Page 55 - 022
P. 55
55
่
ั
ี
่
อาหรบมไดประเสรฐกวาชนชาวทไมใชอาหรบ และในขณะเดยวกันชนชาวทไมใชอาหรบก็มได ้
ี่
ิ
่
ิ
่
ี่
ั
้
ั
่
ิ
ิ
่
ิ
ิ
ิ
่
้
ิ
ิ
ี
ั
ประเสรฐกวาชนชาวอาหรบ ชนผวแดงมไดประเสรฐกวาชนผวด า และในขณะเดยวกันชนผวด าก็
่
ิ
ิ่
มไดประเสรฐกวาชนผวแดง เวนแตผูทมความย าเกรงตอพระเจาเทานั้นทจะประเสรฐยง…”
ี
ี่
ี่
ิ
้
้
ิ
่
้
ิ
้
่
่
1
(Ahmad Ibn Hanbal : 23489)
ั
ื
่
นอกจากน้ ีทั้งสองเพศได้รบการเปาเสกวิญญาณ ( ) จากพระเจ้าเหมอนกัน ดังท ี่
พระองค์อัลลอฮตรสไว้ในอัลกุอานว่า
ฺ
ั
ิ
ี
ี่
์
ั
่
้
ความว่า “แลวทรงท าใหเขามสดสวนทสมบูรณ และทรงเปาวญญาณของพระองค ์
้
้
้
ิ
้
้
้
็
ิ
ิ
่
ั
เขาไปในเขา และทรงใหพวกเจาไดยนและไดเหน และมจตใจ (สตปญญา) สวน
ี
่
นอยเทานั้นทพวกเจาขอบคณ” (Al-Sajadah 32: 9)
้
้
ุ
ี่
็
ุ
ุ
ี่
จากโองการอัลกุรอานข้างต้นเปนบทสรปทชัดเจนว่า มนษย์ทั้งชายและหญงถกก าเนดมา
ู
ิ
ิ
ิ
จากเรองร่างและชวิตเดยวกัน และจากกรอบแนวคด “นัฟสนวาหดะฮ์” น้ได้ก าหนดให้ชายและหญง
ี
ิ
ื
ิ
ี
ุ
ี
มีความเท่าเทยมกันในเพศสภาพ (Gender equality) มความเท่าเทยมกันทั้งในด้านความเปนตัวตน
็
ี
ี
ี
ิ
ุ
ิ
ี
ิ
สทธและศักด์ศรแห่งความเปนมนษย์
็
็
่
ี
2) สตรและบุรุษเปนคูครองของกันและกัน ()
้
2
ื
ู
ู
ิ
ิ
พระเจ้าทรงสรางสรรพส่งต่างๆ ในธรรมชาตเปนค่ๆ กัน กล่าวคอ กลางคนค่กับกลางวัน
็
ื
ู
ู
ดวงจันทรค่กับดวงอาทตย์ กระแสไฟฟาขั้วลบค่กับขั้วบวก โปรตรอนค่กับอเล็กตรอน และเพศผู้ค่ ู
้
ิ
ิ
ู
์
3
4
ี
กับเพศเมย เปนต้น แม้แต่ในอาณาจักรของสัตว์ และพืชต่างๆ ก็มเพศเมยและเพศผู้ ระบบเพศใน
ี
็
ี
ธรรมชาตน้ถกสรางข้นมาบนพื้นฐานความส าคัญเท่าเทยมกัน เพราะแต่ละเพศจะต้องพึงพาอาศัยอก
ี
ี
่
ู
้
ึ
ี
ิ
ี่
ี่
เพศหนงเพื่อความสมบูรณของตนเองและธรรมชาต แต่ละเพศไม่สามารถทจะท าหน้าทหรอ
ิ
์
่
ึ
ื
บทบาทของตนเองได้สมบูรณได้หากไม่ได้รบการสนับสนนจากเพศอกฝายหนง เฉกเช่นเดยวกัน
์
ี
ี
่
่
ุ
ึ
ั
1 ชอัยบ์ อัลอัรนะวูตและคณะวินจฉัยว่า หะดษมอสนาดทศอฮห (Ibn Hanbal 2001, Vol.XXXVI, 474)
ี
ี่
ุ
ิ
ี
์
ี
ิ
2 ดอัลกุรอาน 51: 49
ู
3
ดอัลกุรอาน 42: 11
ู
4
ู
ดอัลกุรอาน 20: 53