Page 186 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์

164

2) ความรู้ คือ การเข้าใจสิ่งหนึ่งอย่างถูกต้องที่ตรงกับความจริง („Atiyyah bin
Muhammad Sālim, n.d. : 6/44).
3) ความรู้ คือ การเข้าใจผลลัพธ์ด้วยหลักฐาน สมบูรณ์สําหรับการเชื่อมั่นที่ตั้งใจ
อย่างแน่วแน่และที่คาดคะเนเป็นส่วนใหญ่ และระหว่างทั้งสองนั้นก็มีหลายลําดับและตําแหน่ง
(Muhammad Yusri, 2006 : 107).
4) ความรู้ คือ ข้อเท็จจริงของวิชา ของความคิด และของสภาพความเป็นจริงซึ่งสิ่ง

เหล่านี้เป็นสิ่งที่มั่นคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงกับการเวลา และเป็นข้อมูลที่มีความเชื่อมั่น ไม่ใช่ข้อมูลที่

คาดคะเน พิจารณาและสมมุติ การได้รับความสําเร็จของมันด้วยวิธีการที่กําหนดโดยทางวิชาการและ

ความรู้เช่นกัน คือ การให้คําตอบที่ถูกต้องกับคําถามที่ถูกเสนอมาซึ่งมีความสัมพันธ์กัน („Aliy bin
Nāyif al-Shuhūd, n.d. : 19).
ความหมายของความรู้ (อัลอิลมฺ) ข้างต้น แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันในเรื่องของ
สํานวน แต่มีความหมายเดียวกันคือ การรับรู้หรือการเข้าใจข้อมูลที่สอดคล้องกับความจริง ซึ่ง

สอดคล้องกับนิยามของผู้แต่ง
4.2.1.2 สาเหตุของการได้มาซึ่งความรู้

1
ผู้แต่งได้กล่าวถึงสาเหตุการได้มาซึ่งความรู้ว่า
ؼٜ برخ اتمضؾ اصانضؾ ٧ٝت تٜا ٚصاٗب ؼٜ ًِع تؾار ؼتازَٓ ببع ٛٗب 2 ِلهٚأ ) ٣ٛٗتن ” (

ٔغ٬ٝب ؼًٝب ٢ؿسم ٢ ايرهع ضتاٛتَ برخ ٕار ٍٛعص برخ ٕار لىاعت للها برخ ئاي مراص

ٌكع ئاي ٌكع اٚزن ) ٕار ( اتعر ػتأ ئ يرم ٘يٚأ ١كؾاَٛ ٌكع زؾ صٛضت راٝتػٜ لثابػٜ

ِٝدٓؾ ٕار ضغزٓؾ ٕار تًٗٝػؾ ئاي اترٗذع ؼٜ ِٝي ؼٜ اردنئجنف ٌ٦ع ٧ٝتن ) ٕار ( ةيزيرغ

“ تباذٓؾ ٕار اعاضػؾ ٕار

แปลว่า “พึงทราบเถิดแท้จริงสาเหตุการได้มาซึ่งความรู้ ใหม่นั้น 3 ประการ ประการ
แรกคือ เคาะบัรที่สัจจริง หมายถึง คําตรัสของอัลลอฮ์ตะอาลา คําพูดของเราะสูล

และคําพูดที่กล่าวกันมาโดยผู้คนจํานวนมาก ซึ่งไม่ปรากฏกับพวกเขาว่าเป็นเรื่องเท็จ
ประการที่สองคือ สติป๎ญญา หมายถึง สติป๎ญญาที่หลักแหลม และประการที่สามคือ

อวัยวะสัมผัสทั้งห้าที่สมบูรณ์ หมายถึง ดวงตา หู จมูก ลิ้นและผิวสัมผัส”

การได้มาของความรู้นั้นมี 3 สาเหตุได้แก่
1) เคาะบัรที่สัจจริง หมายถึง คําตรัสของอัลลอฮ์และวัจนของท่านเราะสูลุลลอฮ
์
ประกอบด้วยเคาะบัรมุตะวาติรและเคาะบัรอาฮาด

1
Tuan Mināl, n.d. : 6.
2
ในเอกสารวิจัยสะกดคําว่า “ ِلهٚأ ” เป็นการสะกดตามการสะกดแบบเก่า ซึ่งเป็นการสะกดส่วนใหญ่ที่ปรากฏในหนังสือญาวีอีก
หลายเล่ม ส่วนการสะกดแบบใหม่ คือ “ ُٛلهٚأ ”