิดชอบในการกำหนดนโยบายเป็นเอกเทศ และมีการสร้างเครือข่าย ประเทศแคนาดามี

                                                                                          ึ
                       สถานศึกษาด้านอาชีพและสถานฝึกอบรมด้านอาชีพที่มีศักยภาพสูง ในการให้การศกษาด้านอาชีพ
                       การฝึกอบรมอาชีพแก่ประชาชนในระดับจังหวัด ทั้งเยาวชนระดับมัธยมศึกษา และระดับหลัง

                       มัธยมศึกษา ตลอดจนผู้ใหญ่ที่มีงานทำ ผู้ว่างงาน ฯลฯ สามารถเข้าถึงการศึกษาด้านอาชีพหรือการ

                       ฝึกอบรมอาชีพได้ตลอดชีวิต (สวัสดิ์ อุดมโภชน์, 2556)
                                     ประเทศสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ในปี พ.ศ. 2512 เยอรมนี ได้ออกกฎหมาย

                       เกี่ยวกับอาชีวศึกษาเป็นครั้งแรก คือ ประเทศเยอรมนีมีกฎหมายด้านการฝึกอบรมอาชีพ โดยใน
                       กฎหมายดังกล่าว ได้กำหนดให้มีการฝึกอบรมโดยจะต้องเน้นการเรียนรู้จากการฝึกปฏิบัติ (Learning

                       by doing) ให้สถานประกอบการเป็นตัวหลักในการฝึกอบรม จึงได้ดำเนินการเกี่ยวกับการให้ควรผ่าน

                       การฝึกฝนด้านอาชีพ โดยให้เกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กับ พ.ร.บ.ที่เกี่ยวกับการศึกษา และ พ.ร.บ. ที่เกี่ยวกับ
                       แรงงาน รวมถึงการกำหนดให้การฝึกฝนวิชาการต่าง ๆ ของแต่ละหน่วยเน้นในสัมพันธ์กับอาชีพใน

                       หน่วยนั้น ๆ ให้เลือกอย่างเป็นอิสระของแต่ละบุคคล ตามความต้องการของหน่วยประกอบการนั้น ๆ

                          ี
                       ไม่มการบังคับ หรือกำหนดจากภาครัฐ อย่างไรก็ตามการดำเนินการตาม พ.ร.บ. ที่เกี่ยวข้องในการให้
                       ความรู้ การฝึกฝนวิชาอาชีพหรือวิชาการ ภาครัฐของเยอรมนียังมี พ.ร.บ. เกี่ยวกับการส่งเสริมการให้

                                                                                     ื่
                       วิชาการอาชีพ (Vocational Training Act Promotion) ในปี ค.ศ. 1981 เพอส่งเสริมการจัดการ
                       แผนงานและการพัฒนาการวิจัยในการให้วิชการอาชีพ ได้กำหนดไว้ใน พ.ร.บ. ที่เกี่ยวข้องทั้งหมด เพื่อ
                       ใช้ด้านการฝึกวิชาการภายในประเทศ พ.ร.บ. ดังกล่าว ได้แบ่งประเภทในการให้วิชาการด้านอาชีพ
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56