Page 153 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 153

131







                       อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์    اط لا دمعػ نب نيدباعلا نيز ةم علا ( โดยมิได้กล่าวคําว่า
                                                        )
                       “อัลมัรฮูม”  ـوحرضظا (
                                 )

                                     ดังนั้นสามารถคาดคะเนได้ว่าต่วนมีนาลได้เสียชีวิตไปอย่างน้อยหนึ่งปีคือ ปี ค.ศ.
                       1913 โดยคํานึงกับช่วงเวลาหนึ่งปีที่ใช้  เตรีย มในการขออนุญาตและตีพิมพ์ครั้งใหม่ในเวลานั้น

                       (Ἀhmad Fathy, 2009 : 72-73)


                       3.2   หนังสืออะกีดะฮ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน


                                                                            )
                                     หนังสืออะกีดะฮ์อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน  نيدلا ؿوصأ ملع   ينجانلا ةديقع)
                       เขียนโดยต่วนมีนาล เป็นหนังสือสาขาวิชาอุศูลูดดีนที่ได้รับการยอมรับในสังคมมุสลิมตั้งแต่อดีตจนถึง

                       ป๎จจุบัน โดยมีรายละเอียดดังต่อไปนี้
                              3.2.1   ชื่อหนังสือ

                                     ชื่อหนังสือคือ อะกีดะฮ์อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน  ؿوصأ ملع   ينجانلا ةديقع (

                       ) نيدلا ดังที่ปรากฏในปกหน้าของหนังสือ และการยืนยันของผู้แต่งเองในบทนํา ต่วนมีนาลได้กล่าวถึง

                       การตั้งชื่อหนังสือว่า :

                                      ٌ٦ع راكتعا حٝتصأ ٜٔزيا ٍٛصأ ًِع في يندآيا ٠زٝكع ٔغر ٜٔا ٛن ١جمضت ٔنانم ٛنا ٕار (

                                                                               ) ٜٔزيا ٍٛصأ ًِع ٔناتجَ زؾ ١عزب ٕار تغع زؾصر ٔغؿًن ؼٝغصٚ أ

                                     ความว่า : “และข้าพเจ้าได้ตั้งชื่อผลงานแปลของข้าพเจ้าเล่มนี้ว่า      في يندآيا ٠زٝكع (

                                     ) ٜٔزيا ٍٛصأ ًِع  อ่านว่า อะกีดะฮ์อันนาญีน  ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน  แปลว่า การยึด

                                     มั่นของบรรดาผู้รอดพ้นจากการหลงผิดและบิดอะฮฺ (สิ่งอุตริ) ในวิชาอุศูลุดดีน”
                                     (Tuan Mināl, n.d: 3)
                                     คําว่า อะกีดะฮ  ةديقع ( ทางภาษา มาจากคําว่า อัลอักดฺ  دقعلا ( แปลว่า ผูก ขันให้
                                                  )
                                                                                    )
                                                 ์
                       แน่น ทําให้มั่นคง ไว้ว่างใจ มัดอย่างเข็มแข้ง ยึดเหนี่ยวกัน รวมถึง ความเชื่อมั่นและความแน่วแน่อีก
                       ด้วย จากความหมายดังกล่าวทําให้อะกีดะฮ์เป็นการยึดมั่นในจิตใจอย่างแน่วแน่มั่นคง  (Ἰbn Manẓūr,
                       1993 : 3/296).
                                     ส่วนอะกีดะฮ์ในทางศาสนา หมายถึง หลักกา รเชื่อมั่นทางศาสนา  สิ่งที่จิตใจฝ๎กใฝ่
                       และยึดมั่น สิ่งที่ถูกนํามายึดถือทางการศรัทธา อื่นจากการ ปฏิบัติ ซึ่งมีพหูพจน์เป็น อะกออิด  دئاقع (
                                                                                                   )
                       (Ἰbrāhīm Musṭafā et al, 1972 : 614 ; al-Fairūz ‟Ābādiy, 1996 : 300).
                                     อะกีดะฮ์ทางวิชาการ คือ สิ่งต่าง  ๆ ที่จิตใจพึ่งศรัทธาแล้วส่งผลทําให้วิญญาณรู้สึก
                       สงบจนกระทั่งเกิดเป็นความแน่วแน่ หรือมั่นคงจนหมดความคลางแคลงและไม่มีความสงสัยใด  ๆ อยู่

                       อีก (al-Ἀthariy, 2001: 24)
   148   149   150   151   152   153   154   155   156   157   158