Page 165 - 024
P. 165
165
3) ภรรยำรบผิดชอบกำรแสวงหำปัจจัยยังชีพรวมกับสำมี โดยมอบหน้ำที่กำรเลี้ยงดู
ั
่
ั
ู
ื
บุตรให้เป็นของพี่เลี้ยงหรอญำติ มักเป็นรปแบบกำรเลี้ยงดูของครอบครวที่สภำพทำงเศรษฐกิจขำด
ควำมคล่องตัวหรอที่เรยกว่ำ “หำเช้ำกินค่ ำ” ซึ่งบุตรที่โตและสำมำรถพึ่งพำตนเองได้แล้วก็จะมำช่วย
ี
ื
แบ่งเบำภำระในกำรดูแลน้องๆ
“ลูกๆ นี้จะใช้แบบพี่เลี้ยงน้อง จะปล่อยให้เขำดูแลกันเองตลอด คนโตจะคอยดูแลคน
น้องกว่ำ พอกลับมำจำกโรงเรียนเขำก็จะช่วยหุงหำข้ำวมำให้น้องกิน ถ้ำจะไปไหนก็จะ
พำน้องไปกัน จะเข้ำอนุบำลตั้งแต่สองปีทั้งนั้นเลย หรือบำงทีถ้ำค่ ำแล้วยังไม่มีใครกลับ
เพื่อนบ้ำนก็จะมำช่วยดูให้ด้วย จะจ้ำงคนเลี้ยงก็แพงนะ ก็อยู่กันอย่ำงนั้นแหละ อลลอฮฺ
ั
รักษำมำตลอด” (คุณมำซือนะ, 10 มกรำคม 2555)
้
่
“เรำก็ถือว่ำรวมสรำงมำด้วยกัน ลูกๆที่โตมำหน่อยก็จะช่วยเลี้ยงน้อง เรำก็ช่วยกัน ท ำ
ทุกอย่ำงเพื่อให้เขำได้มีโอกำสศึกษำอสลำม จะได้กลับมำสอนเรำเองด้วย สอนลูกๆ
ิ
ด้วย” (คุณฟำอิซะฮฺ, 11 ธันวำคม 2555)
ั
ั
่
คนในสังคมส่วนใหญมีควำมเห็นว่ำ ครอบครวที่มีภรรยำหลำยคนถือเป็นครอบครว
้
ที่มีควำมเสี่ยงที่จะเกิดควำมขัดแย้งสูง และผลกระทบที่รำยแรงก็จะตกมำที่บุตร ซึ่งก็มีปรำกฏในบำง
ครอบครวในสภำวะของกำรปรบตัว ซึ่งผู้เป็นแม่ก็ยังคงเป็นบุคคลหลักที่ช่วยเป็นตัวกลำงอธิบำย
ั
ั
เหตุผล เพื่อลดระยะควำมห่ำงหรือช่องว่ำงระหว่ำงพ่อกับลูกได้ ดังที่กล่ำวว่ำ
“ตอนที่สำมีไปแต่งคนที่สอง ลูกคนโตก็กลับมำบอกว่ำ “มำมำ คนเขำพูดว่ำบำบอมีเมีย
อีกคนหนึ่ง” เรำก็ตอบกลับไปว่ำ “มีแล้วยังไง เขำก็ไม่ได้มำท ำร้ำยมำมำทีนะ เขำไม่เคย
มำด่ำมำมำสักค ำ มีแต่เอำกับข้ำวมำให้ มำช่วยเลี้ยงลูกให้ เขำก็ดีกับเรำ ลูกก็เห็นแต่สิ่งที่
ื่
ั
ดีๆ ใช่ไหม” เขำก็พยักหน้ำตอบว่ำ “ครบ” เรองมันก็จบ คือให้ลูกเห็นแต่ภำพดีๆ ลูกก็
จะไม่เก็บไปคิด” (คุณมำซือนะ, 10 มกรำคม 2555)
“ควำมรู้สึกห่ำงผมว่ำก็มีบ้ำงนะครับ แต่ลูกๆ ก็ยังรักกันอยู่ ลูกๆ ก็ยังถำมไถ่ทุกข์สุขกัน
อยู่ ผลกระทบที่มีกับลูกๆ ก็มีบ้ำงแต่ผมคิดว่ำคงเล็กน้อย ผมแก้ปัญหำโดยกำรให้พวก
่
เขำได้เข้ำใจชีวิตรวมกัน ผมมักจะให้หนังสือพวกเขำได้อำน ดังนั้นลูกคนโตๆ กำรที่
่
ื่
เขำจะเข้ำใจเรองนี้ของพ่อเขำก็อำจจะไม่ทั้งหมด แต่ผมก็จะพยำยำมอธิบำยให้เขำฟัง
เมื่อมีโอกำส พวกเขำค่อนข้ำงห่ำงกับผมเพรำะต้องไปศึกษำอยู่ในสถำบันที่ไกลจำก
