Page 151 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 151
129
แผ่ด้วยการบรรยายแล้วท่านยังได้เปิดโอกาสให้กับผู้มาศึกษาได้ซักถามป๎ญหาต่าง ๆ เกี่ยวกับศาสนา
ท่านก็จะวินิจฉัยและให้คําตอบหรือให้คําชี้ขาด
2 . นอกเหนือจากการสอนแล้วท่านได้ใช้เวลากับการแต่งหนังสือและแปลตําราเพื่อ
ใช้เป็นสื่อในการเผยแพร่ความรู้อิสลามในแขนงวิชาต่าง ๆ อาทิเช่น วิชาเตาฮีด ฟิกฮฺและตะเศาะวุฟ
เป็นต้น
3.1.8 การยอมรับและการชื่นชม
เป็นเรื่องปกติของอุละมาอ์ผู้ที่ได้เสียสละและรับใช้อิสลามอย่างสมเกียรติที่ย่อมจะ
ได้รับการยกย่องชมเชยจากความดีที่อุละมาอ์ท่านนั้นได้ทิ้งไว้ ต่วนมีนาลคือ หนึ่งในบรรดาอุละมาอ์ที่
ได้รับการชมเชยตั้งแต่อดีตจนถึงป๎จจุบัน
อะฮมัด ฟ๎ตฮีย์ กล่าวว่า ต่วนมีนาลนับเป็นอุละมาอ์ป๎ตตานีดั้งเดิมคนหนึ่งที่มีชื่อเสียง
หลังจากชัยคฺ ดาวูด เบ็น อับดุลลอฮ์ อัลฟะฏอนีย์ ชัยคฺ วันอะฮมัด เบ็น วันมุฮัมมัดซัยนฺ อัลฟะฏอนีย์
และชัยคฺ นิมัต กือจิก อัลฟะฏอนีย์ (Ἀhmad Fathy, 2009 : 64)
ต่วนมีนาลได้รับการยกย่องชมเชยอย่างเห็นได้ชัดคือ ท่านได้ถูกขนานนามด้วยชื่ออัน
ทรงเกียรติต่าง ๆ ดังนี้
1. อัลอาลิม อัลอัลลามะฮฺ อัลมุดักกิก อัลฟะฮฮามะฮฺ สิรอํุลอิสลาม วัดดีน اعلا (
) نيدلاك ـ سهإا جارس ١َاٗؿيا دضظا ةم علا แปลว่า ผู้รู้ ผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้มีความละเอียดอ่อน ผู้มีความ
เข้าใจยิ่ง ผู้นําแสงของอิสลามและศาสนา
)
2. อัลอาลิม อัลอัลลามะฮฺ อัตตัฮรีร อัลฟะฮฮามะฮ์ ١َاٗؿيا ريرح لا ةم علا اعلا (
แปลว่า ผู้รู้ ผู้ทรงคุณวุฒิ ผู้เขียนตํารา ผู้มีความเข้าใจยิ่ง
3. อัลอาลิม อัลฟาฎิล วัลฮิบรุล อัลกามิล لما لا برشضاك ٍ ض ف ٍا اعلا ( แปลว่า ผู้รู้
)
ا
ผู้ทรงเกียรติ และน้ําหมึกที่ครบถ้วน
การขนา นนามชื่อของต่วนมีนา ลที่กล่าวมาข้างต้นเป็นการยืนยันบ่งบอกถึงการ
ยอมรับและการชื่นชมของสังคมต่อตัวของท่านอย่างชัดเจน
3 .1.9 อะกีดะฮ์และมัษฮับฟิกฮ ฺ
นับตั้งแต่การเข้ามาอิสลามในแทบภูมิภาคเอเชีย ตะออกเฉียงใต้ สังคมมุสลิมในแถบ
นี้เป็นที่รู้จักในนามของอะฮฺลุสสุนนะฮ วัลญะมาอะฮ ที่ยึดตามแนวทางของมัษฮับอัชชาฟิอีย์ในด้าน
์
์
ฟิกฮฺและอัลอะชาอิเราะฮฺในด้านอะกีดะฮ์ซึ่งปรากฏการณ์นี้จะเห็นได้จัดจากหนังสือและตําราต่าง ๆ ที่
เขียนโดยอุละมาอ์สุมาตรา ป๎ตตานีและมาเลเซียในช่าง คริสตศตวรรษที่ 18 และ 19 (Muhammad
Lāzim Lawī, 1425 : 60 ; Mahmūd Shākir, 1398 : 30 ; Wan Muhammad Ṣaghīr „Abdullāh,
2000 : 1/12-13).
