Page 169 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์

147

ความว่า “ทุกการงานที่สําคัญที่ไม่ได้เริ่มต้นด้วยพระนามของอัลลอฮ์ผู้
ทรงกรุณาปรานีและเมตาเสมอ (บัสมะละฮ) การงานนั้นจะขาดความ
์
์
บะเราะกะฮ”
1
(บันทึกโดย Ἰbn Hibbān, n.d.: 1)
2
ฮะดีษเดี่ยวกันมีการยกเป็นหลักฐานปรากฏในเอกสารวิจัย เชิงขยายความสํานวน
ตัวบทฮะดีษ
การเริ่มต้นด้วยบัสมะละฮ์และตามด้วยฮัมดะละฮ์เป็นวัฒนธรรมการเรียบเรียงหรือ

3
4
การแต่งหนังสือของบรรดาอุละมาอ์มุสลิมตั้งแต่สมัยมุตะก็อดดิมูน เช่น อัรริสาละฮ์ของอัชชาฟิอีย์
5
6
์
อัรร็อด อะลา อัลญะฮฺมียะฮ์ วัซซะนาดิเกาะฮ ของอะฮมัด อัลกัสบฺของมุฮัมมัด อัลฮะสัน และสมัย
7
9
8
มุตะอัคฺคิรูน เช่น อัลอิบานะฮ์ของอะบู อัลฮะสัน อัลตัษฺกิเราะฮ์ของอัลกุรฏุบีย์ ตัฟสีรอัลกุรอาน
อัลอะซีมของอิบนุ กะษีร เช่นเดี่ยวกันกับหนังสืออะกีดะฮ์อันนาญีนของต่วนมีนาล
4.1.1.2 การกล่าวฮัมดะละฮ์
ผู้แต่งได้กล่าวฮัมดะละฮ์หรือการสรรเสริญต่ออัลลอฮ ์  หลังจากที่ได้กล่าว
10
บัสมะละฮ์โดยกล่าวว่า
“ ٣زٓن اراػَ ٔغر ٕار ٔهمم ٔنراٝتَ ٔغر ٣أ ٌ٦غٛت للها ؼٜ 11 ٧ب زٛؾ ٌ٦ع ”

แปลว่า “ การสรรเสริญทั้งหลายนั้น เป็นสิทธิของอัลลอฮ์ผู้ทรงเอกะในการบังเกิด

และยับยั้งสรรพสินทั้งหลาย ”

1
อันนะวะวีย์ ระบุว่า เป็นฮะดีษฮะสัน (al-Nawawiy, 1990: 202).
2
Tuan Mināl, n.d.: 3. ดูหน้า 152 ในวิทยานิพนธ์เล่มนี้
3
อุละมาอ์ที่อยู่ในสมัยช่วง 300 ปี ขึ้นไป
4
al-Shāfi„iy, 2005 : 49.
5 Ἀhmad, n.d.: Muqaddimah.
6 Muhammad al-Hasan, n.d.: Muqaddimah ท่านมีชื่อเต็มว่า อะบู อับดุลลอฮ์ มุฮัมมัด เบ็น อัลฮะสัน อัชชัยบานีย์ ฟะกีฮ อิรอกฺ

อัลกูฟิยฺ เกิดที่วาสิฏ เติบโตที่กูฟะฮ์ เรียนจากอะบู ฮะนีฟะฮ์ เสียชีวิตในปี ฮ.ศ. 189(al-Dhahabiy, 1963 : 3/513 ; Abū al-Fidā„,
1992 : 237).
7
อุละมาอ์ที่อยู่ในสมัยช่วง 300 ปี ลงมา
8 al-Ἀsh„ariy, 1990: 33.
9
al-Qurṭubiy, 1987: 3 ท่านมีชื่อเต็มว่า มุฮัมมัด เบ็น อะฮมัด เบ็น อะบี บักรฺ เบ็น ฟ๎รฮ อัลอันศอรีย์ อัลอันดะลุสียฺ ท่านได้เสียชีวิต
ในปี ฮ.ศ. 681 (al-Zirikliy, 1992 : 5/322).
10
Tuan Mināl, n.d.: 2 .
11
ในเอกสารวิจัยสะกดคําว่า “ ٧ب زٛؾ ٌ٦ع ” เป็นการสะกดตามการสะกดแบบเก่าซึ่งเป็นการสะกดส่วนใหญ่ที่ปรากฏในหนังสือญาวี
อีกหลายเล่ม ส่วนการสะกดแบบใหม่ คือ “ ٞ٥اب ٞدٛؾ ٬٦ع ”