Page 149 - การศึกษาวิเคราะห์หนังสืออะกีดะฮฺ อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน ของชัยคฺ ซัยนฺ อัลอาบิดีน เบ็น มุฮัมมัด อัลฟะฏอนีย์
P. 149

127







                                     6)   ฮัจญีอิดรีส เบ็น ฮัจญี อับดุลการีม (ปะจูเยะห์ โตะรอญอฮัจญี ยามู)
                                     7)   ฮัจญีอับดุลลอฮ์ เบ็น มุฮัมมัด อะกีบ (โตะจุโวก)

                                     8)   ฮัจญีวันมุฮัมมัด (วันอะฮมัด สะมะลา)
                                     9)   ฮัจญีสนิ เบ็น ศอและห์ โกตาบารู

                                     10)   ฮัจญีอับดุรเราะชีด เบ็น ฮัจญี อิสมาอีล (ฮัจญี อับดุรเราะชีด บานา)

                              3.1.6   งานเขียนและตํารา
                                     หนังสือและตํารานับได้ว่าเป็นผลงานที่สามารถชี้ให้เห็นว่าผู้เขียนมีอุดมการณ์เช่นใด

                       มีความเชี่ยวชาญด้านใดหรือเน้นหนักกับเรื่องใดเป็นกรณีพิเศษ นอกจากนี้แล้วหนังสือและตําราต่าง ๆ
                       ยังเป็นข้อยืนยันและข้อพิสูจน์อย่างหนึ่งว่าผู้เขียนให้ความสําคัญกับการถ่ายทอดวิชาความรู้  ตลอดจน

                       ส่งเสริมการเรียนรู้ให้สามารถรับรู้ได้อย่างทั่วถึง อีกทั้งยังเป็นมรดกอันล้ําค่าทางวิชาการแก่คนรุ่นหลัง

                       ต่อไป
                                     ต่วนมีนาล คือ หนึ่งในบรรดาอุละมาอ์ที่ได้ถ่ายทอดวิชาความรู้และอารยธรรมแห่ง

                       อิสลามไว้ในหนังสือและตําราของท่านในสาขาต่าง ๆ หลายเล่มที่สําคัญและโดดเด่นมีดังนี้   (Ἀhmad

                       Fathy, 2009: 69-70 ; Haji Yūsuf bin Haji Musṭafā, 1991: 2) ได้แก  ่
                                     1)  กัชฟฺ อัลฆอยบียยะฮ์ ฟี อะฮวาล เยาวมิ อัลกิยามะฮ์  ـوي ؿاوحأ  في  ةيبيغلا  ـؾن (

                       ) ةمايقلا  ตําราเล่มนี้ได้เขียนเสร็จในปี ฮ.ศ. 1301 (ค.ศ. 1883) เป็นตําราด้านฮะดีษที่เขียนเกี่ยวกับ

                       การสร้างโลก สันญาณต่าง ๆ ของวันกิยามะฮ์และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนั้นตลอดจนเรื่องสวรรค์

                       และนรก
                                                                          )
                                     2)  กัชฟฺ อัลลิษาม อัน อัสอิละฮ์ อัลอะนาม  ـانمأا   ةلئسأ   نع   ـا للا   ـؾن (  ตํารา
                       เล่มนี้ได้เขียนแล้วเสร็จในปี ฮ.ศ. 1307 ( ค.ศ. 1889 ) เป็นตําราฟิกฮฺตามแนวทางมัษฮับอัชชาฟิอีย์ที่

                       เกี่ยวกับอิบาดะฮ์   มุอามะละฮฺ มุนากะฮะฮ์และญินายะฮ์

                                                                           )
                                     3)  อะกีดะฮ์อันนาญีน ฟี อิลมฺ อุศูล อัดดีน  نيدلا   ؿوصأ   ملع    في    ينجانلا   ةديقع (
                       ตําราเล่มนี้ได้เขียนแล้วเสร็จในวันเสาร์ เดือนญะมาดีลอาคิร ปี ฮ.ศ. 1308  (ค.ศ. 1890)เป็นตําราที่

                       เกี่ยวกับวิชาอุศูลุดดีนที่ทําการอธิบายตัวบท (มะตัน) อุมม  อัลบะรอฮีน ينهابرلا    ـأ    تنم    ( ที่เขี่ยนโดย
                                                                                  )

                                                                      ุ
                       มุฮัมมัด เบ็น ยูสุฟ อัสสะนูสีย์
                                                                       )
                                     4)  มิฟตาฮ อัลมุรีด ฟี อิลมฺ อัตเตาฮีด  ديحو لا   ملع    في    زٜضلما   حاتؿَ ( นับว่าเป็น
                       ตําราเล่มเล็กเล่มหนึ่งที่มาอธิบายเกี่ยวกับคุณลักษณะยี่สิบของอัลลอฮ์และสี่คุณลักษณะของเราะสูล
                       โดยย่อ

                                     5)  การอธิบายเกี่ยวกับฟิดยะฮ์ละหมาดและถือศิลอดตามมัษฮับของอ ะบี ฮะนีฟะฮ์

                       ) ١ؿٝٓس ٞبأ بٖشَ ػتأ ؼاٛؾ ٕار ؼٝٗبسم ١ٜزؾ   ٔناتاجَ    دف    ةدئاف ( เป็นตําราเล่มเล็กเล่มหนึ่งที่มาอธิบาย
   144   145   146   147   148   149   150   151   152   153   154