Page 220 - 045
P. 220

198







                                     3.  ขั้นการก าหนดวัตถุประสงค์ พบว่า ผู้บริหารควรก าหนดวัตถุประสงค์เชิง

                         ิ
                                                                  ่
                       ปรมาณเท่านั้นไม่ได้เน้นคุณภาพ   ขาดการมีส่วนรวมของหลายๆฝ่ายในการก าหนดวัตถุประสงค์
                                                          ู
                                ิ
                       และ  ผู้บรหารเป็นผู้ก าหนดเอง ท าให้ครไม่ให้ความส าคัญเท่าที่ควรและพบว่าเนื่องจากบุคลากร
                       มีความเข้าใจในวัตถุประสงค์ที่แตกต่างกัน ฮารณ ยูโซะ (2558) ให้สัมภาษณ์ว่า แนวทางแก้ไข

                       ดังกล่าวนั้นควรการจัดตั้งหน่วยเสรมที่จะคอยช่วยเหลือด้านกระบวนการวางแผนโดยเฉพาะ
                                                      ิ
                       เพื่อรับผิดชอบในการศึกษาข้อมูลและสรุปประมวลผลอีกครั้ง


                                     4.  ขั้นการพัฒนากลยุทธ์ พบว่า  ผู้บริหารไม่สามารถวิเคราะห์อิทธิพลการ

                       เปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมทั้งภายในและภายนอก ก่อนการพัฒนากลยุทธ์การบรหารองค์กรได้ดี
                                                                                            ิ
                       เท่าที่ควร ขาดการระดมความคิดเห็นจากทุกฝ่ายระถึงการระดมความเห็นจากหน่วยงานภายนอก

                       มาพัฒนาทางเลือกท าให้ได้ข้อมูลไม่รอบด้าน ผู้บรหารขาดทักษะในการค้นหาสิ่งใหม่ๆเพื่อพัฒนา
                                                                 ิ
                                                                                                 ึ่
                       หาทางเลือกกลยุทธ์ต่างๆที่ดีไม่กล้าลงมือท าสิ่งและคิดสิ่งใหม่ๆที่ท้าย และพบว่าส่วนหนงคือ ไม่ได้
                                      ่
                                                                                                    ั
                                                                                                         ุ
                       มีการน าข้อบกพรองจากการปฏิบัติงานตามแผนกลยุทธ์ที่ผ่านมามาใช้เป็นข้อมูลในการปรบปรง
                                                                                  ั้
                                                                         ี
                       กระบวนการวางแผนเพื่อการบริหารงานในอนาคตของโรงเรยน บางครงผู้บรหารที่ได้ต าแหน่งมาก็
                                                                                       ิ
                                                       ื
                                                                                             ั
                                                                                                 ์
                       ได้มาจากการถ่ายทอดทางมรดก เครอญาติ ไม่ได้มาจากความสามารถจรง นัสรนทร สาแลมา
                                                                                       ิ
                       (2558) พบว่ามีข้อเสนอแนวทางแก้ไข โดยเรมจากการการเพิ่มเติมสมรรถนะด้านต่างๆและการ
                                                              ิ่
                                                                             ื
                                                                    ี
                                                                                                      ี
                       พัฒนาทักษะความรด้านการบรหารของผู้บรหารโรงเรยนเอง หรออาจเป็นลักษณะการศึกษาเรยนร     ู้
                                                 ิ
                                       ู้
                                                            ิ
                       กลยุทธ์การวางแผนและการด าเนินการของโรงเรยนต้นแบบหรอกรณีศึกษาที่ประสบผลส าเรจ
                                                                                                        ็
                                                                              ื
                                                                  ี
                                                                ิ
                                                                                                       ี
                       ในการพัฒนาระดับหนึ่งแล้ว เป็นต้น อกทั้งผู้บรหารต้องวางแผนอย่างชาญฉลาด ต้องศึกษาเรยน
                                                        ี
                       รู้อยู่ตลอด และต้องหาความรู้ใหม่ๆมาพัฒนาระบบในโรงเรียน

                                     5.  ขั้นตอนการสร้างเป้าหมายระยะปานกลาง พบว่า   บุคลากรขาดความ
                                                                               ้
                       ตระหนักและเห็นความส าคัญในเรื่องเป้าหมายของแผน และการสรางเป้าหมายเป็นระยะปานกลาง
                       และเป้าหมายบางอย่างสอดคล้องกับมาตรฐานการศึกษาแต่ไม่สอดคล้องกับกลยุทธ์ของหน่วยงาน
                                                                                            ั้
                       มะนาพี ดะแย (2558) ประสบปัญหาการประเมินแผนระยะปานกลางอยู่บ่อยครง เนื่องจากการ
                       ด าเนินตามแผน 3 ปี ที่ได้วางแผนไว้นั้นไม่ได้มีการประเมินดูสถานการณ์ก่อนล่วงหน้า หรอกล่าว
                                                                                                    ื

                       ได้ว่าตั้งเป้าหมายโดยไม่ได้วิเคราะห์ปัจจัยต่างๆอย่างรอบด้าน จึงท าให้การสรางเป้าหมาย
                                                                                               ้
   215   216   217   218   219   220   221   222   223   224   225