Page 161 - 024
P. 161
161
“...กลำงคืนทุกคืนหลังละหมำดอชำอก็จะอำนตะอฺลีมให้ลูกฟัง 45 นำที จะมำนั่งล้อม
ี
่
์
กันอย่ำงนี้แหละแล้วก็มุษำกะเรำะฮฺกันในเรื่องศำสนำ ตัวเล็กๆ นี้ก็พำมำนั่งหมด เขำก็ร ู้
ื่
เรองหมดนะ ถึงจะส่งไปเรยนแล้วแต่ที่บ้ำนเรำก็ต้องมีอบรมให้เขำด้วย แต่จ ำไว้นะถ้ำ
ี
์
ิ
ิ่
ิ
ผู้หญงไม่เรมก่อนก็ไม่เกิด ในประวัติศำสตรอสลำมน่ะ ผู้ที่เข้ำอสลำมคนแรกก็ผู้หญง
ิ
ิ
ิ
ิ
ตำยเพื่ออสลำมคนแรกก็ผู้หญง ผู้หญงทั้งนั้นค่ะ บทบำทหน้ำที่หลักของผู้ชำยคือกำร
ิ
ท ำงำนนอกบ้ำนหำปัจจัยยังชีพให้กับครอบครัว เรื่องในบ้ำนก็ต้องให้ผู้หญงเป็นคนเรม
ิ่
ิ
ิ
ื่
ั
เรองสอนลูกๆ ก็เป็นหน้ำที่หลักของภรรยำ ถ้ำผู้หญงไม่มีควำมอดทน ครอบครวพัง
ผู้ชำยเขำไม่มีเวลำมำจ้ ำจี้จ้ ำไชเรื่องพวกนี้หรอก เพรำะภำระเขำเยอะ ไหนจะเรองสังคม
ื่
ื่
ื่
ิ
เรองงำนมัสญด เรองบ้ำนโน้น เพรำะฉะนั้นเรองในบ้ำนผู้หญงต้องน ำให้หมด
ิ
ื่
ิ
ยกตัวอย่ำงใกล้ตัวที่สังเกตเห็นได้ง่ำยๆ ในเดือนบวชถ้ำผู้หญงไม่ตื่นมำปลุกกินข้ำวซำ
โฮร จบ! ในบ้ำนไม่มีใครได้บวชสักคนแน่” (คุณมำซือนะ, 10 มกรำคม 2555)
“บรรดำภรรยำและลูกๆ ต้องคุ้นเคยกับบรรยำกำศศำสนำอยู่ตลอดเวลำ ภรรยำก็ต้อง
อำนหนังสือ ลูกๆ ก็ต้องอำนหนังสือ ที่บ้ำนจะเน้นหนักในเรองห้องสมุดและกำรให้
่
่
ื่
ทุกคนสัมผัสอยู่กับหนังสืออยู่ตลอดเวลำ” (คุณริฎวำน, 23 ธันวำคม 2555)
ั
ู้
กำรให้ควำมส ำคัญกับกำรให้ควำมรศำสนำแก่สมำชิกในครอบครวจะเป็นปัจจัย
้
ส ำคัญให้สมำชิกทุกคนตระหนักถึงคุณธรรมควำมดีงำมต่ำงๆ โดยเน้นกำรสรำงบรรยำกำศกำร
ั
ั
ตักเตือนระหว่ำงกันในครอบครวด้วยควำมรก หำกพบว่ำคนใดคนหนึ่งกระท ำผิดก็แนะน ำตักเตือน
ั
ด้วยควำมสุภำพและนิ่มนวล กำรปฏิบัติเช่นนี้จะท ำให้ครอบครวอยู่ในแนวทำงศำสนำได้อย่ำงมั่นคง
มำกยิ่งขึ้น ดังที่กล่ำวว่ำ
“จะพยำยำมสอนผ่ำนกำรพูดให้เขำฟังบ่อยๆมำกกว่ำ คือจะพยำยำมเอำสูตรอิสลำมมำ
ใช้ให้มำกที่สุด พยำยำมให้เขำรู้จักนบี รักนบี” (คุณอะตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
“เรองสอนศำสนำให้ลูก 80% จะมอบให้แม่หมดเลย เขำท ำได้ดีกว่ำเรำ และมีโอกำส
ื่
คลุกคลีกับลูกเยอะกว่ำเรำ” (อับดุลรอเซะ, 15 มกรำคม 2556)
“ควำมมั่นคงของครอบครัวน่ำจะอยู่ที่อีหม่ำนของคนเป็นสำมีและภรรยำทั้งสองคน
และก็กำรปลูกฝังให้แก่ลูกๆ ถ้ำทุกคนมีเป้ำหมำยเดียวกัน เรำท ำทุกอย่ำงก็เพื่ออัลลอฮฺ
