Page 67 - 030
P. 67
67
ี
ี
ี่
2. ตัวรอง (عرفلا)ทต้องการก าหนดบทบัญญัตโดยการเทยบเคยงกับตัวหลัก
ิ
3. บทบัญญัตของตัวหลัก(لصلأا مكح)ทต้องการบัญญัตใช้กับตัวรอง
ิ
ี่
ิ
ุ
่
่
4. สาเหต (ةلعلا) ซงเปนลักษณะรวมระหว่างตัวหลักกับตัวรอง และโดย
็
ึ
ี
อาศัยสาเหตูน้เองบทบัญญัตของตัวรองจะเหมือนกับบทบัญญัตของตัวหลัก (Abdul Kharem al Zaidan,
ิ
ิ
1995:195)
4.2 เงื่อนไขของการกิยาส (การอนุมาน)
ื่
่
เงอนไขของตัวหลักมีหลายอย่างด้วยกันเชน
่
ิ
1. ต้องเปนบทบัญญัตทางด้านศาสนามิใชในทางด้านภาษา เพราะจะไม่มีการก ิ
็
ยาสในด้านภาษา
2. จะต้องไม่เปนบทบัญญัตทมีการยกเลิกไปแล้ว
ิ
็
ี่
ี่
ุ
็
ึ
ี่
ิ
็
3. จะต้องเปนบทบัญญัตทถูกก าหนดข้นโดยตัวบททเปนอัลกุอาน สนนะฮ
ี่
ื
ฺ
็
ิ
่
หรออิจญ์มาอ ไม่ใชเปนบทบัญญัตทถูกก าหนดโดยการกยาส
ิ
ี่
่
4. จะต้องมีสาเหตทปรากฏอยูในตัวรองด้วย(Abdul Kharem al Zaidan,
ุ
1995:197)
4.3 เงื่อนไขของตัวรอง
ี่
ื่
ส าหรบเงอนไขของตัวรองนั้นทส าคัญทสดคอ เรองของสาเหตหรอลักษณะทเปน
ื
ุ
ุ
ี่
ี่
ื่
ั
็
ื
ิ
เหตผลในการบัญญัตกฎหมายของตัวหลักจะต้องมีในตัวรองโดยไม่มีความแตกตางระหว่างทั้งสอง อีก
ุ
่
ทั้งไม่มีส่งกดขวางหรออุปสรรคในการให้บทบัญญัตของตัวหลักมีผลตอตัวรองด้วย (Abdul Kharem al
ื
่
ิ
ิ
ี
Zaidan, 1995:199)
้
่
่
ี่
แหลงที่มาของกฎหมายอิสลามที่เพิ่มจากแหลงที่มาพื้นฐานทังส
็
ี่
นอกจาก แหล่งทมาของกฎหมายอิสลามท เปนพ้นฐานดัง กล่าวข้างต้นแล้ว ยังม ี
ื
ี่
ิ
ี่
ี่
ี่
ุ
ฺ
ั
็
แหล่งทมาของกฎหมายอิสลามอื่นอีกทตัวบทอัลกุรอานและสนนะฮให้ การรบรองว่าเปนส่งทสามารถ
