Page 145 - 053

124

“แถวบ้านเราสื่อที่เป็นภาษาอาหรับไม่ค่อยมี ในตลาดหายากมาก ที่
มาเลเซียก็ไม่ค่อยมีเหมือนกัน”
( ผู้ทรงคุณวุฒิดร.มูฮ ามัด วาเล็ง , 29 ตุลาคม 58)

ู
4.3 แนวทางการแก้ไข้ปญหาการเรียนการสอนวชาภาษาอาหรับในศนย์
ิ
ั
การศึกษาอิสลามประจ ามัสยิด (ตาดีกา) อ าเภอจะแนะ จังหวัดนราธิวาส

ิ
จากการสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิเกี่ยวกับแนวทางการแก้ปัญหาการเรียนการสอนวชา
ภาษาอาหรับในศนย์การศกษาอิสลามประจ ามัสยิด (ตาดีกา) อ าเภอจะแนะ จังหวดนราธวาส มี
ู
ั
ึ
ิ
ความเห็นที่สอดคล้องกันโดยตระหนักในเรื่องการดูแล การสนับสนุนอย่างเป็นทางการของหน่วยงานที่
รับผิดชอบ และความร่วมมือของผู้สอน ผู้เรียนอย่างจริงจัง เพื่อบรรลุเป้าหมายของการเรียนการสอน
วิชาภาษาอาหรับ ฟัง พูด อ่าน เขียน ได้อย่างถูกต้อง

ดร.ซอฮีบูลบะห์รี บินโมง (17 พฤศจิกายน 58) กล่าวว่า การแก้ปัญหาการเรียน
การสอนต้องเริ่มจากการรู้ปัญหา ความบกพร่อง และที่มาของปัญหา ใครเป็นคนสร้างปัญหา แล้วแก้ที่
ที่จุดไหน นั้นคือ
1. ต้องให้ผู้สอนรับรู้ปัญหา ที่มาของปัญหา ของการเรียนการสอน

2. ต้องให้การอบรมการสอน วิธีการ เทคนิคต่างๆ สร้างจิตส านกที่ดีในการ
ึ
สอน

3. ให้โต๊ะอิหม่ามและคณะกรรมการประจ ามัสยิด มีความเข้าใจในเรื่องตาดีกา
4. ทางศูนย์การศึกษาต้องรู้วิธีการบริหารปัญหา

้
5. ผู้ปกครองกับผู้สอนตองให้ความไว้วางใจซึ่งกันและกัน

ดร.อัดนัน สือแม (17 พฤศจิกายน 58) กล่าวว่า เราต้องย้อนเวลากลับไปดูตงแต่ต้น
ั้
รวมกันเป็นหนึ่ง จึงสามารถหาวิธีการแก้ปัญหาได้ ปัจจุบันเราไม่มีการรวมตัว และการไม่รับซึ่งกันและ

กัน ดังนั้นการแก้ปัญหาต้องเริ่มจาก

1. ต้องมีหน่วยงานและใช้หลักสูตรแกนกลาง
2. ทางคณะกรรมการต้องเข้ามาดูแล ศึกษาปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นในศูนย ์

3. ต้องมีการแบ่งรายวิชาที่ถูกต้องตามความสามารถ ต้องพิจารณาการรับผู้สอนที่
้
จะมาสอนในศูนย์มีความสามารถในดานต่างๆ เพียงพอหรือไม่
4. ต้องให้มีการสนทนาการเรียนการสอนภาษาอาหรับตลอดเวลา ให้เด็กฟังภาษา

อาหรับบ่อยๆ