Page 99 - 045
P. 99
79
ิ
เป้าหมายของแนวทางอสลามจึงเป็นตัวก าหนดธรรมชาติของวิถีการท างานและ
ู
ขอบเขตของมันและยังเป็นตัววางรปแบบพื้นฐานและนโยบายการท างานในทุกเวลาและสถานที่
ิ
จ าเป็นต้องใช้ ทั้งนี้ยังหมายถึงว่าวิถีการท างานอสลามนั้นจ าเป็นต้องน้อมรบต่อกฎเกณฑ์และ
ั
หลักการที่แน่นอนตามความต้องการของเป้าหมายหลักโนการท างานและถูกยืนยันโดยวิธีปฏิบัติที่
ถ่ายทอดมาจากชีวประวัติของท่านรสูล ผู้ยิ่งใหญ่ (ฟัตฮีย์ ยะกัน, 2544, 121)
การมีทัศนะที่ชัดเจนเกี่ยวกับอนาคตเพื่อจะได้ใช้มันก าหนดแผนการที่ชัดเจนและ
ี
ละเอยดถี่ถ้วนเป็นแผนการที่มุ่งหมายเพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะเจาะจง แผนการดังกล่าวควรวางอยู่
บนพื้นฐานของแนวคิดสมัยใหม่แบ่งเป็นขั้นเป็นตอนต่อเนื่องกัน และอาศัยวิธีทางวิชาการเป็นหลัก
นอกจากนี้แผนการต้องมีลักษณะยืดหยุ่น ง่ายแก่การบรรลุผลและการน าไปปฏิบัติ
สรุปได้ว่าการสร้างเป้าหมายระยะปานกลาง คือการระบุเป้าหมายที่ชัดแจ้ง
โดยระบุเป็นจ านวนที่สามารถวัดได้ และเนื่องจากการก าหนดวัตถุประสงค์เป็นการก าหนดอย่าง
กว้าง ๆ ท าให้น าไปปฏิบัติได้ยากจึงต้องมีการก าหนดนโยบายโดยระบุระยะเวลาและผลที่คาดว่าจะ
เกิดขึ้นเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ เพราะจะช่วยให้ผู้ปฏิบัติมองเห็นทิศทางในการท างานชัดเจนและ
เวลาที่ระบุไว้ยังช่วยเป็นแรงกระตุ้นให้การท างานส าเร็จตามเป้าหมายอีกด้วย
3.4.6. การก าหนดแผนปฏิบัติงาน
แผนปฏิบัติงานจะเกิดขึ้นกับการก าหนดเป้าหมายต่างๆ จุดมุ่งหมายแผนปฏิบัติงาน
คือ เพื่อให้การจัดทรพยากรให้บรรลุเป้าหมายขององค์กรได้ โดยปกติแผนงานจะประกอบด้วย
ั
ื
ขั้นตอนการกระท าต่างๆที่ก าลังเกิดขึ้นหรอที่ต้องท าทันที และมีจ านวนมากหลายแผนการบรรลุ
เป้าหมายหนึ่งนั้น จะต้องอาศัยผลจากหลายๆแผนมาประกอบกัน เนื้อหาสาระของแผนงานมักจะ
ระบุเป้าหมายเฉพาะเป็นอย่างๆ และมีการชี้ถึงเป้าหมาย เวลา ทรัพยากรที่ต้องการ ความรบผิดชอบ
ั
ของแต่ละบุคคลและผลที่ต้องการ สมบัติ ธ ารงธัญวงศ์ (2543 : 45) กล่าวว่าการจัดท าแผนให้
เหมาะสมกับเป้าประสงค์ และวัตถุประสงค์ขององค์กรนั้น นักวางแผนมักจะวิเคราะห์ทางเลือก
และตัดสินใจทางเลือกที่สอดคล้องกับเป้าประสงค์และวัตถุประสงค์ให้มากที่สุด เพื่อให้ได้แผนที่มี
ความเหมาะสมต่อการน าไปปฏิบัติเพื่อให้บรรลุเป้าประสงค์ และวัตถุประสงค์ทุกด้าน และที่ส าคัญ
จะต้องจัดท าแผนเป็นที่ยอมรับของผู้เกี่ยวข้องทุกระดับ เพื่อที่จะเป็นหลักประกันว่าหน่วยงานจะน า
แผนไปปฏิบัติด้วยความเต็มใจ ในส่วนของสุภาพร พิศาลบุตร (2547 : 60-61)ได้กล่าวว่าขั้นการ
