Page 37 - 023
P. 37
26
2.2 ความพอเพียงของรายได้
ความพอเพียงของรายได้นั้นมีความส าคัญเพราะรายได้เป็นปัจจัยพื้นฐานทาง
ั
เศรษฐกิจที่ส าคัญต่อการด ารงชีวิตของบุคคลในปัจจุบัน และเป็นสิ่งที่ท าให้บุคคลที่จะได้รบการ
ื่
ั
ตอบสนองความต้องการในด้านต่าง ๆ เช่น อาหาร การรกษาพยาบาล ที่อยู่อาศัย และเครองอานวย
ความสะดวกในชีวิตของตน รวมทั้งเป็นปัจจัยส าคัญในการเข้ารวมกิจกรรมต่างๆในสังคม โดยมี
่
งานวิจัยที่เกี่ยวข้องคือ ดวงเดือน มูลประดับ, 2540 : 71 กล่าวว่า รายได้แม้ไม่ใช่สิ่งที่จ าเป็นที่สุดใน
ิ
ชีวิต แต่ก็เป็นปัจจัยที่มีอทธิพลต่อความสามารถในการปรบตัวและการด าเนินชีวิต ในการ
ั
ตอบสนองความต้องการพื้นฐานของบุคคล เช่น อาหาร การสันทนาการ และฐานะทางสังคม ผู้มี
รายได้ดีมีโอกาสแสวงหาสิ่งที่เป็นประโยชน์ได้มาก รคุณค่าของการมีสุขภาพดี จึงมีเวลาดูแล
ู้
ตนเองและป้องกันโรคได้มากกว่า เพราะถ้ามีรายได้น้อยมักต้องท างานหนัก จึงอาจท าให้การดูแล
สุขภาพลดลง จากงานวิจัยพบว่า ความพอเพียงของรายได้มีผลต่อการปรบตัว ผู้วิจัยคาดว่า
ั
ความพอเพียงของรายได้ น่าจะมีผลต่อการปรับตัวของเจ้าหน้าที่ต ารวจ
3. ปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม
ิ
ื
ภาวะแวดล้อมหรอสิ่งแวดล้อมมีอทธิพลต่อความรสึกนึกคิดของบุคคลและการ
ู้
ด ารงชีวิตของคน อิทธิพลในงานแม้จะมีเพียงเล็กน้อยก็อาจกระทบกระเทือนต่อผลผลิตขององค์การ
นั้นได้ ภาวะแวดล้อมในการปฏิบัติงานอาจท าให้คนท างานด้วยความพอใจหรือไม่พอใจได้หรือ
้
อาจท าให้ผลงานดีหรอไม่ดีได้ เช่น อากาศรอนเกินไปท าให้เหนื่อยเรว โกรธง่าย ถ้ามีเสียงรบกวน
ื
็
้
ี
มาก อาจท าให้ไม่มีสมาธิ การจัดสถานที่ท างานเป็นระเบียบเรยบรอยมีสิ่งอานวยความสะดวก แสง
ี
สว่างเพียงพอ ปราศจากเสียงรบกวนท าให้คนรักงานท างานดีขึ้น การจัดให้มีเสียงดนตรขณะท างาน
ก็มีส่วนในการเพิ่มผลผลิตอย่างมากมาย ท าให้เหน็ดเหนื่อยน้อยลง ท าให้มีชีวิตชีวา และมีความสุข
ด้วยเหตุผลนี้ในสถานที่ท างานทั้งหลายจึงได้พยายามตกแต่งบรรยากาศให้ดีอยู่เสมอเพื่อช่วยให้คน
อยากท างาน โดยมีตัวแปรที่ศึกษาคือ ที่อยู่อาศัยขณะปฏิบัติหน้าที่และสภาพการท างานในที่ท างาน
3.1 ที่อยู่อาศัยขณะปฏิบัติหน้าท ี่
บุคคลย่อมมีเสรภาพในเคหสถาน บุคคลย่อมได้รบการคุ้มครองในการจะอยู่
ั
ี
อาศัยและครอบครองเคหะสถานโดยปกติสุข ถ้าการเข้าไปในเคหะสถานโดยปราศจากการยินยอม
ของผู้ครอบครองหรอท าการตรวจค้น จะกระท ามิได้ ที่อยู่อาศัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิต มี 2 ด้าน
ื
ดังนี้ ( ภัทรธิรา ผลงาม, 2542 : 8 )
