Page 373 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 373

351







                                     ความว่า “การตั้งภาคีในหมู่พวกเจ้า (เป็นสภาพ) ที่ลับยิ่งกว่า (สภาพ) มด
                                     เดิน (หมายถึงเสียงเดินของมด) พึงทราบเถิด ฉันจะแนะนําท่านในสิ่งหนึ่ง

                                     เมื่อท่านกล่าวแล้ว อัลลอฮ์ทรงให้การตั้งภาคีอย่างเล็กและอย่างใหญ่จะพ้น
                                                        ً
                                                                                    ً
                                                                         ً
                                                                                            ً نَّ
                                     ไป ท่านจงกล่าวว่า   ى ؾر غػ سىأك  مى لعىأ انىأك  ب  ى ؾً رشيأ فىأ  ب ذوعىأ  ِّ  إ م للا "
                                                                             ٍ ٍ ى ي
                                                                                             نَّ
                                                         ٍ ى
                                                                 ٍ ى ى
                                                                                        ي
                                                                                               ي
                                                                      ى
                                                       ي ٍ ى ي
                                              ً
                                     "   مى لعىأ  ى   امل ความว่า โอ้อัลลอฮ์ข้าพเจ้าขอความคุ้มครองด้วยพระองค์ท่าน
                                        ٍ
                                             ى
                                      ي
                                     จากการตั้งภาคีกับพระองค์ท่านทั้งที่ข้าพเจ้ารู้ และขอความอภัยโทษจาก
                                     พระองค์ท่านในสิ่ง (การตั้งภาคี) ที่ข้าพเจ้า (ทําโดย) ไม่รู้”
                                                                                                 1
                                                       (บันทึกโดยal-Bukhāriy, 1997 :  ส่วนหนึ่งของฮะดีษ 716)
                                     การตั้งภาคีเป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อนมากและเป็นสิ่งง่ายที่จะเกิดขึ้นกับทุกคนโดยไม่รู้ตัว
                       ดังนั้น ทุกคนจําเป็นต้องขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์  ตลอดเวลา เพื่อพ้นจากการเป็นภาคี
                                     4.13.2.4  ห่างไกลจากการหลอกหลวงของชัยฏอนมารร้าย
                                                                                                      2
                                     ผู้แต่งได้กล่าวถึงเกี่ยวกับการห่างไกลจากการหลอกหลวงของชัยฏอนมารร้ายว่า
                                           اٜار ٛؿٝت لمارر ٘تاد زؾصر ٛنازٓنا ٣ا ٔهغؿًَ اٛٗب للها زؿن ٔهٖٓٛؾ ٛنأ )    ٕار  " (
                                          ٠ضؿع ػًٝبا لْا تٜا ٕاطٝؽ ٕار للها ١حمص زؾصر ليٛت آهػٜ ٢ٓعٜ ِدص آهػٜ ٕاطٝؽ

                                      ٕاطٝؽ أؿب تٜا ػًٝبا ٢ٓعٜ   3  ٕاطٝؾياٛبا تٜا ػًٝبا ٕار     ٢بْ زؾصر ٔن١ٜاٚصر ؼٝغضب

                                                                                 "     ٢غْاَ ٌ٦ع اؿب ّرآ ٛٗب ٠ضؿع

                                     แปลว่า “และฉันขอต่ออัลลอฮ์ให้พ้นจากการหลอกลวงของชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง
                                     กล่าวคือ ผู้ที่ถูกขัดขวางจากความเมตตา (เราะฮมัต) ของอัลลอฮ์และชัยฏอนนั้นคือ

                                     บุตรของอิบลีสดังที่รายงานจากท่านนะบี  และอิบลีสนั้นคือ อะบูชัยฏอน กล่าวคือ

                                     อิบลีสนั้นคือ บิดาของชัยฏอน เหมือนกับอาดัมเป็นบิดาของมนุษย์ทั้งหลาย”
                                     การห่างไกลจากชัยฏอนเป็นสิ่งจําเป็นต่อมุอ์มินทุกคนที่ต้องปฏิบัติตลอดเวลา ทั้งนี้

                       เพื่อป้องกันปกป้องไม่ให้ถูกหลอกหลวงจากชัยฏอนมารร้าย
                                                            4
                                                     )
                                     คําว่า “ชัยฏอน”  فاطيش  พหูพจน์ของมันคือ “ชะยาฏีน”  ) ني  ش اي ط  ( เป็นคํา
                                                           (
                                                                    )
                       ภาษาอาหรับมาจากรากศัพท์ของคําว่า “ชะเฏาะนะ”   نى طش หมายถึง การเป็นปรป๎กษ์ ซึ่งจะใช้
                                                                        ى
                                                                          (
                                                                     ى

                       1
                        อัลอัลบานีย์ กส่าวว่าเป็นฮะดีษฮะสันเศาะฮีฮ (al-Ἀlbāniy, 1997 : 265).
                       2  Tuan Mināl, n.d. : 138.
                       3  ผู้วิจัยยังไม่พบผู้บันทึก
                       4  อัลกุรอานได้กล่าวถึงคําว่า “ชัยฏอน”  فاطيش ( หรือ “ชะยาฏีน”  ط ؿ  ش ( ใน 78 อายะฮ์ด้วยกัน คือ อายะฮ์ที่ 14, 36, 102, 168,
                                                                 )
                                                )
                                                                 ني


                          208, 268 และ 275 ในสูเราะฮ์อัลบะเกาะเราะฮ์  อายะฮ์ที่ 36, 155 และ 175 ในสูเราะฮ์อาละอิมรอน  อายะฮ์ที่ 38, 60, 76, 83,

                          117, 119 และ 120 ในสูเราะฮ์อันนิสาอ์  อายะฮ์ที่ 90 และ 91 ในสูเราะฮ์อัลมาอิดะฮ์  อายะฮ์ที่ 43, 68, 71, 112, 121 และ 143

                          ในสูเราะฮ์อัลอันอาม  อายะฮ์ที่ 20, 22, 27, 30, 175, 200 และ 201 ในสูเราะฮ์อัลอะอฺรอฟ  อายะฮ์ที่ 11 และ 48 ในสูเราะฮ์
   368   369   370   371   372   373   374   375   376   377   378