Page 158 - 024
P. 158
158
ื่
“...ระหว่ำงพ่อกับแม่นี่จะเป็นกำรพูดคุยเรองที่สนใจหรอเรองที่เป็นประเด็นอยู่ ถ้ำเป็น
ื่
ื
เมื่อก่อนพอมีเวลำก็จะท ำหะละเก๊ำะฮฺกันในบ้ำน แต่ตอนนี้ก็ไม่ค่อยได้ท ำแล้วล่ะค่ะ จัด
ื
ื่
ื่
เวลำไม่ทัน เวลำมีเรองศำสนำที่เรำติดใจหรอสงสัยก็จะเอำมำพูดคุยกัน อย่ำงเรองกำร
ึ
ดูแลลูกเรำจะเอำแบบนี้นะ เขำเห็นว่ำอย่ำงไร ก็จะปรกษำกันตลอดค่ะ” (คุณฟำติหะฮฺ,
1 มกรำคม 2556)
่
“...จะเป็นกำรบอกเล่ำให้ฟังมำกกว่ำ ถ้ำเป็นเมื่อก่อนตอนที่เขำยังไม่ยุ่งเท่ำไหร เช้ำๆก็
ิ
จะสอนตัฟสีรกุรอำนให้ แต่ตอนนี้พอไม่ทันก็จะตำมไปเรยนที่มัสญดมำกกว่ำ เพรำะ
ี
เขำจะสอนอยู่ที่นั่นทุกวันจันทร์” (คุณอะตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
ิ
2) กำรฟังบรรยำยธรรมศำสนำนอกสถำนที่ ในครอบครวที่อำจเสรมด้วยกำรไปฟัง
ั
บรรยำยธรรมศำสนำนอกบ้ำนตำมงำนส ำคัญ
“ตอนนี้งำนเขำเองก็เยอะเลยไม่ทัน เรองกำรสอนศำสนำเลยลดลงไป แต่ก็ได้น้องสำว
ื่
กับเพื่อนๆ ที่เวลำไปงำนบรรยำยก็จะชวนเรำไปด้วยตลอด บำงทีไปก็ไม่มีสมำธิได้ฟัง
หรอก ต้องคอยจับลูก แต่เรำอยำกได้บรรยำกำศ ให้ลูกได้ซึมซับบรรยำกำศอสลำม
ิ
ส่วนนี้ส ำคัญ ถ้ำเรำพำลูกไปคำรำโอเกะลูกก็จะเป็นแบบนั้นแหละ แต่พอเรำพำลูกไป
เจอกับบรรยำกำศอิสลำม บรรยำกำศวิชำกำร ได้เจอพี่น้องในอิสลำม เรำเองก็ได้ควำมร ู้
ใหม่ๆ ไปด้วย” (คุณอะตีกะฮฺ, 28 ธันวำคม 2555)
“...ปกติผมกับภรรยำจะไปฟังโตะครูสอนเป็นประจ ำอยู่แล้ว ถ้ำผมไม่ว่ำงก็ให้ลูกขับรถ
๊
ู
์
ไปให้แทน พอทุกวันศุกร์ก็จะพำเขำไปเรียนตัจญวีดกุรอำนที่บ้ำนโต๊ะครใกล้ๆนี้แหละ
แต่เดี๋ยวนี้สะดวกกว่ำสมัยก่อนมำก พอเกิดเหตุกำรณ์คนก็ไม่กล้ำออกไปตอนกลำงคืน
เขำก็เปลี่ยนมำสอนทำงวิทยุแทน ก็มีให้ฟังทุกคืน” (คุณอับดุลลอฮฺ, 1 กุมภำพันธ์ 2556)
่
3) ครอบครัวที่สำมีออกดะอฺวะฮฺตับลีฆอย่ำงสม่ ำเสมอ ก็จะมีกำรอำนตะอฺลีมในบ้ำน
เป็นกิจวัตร ตลอดจนกำรพำภรรยำไปรวมกำรอบรมศำสนำในส่วนที่เป็นของผู้หญงด้วย (เรยกว่ำ กำร
ี
่
ิ
ออกญะมำอะฮฺมัสตูรำ) เพื่อให้ภรรยำได้มีควำมรศำสนำ ปฏิบัติศำสนกิจตำมค ำสั่งใช้ของศำสนำอย่ำง
ู้
เคร่งครัด และสำมำรถน ำมำถ่ำยทอดให้แก่บุตรได้ ดังที่ผู้ให้ข้อมูลได้กล่ำวว่ำ
