Page 164 - 024
P. 164

164






                                                                                        ั
                                                               ้
                           “ลูกของบ้ำนที่หนึ่งกับสองเขำจะโตมำพรอมๆกัน ภรรยำคนแรกเลยรบผิดชอบใน
                           ส่วนนี้พร้อมกันเลยเพรำะเขำมีทักษะอยู่แล้ว ส่วนลูกของภรรยำคนที่สำมยังเล็กอยู่ เลย

                           อยู่ในกำรอบรมของคนที่สำมเอง ส่วนกับผมเองลูกน่ำจะสัมผัสในแง่ของกำรเป็นนัก
                           บรรยำยมำกกว่ำ คือว่ำเวลำผมบรรยำยก็จะพำลูกๆ ไปนั่งฟังด้วย”  (คุณรฎวำน,  23
                                                                                         ิ
                           ธันวำคม 2555)


                                                                                               ั
                                             ั
                                  2)  ภรรยำรบผิดชอบกำรเลี้ยงดูบุตรเป็นหลัก และในขณะเดียวกันก็รบภำระกำร
                   ท ำงำนนอกบ้ำนด้วย สำมีอำจเข้ำมำมีส่วนรวมในกำรอบรมบุตรบ้ำงเป็นบำงโอกำส สภำพทำง
                                                          ่
                                       ั
                   เศรษฐกิจของครอบครวลักษณะนี้อยู่ในระดับปำนกลำง ผู้เป็นภรรยำมีควำมสมัครใจที่จะแบ่งเบำ
                                             ื
                                                         ู้
                   ภำระครอบครัวด้วยตนเอง หรออำจมีควำมรควำมสำมำรถในสำขำเฉพำะทำงที่สำมำรถให้ประโยชน์
                   แก่สังคมส่วนร่วมได้

                                                     ิ
                           “เรื่องกำรอบรมลูกจะอยู่ที่ผู้หญงเป็นหลัก อยู่ที่แม่เป็นหลัก 80% เลยก็ว่ำได้ เพรำะคุณ
                           พ่อเขำจะมีงำนตลอด เขำจะยุ่งกว่ำเรำมำก ก๊ะก็จะจัดกำรเรองลูกเองหมดทุกอย่ำง สอน
                                                                           ื่
                                                                             ี
                                                                                ้
                           กุรอำน สอนกำรบ้ำน พอตอนเช้ำก็จะจัดเตรียมทุกอย่ำงให้เรยบรอย แล้วก็ไปส่งลูกเอง
                                 ี
                           ที่โรงเรยน แล้วเรำก็ไปท ำงำนของเรำ พอตอนเย็นกลับมำก็รบลูกกลับจำกโรงเรยน
                                                                               ั
                                                                                                ี
                           กลับเข้ำบ้ำน คือสรุปแล้วเรื่องลูกนี้จัดกำรเองหมด” (คุณฟำติหะฮฺ, 1 มกรำคม 2556)

                           “ภรรยำจะเป็นคนดูเป็นหลักแต่เรำต้องคุมเกมส์ทั้งหมด ต้องช่วยดูแลบ้ำง อย่ำง

                           เด็กผู้ชำยเดี๋ยวนี้ติดยำกันเยอะ เรำก็ต้องสอดส่องดูแล เวลำส่วนหนึ่งเรำต้องก็ท ำงำน

                           ด้วย แต่หูตำนี้ต้องกว้ำงขวำงนะ ต้องหำทุกวิถีทำงไม่ให้ลูกไปยุ่งเกี่ยวกับเรองยำ” (คุณ
                                                                                         ื่
                           ซุลกิฟลี, 5 ธันวำคม 2555)


                                                                                       ู
                           “…กำรที่ภรรยำมีควำมพร้อมในแง่ของกำรเป็นแม่ที่ดี และมีควำมเป็นคร ก็คือมีภรรยำ
                                                              ้
                                                         ู
                           คนที่หนึ่งกับคนที่สำมมีควำมเป็นครอยู่พรอม ส่วนคนที่สองจะมีควำมเป็นแม่บ้ำน ใน
                                                                              ื่
                           สำมคนเมื่อครมีอยู่สองคนและแม่บ้ำนอกหนึ่งคน ปัญหำเรองนี้เลยถูกแก้โดยครทั้ง
                                       ู
                                                             ี
                                                                                                ู
                           สองคนจะคอยหน่วงและดูแลกิจกรรมของลูกๆ ทั้งหมด ไม่ว่ำจะเป็นกำรส่งค่ำยอบรม
                                  ้
                                       ื่
                           ภำคฤดูรอน เรองกำรเข้ำโปรแกรมพิเศษต่ำงๆ ซึ่งบรรดำภรรยำก็จะช่วยกัน เพื่อให้
                           ลูกๆ อยู่ในบรรยำกำศของศำสนำอยู่ตลอดเวลำ” (คุณริฎวำน, 23 ธันวำคม 2555)
   159   160   161   162   163   164   165   166   167   168   169