Page 74 - 033

51

อย่างไรก็ตามมสลมทดจะต้องให้ความสําคัญตอการปฏบัตงานของเขาทัง
ิ

ี
ิ
ิ
ี
่
ุ
ู
ี
่
็
ื
็
่
ื
เครองมอการวางแผนและกระบวนการไปสความสําเรจแตผลของการให้ความสําเรจทแท้จรง
ิ
ิ
ุ
ี
ฺ
่

ิ
คออัลลอฮเพียงองค์เดยวเทานัน ด้วยเหตมสลมทกคนตระหนักอยู่เสมอว่าหลักการศาสนาอสลาม
ุ
ุ
ื
่
่
ิ

ฺ
นัน จะต้องมอบหมายการงานตออัลลอฮ และไมสามารถแยกกันระหว่างการดําเนนงานกับการ
่
มอบหมายความไว้วางใจตออัลลอฮ พระองค์ได้กล่าวในอัลกรอาน
ุ
ฺ















 
 
                  

ฺ
ิ
ั
ิ
“ครนเมื อเจ้าได้ตัดสนใจแล้ว ก็จงมอบหมายแดอัลลอฮ แท้จรงอัลลอฮทรงรกใคร ่
ฺ
ั
่

ี
ผู้ทมอบหมายทังหลาย” (อัลกรอาน, 3: 159)
ุ

่
ี

่

ึ
ั
ทังนมีรายงานจากทานศาสนทูต (ซ.ล) ว่า มีชายอาหรบคนหนงไมได้ผู้อูฐของตน
่

ี
่
็
่
่
เขาปล่อยอูฐให้เปนอิสระ โดยบอกว่าการทําเชนนเทากับเปนการมอบหมายตอพระเจ้า ทานศาสน
็
ี
่

ทูต (ซ.ล) กล่าวกับเขาว่า จงผูกอูฐเสยหลังจากนันจงมอบหมายตอพระเจ้า
ึ

้
ุ
ุ
์
ี
ึ
ด้วยเหตนในความหมายของการตะวักกัลปในการสรางคณภาพการศกษาภายใน

ุ
ึ
ี
โรงเรยนน จงหมายถงการควบคมปจจัยเกอหนน หรอการอํานวยความสะดวกในการดําเนนงาน
ิ
ุ
ึ
ั
ื
ื

ี
ิ
ิ
้
ิ
ี
ึ
ให้กับผู้ปฏิบัตงาน เพื อให้การดําเนนกจกรรมสามารถบรรลุเปาหมายทตังไว้ ถงแม้ว่าการทํางานจะ

็

ี
ื
คาดหวังความสําเรจเปนทตัง แตสําหรบภารกจในอสลามแล้ว ทกการงานเมอมการตังเปาหมาย ม ี
ุ
้
็
ั
ิ
ี
่

ิ
ี
ี
้
ี
ี
ิ
็
ี
ิ
การเตรยมความพรอม มการกําหนดวิธการปฏบัต และมการดําเนนการแล้ว จําเปนทจะต้อง
ิ

มอบหมายการกระทํา การดําเนนการทังหมดไป
ิ
2.2 ชรอ หมายถง การประชมแลกเปลยนความคดเหนระหว่างกัน ซงเปน
ึ
ิ
ึ
ุ

็
ู
็
ี
ึ
ิ
ื
ื
ี
ิ
ิ
เงอนไขของการดําเนนกจกรรมตามหลักการอสลาม การประชมปรกษาหารอแลกเปลยนความ
ุ
ิ
็
ี

คดเหนระหว่างกันเปนกระบวนการหนงในการทํางานในอิสลาม ดังปรากฏไว้ในอัลกรอานทว่า
ึ
ุ
็





















                              













 

                


ึ
ื
่
ุ
ฺ
“เนองด้วยความเมตตาจากอัลลอฮนั นเอง เจ้า (มฮัมมัด) จงได้สภาพอ่อนโยนแกพวกเขา (ผู้ศรทธา)
ั
ุ
่
และหากเจ้าเปนผู้ประพฤตหยาบช้า และมีใจแข็งกระดางแล้วไซร แนนอนพวกเขาก็ย่อมแยกตัว
ิ
่
้
็
่

ออกไปจากรอบๆ เจ้าแล้ว ดังนันจงอภัยให้แกพวกเขาเถิด และจงขออภัยให้แกพวกเขาด้วย และจง
่