Page 65 - 022

65

็
ิ
ี
ุ
ิ
ั
ื่
ื
ิ
ิ
ละเมดต่อพระเจ้า ภรรยาก็ไม่จ าเปนจะต้องเชอฟงหรอปฏบัตตาม นอกจากน้อบน อับบาส ได้กล่าว
ี
ุ
ี
ี่
ิ
ว่า การทบรษมฐานะเหนอกว่าสตรนั้น ก็เพื่อส่งเสรมให้บรษมสัมพันธไมตรทดและมใจกว้างต่อ
ุ
ี
ี
ี
ุ
ี่
ี
์
ุ
ื
ี
สตรทั้งในเรองทรพย์สนและจรรยามารยาท (Al-Qurtubi, 2006: 4/54)
ิ
ื่
ั
ี
็
ั
แม้ว่าอัลกุรอานได้ก าหนดให้ชายมบทบาทเปนผู้น าในครอบครว แต่ไม่ได้หมายความว่า
ื
ี
ิ
สามสามารถทจะละเมดสทธของภรรยาได้ และไม่ได้หมายความว่า ห้ามสตรให้การช่วยเหลอต่อ
ิ
ี่
ิ
ี
การน าของผู้ชาย สตรจะต้องให้การช่วยเหลอครอบครวเมอมความจ าเปน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสตรท ี่
ื
ี
ั
ี
ี
ื่
็
ี
็
ี
มฐานะทางเศรษฐกิจดและมรายได้เปนประจ า (Bin Haji Othman, 1993: 9)
ี
ึ
อัฟซาลร เราะหมาน (Rahman, 1986: 227) ได้ศกษาวิเคราะหความเปนผู้น าของบรษท ี่
์
์
็
ุ
ุ
ู
ึ
ิ
ี
ู
ี่
ุ
ี่
ิ
ปรากฏในสเราะฮ์อัลนสาอ์โองการท 34 ข้างต้นสรปว่า โองการน้ ีกล่าวถงธรรมชาตทมความ
ึ
ี่
ี่
แตกต่างทางศักยภาพและภาระหน้าททแตกต่างกันระหว่างสองเพศ แต่ไม่ได้บ่งบอกถงสถานภาพ
ื่
็
ี
ความเปนใหญ่ทางเพศ (Gender Superiority) ของเพศชาย โองการน้เพียงแต่ต้องการบอกถงเงอนไข
ึ
ุ
ี
ุ
ี
การด ารงชวิต ซงทั้งบรษและสตรเพียบพรอมด้วยความสามารถในตัวทแตกต่างกัน และสามารถ
้
่
ึ
ี่
กระท าในส่งต่างๆ ทแตกต่างกันตามธรรมชาตของความสามารถ พรสวรรค์ และศักยภาพของแต่ละ
ิ
ี่
ิ
ี่
เพศ หากแต่ละเพศได้ด าเนนภารกิจทแตกต่างกันตามความเหมาะสมและสอดคล้องกับศักยภาพของ
ิ
ตัวเองอย่างมประสทธภาพ ย่อมก่อให้เกิดผลดต่อทั้งสองเพศ และส่งผลท าให้วัฒนธรรมและอารย
ิ
ี
ิ
ี
ธรรมของพวกเขาเบกบานข้น นอกจากน้ยังท าให้ทั้งสองเพศมความร่วมมอทเปนปกแผ่น สมัคร
็
ี
ี่
ื
ึ
ี
ิ
ึ
สมาน สามัคคกันมากข้น ซงส่งผลท าให้เกิดความสันตสขในใจอย่างแท้จรง อันเปนพื้นฐานการ
ิ
็
่
ึ
ึ
ี
ุ
ิ
้
ิ
สรางสังคมสันตภาพอย่างถาวร
่
้
่
ี
8) สตรไมใชเปนมูลเหตุของความชวราย
็
ั่
ี
ื
ี่
ิ
็
ุ
ตามทกล่าวมาแล้วก่อนหน้าน้ว่าบาปบญของมนษย์แต่ละคนไม่ว่าจะเปนชายหรอหญง
ุ
ื
ุ
ี่
ุ
ุ
ึ
ุ
ข้นอยู่กับการกระท าของแต่บคคลในฐานะทเปนมกัลลัฟ อัลกุรอานถอว่าบาปบญของมนษย์ไม่ได้ม ี
็
ุ
ิ
ิ
ุ
ส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเพศสภาวะของบคคลและไม่ใช่เปนส่งตดตัวมาแต่ก าเนด มนษย์ทกคนทั้งชาย
็
ิ
ุ
และหญงเกิดมาในสภาพทบรสทธ์ ิปราศจากบาปใดๆ ทั้งส้น แนวคดเกี่ยวกับบาปแต่ก าเนด
ิ
ุ
ิ
ิ
ิ
ิ
ี่
(Original Sin) จงไม่มพื้นทในความเชอของศาสนาอสลาม (Al-Faruqi, 1979: 9)
ิ
ี่
ี
ึ
ื่
ู
ื่
้
ี
ี่
อัลกุรอานได้กล่าวถงเรองราวเกี่ยวกับนบอาดัม และนางหะวาอ์ทถกชัยฏอนมารราย
ึ
ื
่
ุ
ล่อลวงท าให้ทั้งสองฝาฝนค าสั่งของพระเจ้าโดยการกินผลไม้ต้องห้ามในสวนสวรรค์ จนเปนเหตให้
็
1
ู
็
ิ
พระเจ้าขับทั้งสองออกจากสวนสวรรค์ไปส่โลกมนษย์ การละเมดของนบอาดัมและนางหะวาอ์เปน
ุ
ี
่
ึ
ื
ู
ความผิดเฉพาะตัวซงไม่อาจสบทอดความผิดไปยังลกหลานได้ ประกอบกับทั้งสองได้ส านกผิด
ึ

1 ดอัลกุรอาน Al-Baqarah 2: 35-36; Al-A‘raf 7: 19-24.
ู