Page 87 - 022
P. 87
87
์
ี
ี
ี่
2. ต าราสเราะฮ์ทใช้ระเบยบวิธหะดษอย่างเข้มงวดในการจ าแนกรายงานทศอฮหออกจาก
ี
ี่
ี
ี
ี่
ี
ี่
ื
ี
ี่
้
ี
ิ
รายงานทฏออฟ และเลอกเฉพาะรายงานทศอฮหเท่านั้น พรอมกับปฏเสธรายงานทฏออฟ
์
ี
ี่
ึ
ี
3. ต าราสเราะฮ์ทมลักษณะกึ่งกลางระหว่างสองลักษณะข้างต้นโดยไม่ตงและไม่หย่อนมาก
ี
ี
ี
ั
ึ
ั
เกินไปในการพิจารณารบรายงานสเราะฮ์ ซงมกรอบในการพิจารณารบรายงานสเราะฮ์ดังต่อไปน้ ี
่
3.1 หากรายงานทเกี่ยวกับอะกีดะฮ์ เกี่ยวกับเหตการณฟตนะฮ์ หรอการตัดสนว่าคนใดคน
ิ
์
ุ
ื
ี่
ิ
ื
้
หนงเปนมนาฟก หรอเปนกาฟร หรอรายงานทเกี่ยวกับส่งเรนลับต่างๆ จะต้องยืนยัน
ิ
ิ
ิ
ื
ุ
่
ึ
ี่
็
็
1
ึ
ื
่
ื
็
ี่
ิ
ิ
ี
ี
ด้วยสายรายงานทศอฮห หรอหะสัน เท่านั้น ซงอาจเปนลซาตฮ หรอ ลฆอยรฮ (
ี
์
ิ
ิ
็
ั
ี
) ก็ได้ แต่จะไม่รบสายรายงานทฏออฟเปนอันขาด
ี่
3.2 ส าหรบรายงานทเกี่ยวกับความดงามของตัวบคคล ความหมั่นเพียรพยายาม ความ
ุ
ี
ั
ี่
ื
ุ
ี่
อ่อนโยน ความสันโดษหรอความกล้าหาญชาญชัยของบคคล หรอรายงานอนๆ ทไม่
ื่
ื
ั
ื่
เข้าข่ายในข้อแรกข้างต้น จะรบรายงานได้ต่อเมอมเงอนไขต่อไปน้ ี
ี
ื่
็
ี
3.2.1 จะต้องเปนรายงานทอยู่ในต าราหลักของสเราะฮ์ เช่น ต าราสเราะฮ์ของอบน ุ
ี
ี่
ิ
็
ฺ
ิ
ิ
ี
อสหาก ต าราสเราะฮ์ของอบน ฮชาม และต าราฏอบะกอตของอบน สะอด์ เปน
ิ
ิ
ุ
ุ
ึ
ต้น ซงนักปราชญ์เหล่าน้ได้รวบรวมรายงานสเราะฮ์จากบรรดาคณาจารย์ของ
่
ี
ี
่
ึ
ื
พวกเขาซงมาจากกล่มบรรดาเศาะหาบะฮ์ หรอตาบอน
ี
ิ
ุ
ี่
ี
3.2.2 จะต้องไม่เปนรายงานทบกพร่องและมเจตนาทไม่ดี
ี่
็
ิ
ี
็
3.2.3 จะต้องไม่เปนรายงานทเปนอสรออลยาต ( )
ี
ี่
็
ี
ิ
็
3.2.4 จะต้องไม่เปนรายงานทผิดแผกจากกฎเกณฑ์ทั่วไปของชะรอะฮ์อสลาม และ
ี่
ิ
์
ุ
ี
ิ
ิ
ไม่ขัดกับเจตนารมณและหลักปรชญาอันบรสทธ์ของชะรอะฮ์อสลาม
ั
ุ
ุ
ุ
มหัมมัด สรร อบน นายิฟ ซัยนลอาบดน (Zayn al-‘Abidin, 1988: 107) ได้กล่าวถงความ
ู
ึ
ิ
ี
ุ
ิ
ี
ื
ี
ี
ื่
น่าเชอถอของต าราสเราะฮ์โดยทั่วไปว่า ในต าราสเราะฮ์และต ารามะฆอซย์นั้นมรายงานทเปนฏออฟ
ี
ี
ี่
็
็
ี
และเมาฎอ์อยู่ แต่อย่างไรก็ตามในแต่ละรายงานมสายรายงาน ( ) ก ากับไว้ ซงนักวิจัยจ าเปนท ี่
ึ
่
ู
ี
ี่
ี่
ื
จะต้องตรวจสอบสายรายงานเพื่อทจะเลอกเอาเฉพาะรายงานทศอฮห ์
ี
ี
ยุสร อับดลฆอนย์ อับดลลอฮ (Abdullah, 2004: 2-3) กล่าวถงระเบยบวิธการตรวจสอบ
ุ
ี
ี
ึ
ฺ
ุ
ี
ี
็
ี่
ข้อมูลทางประวัตศาสตร ( ) ว่า ระบบการสบสายรายงาน ( ) เปนระเบยบวิธหนงทใช้ใน
ิ
ึ
่
ื
์
ึ
่
การตรวจสอบข้อเท็จจรงของข้อมูลทางประวัตศาสตร ซงเปนระเบยบวิธของนักหะดษทใช้ในการ
ี่
ี
ิ
ี
์
ิ
ี
็
ี
ตรวจหะดษของท่านนบ
ี
1 หะดษหะสัน หมายถง หะดษทมเงอนไขเหมอนกับหะดษศอฮห เพยงแต่ระดับความจ าของผู้รายงานซงมระดับ
์
ื
ี
่
ึ
ี
ี
ี
ี
ี่
ึ
ี
ี
ื่
์
ความจ าต ากว่าผู้รายงานหะดษศอฮห (Al-Tahhan, 1415: 39)
ี
่
ี