Page 222 - 045
P. 222

200







                                                                                            ั
                       ที่มนุษย์ยุ่งกับการงานในดุนยาจนมากเกินไป ท าให้ความตั้งใจที่เคยมอบหมายต่ออลลอฮฺ      เสื่อม
                                                                                                      ั
                                                                     ี
                                                                                              ื
                       ถอยลงได้ส่วนแนวทางแก้ไข (2558) โดยภายในโรงเรยนน่าจะมีการจัดกิจกรรมหรอคลินิกรกษา
                                                                                  ั
                                                             ิ
                       หัวใจ เพื่อเป็นการทบทวนตนเอง ให้มีความอคลาศและมอบหมายต่ออลลอฮฺ    ในทุกการงาน
                             ิ
                                                    ั
                       อย่างจรงจัง ซึ่งจะเป็นการบ าบัดรกษาโรคที่ท าให้อามัลเสื่อม หัวใจแข็งกระด้าง รวมถึงอาจให้มี
                       สถานที่ มีผู้รับผิดชอบหลักและหางบประมาณมาสนับสนุนในด้านการจัดการดังกล่าว


                                     9.  ขั้นตอนกลไกของข้อมูลย้อนกลับ  พบว่า  ผู้บริหารขาดการติดตาม วัดผล

                                                         ู้
                       ประเมินที่ต่อเนื่อง   ผู้บรหารขาดความร ความเข้าใจในการประเมินผลแผน   ขาดเครองมือในการ
                                                                                               ื่
                                            ิ
                       ประเมินผลแผน ที่มีมาตรฐานและเชื่อถือได้ และ  ขาดการด าเนินจัดเก็บเครองมือการประเมินผล
                                                                                       ื่
                       แผนที่เป็นระบบ และไม่ทันสมัย สอดคล้องกับอาไซน์นา อบดุลเลาะ (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่า
                                                                           ั
                       ประสบปัญหาในการประเมินผลภายหลังการปฏิบัติงาน และไม่ได้มีการก าหนดมาตรฐานดัชนีชี้วัด

                                ็
                       ความส าเรจที่ชัดเจน นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับมะนาพี ดะแย (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่าประสบ
                       ปัญหาในการประเมินผลแผน ทั้งในระดับผู้ปฏิบัติคือ ครและบุคลากร และระดับของผู้บรหารที่
                                                                                                    ิ
                                                                        ู
                       ยังคงขาดทักษะความรในการวัดและประเมินผลแผนการด าเนินงานส่วนแนวทางแก้ไขนั้น
                                           ู้

                                                                                                        ิ
                       ฮารณ ยูโซะ (2558) ที่ให้สัมภาษณ์ว่าควรให้มีการประเมินผลการปฏิบัติงานตามสภาพที่เป็นจรง
                       มีเกณฑ์ในการพิจารณาที่มีความชัดเจน เพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อการปรบเปลี่ยนแผนและนโยบาย
                                                                                   ั
                       ในอนาคต  อกทั้งควรรวบรวมข้อมูลเพื่อน ามาเป็นข้อมูลย้อนกลับ เกี่ยวกับสภาพของโรงเรยน
                                                                                                       ี
                                   ี
                       ควบคู่กับการวิเคราะห์เศรษฐกิจ สังคม การศึกษา ของท้องถิ่นนั้น โดยให้เป็นปัจจุบันมากที่สุด

                                                             ุ
                       และควรประเมินตามความเป็นจรง ไม่สรปผลตามความรสึกอย่างที่เป็นอยู่ ที่ส าคัญควรให้
                                                     ิ
                                                                           ู้
                                                 ่
                                                        ่
                       ผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายได้มีส่วนรวมเพื่อรวมกันแก้ไข และพัฒนาแผนการปฏิบัติงานให้ดีขึ้นใน
                                                                                        ุ
                                                                                               ์
                       ปีต่อๆไป ซึ่งสอดคล้องกับการวางแผนและการก าหนดยุทธศาสตร คณะครศาสตร จุฬาลงกรณ์
                                                                                 ์
                       มหาวิทยาลัย (2553) ที่กล่าวว่า ในขั้นตอนการป้อนข้อมูลย้อนกลับ (Feedback) ไปยังขั้นตอนการ
                                        ั
                       วางแผนและการปรบปรงผลการปฏิบัติงานเพื่อการวางแผนในปีต่อไป ผู้บรหารสามารถก าหนด
                                            ุ
                                                                                        ิ
                                                         ื
                                 ์
                       ยุทธศาสตรและตัวชี้วัดที่ดีกว่าเดิมหรอสามารถตอบสนองเป้าหมายที่ต้องการให้มากยิ่งขึ้น
                                                       ิ
                       ซึ่งกระบวนการนี้ท าให้เห็นว่าการบรหารผลการปฏิบัติงานเป็นการท าเพื่อพัฒนาองค์การอย่าง
                       แท้จริง
   217   218   219   220   221   222   223   224   225   226   227