Page 488 - 022
P. 488
488
2. ไม่ก่อให้เกิดฟตนะฮ์ต่อตัวนางเองหรอต่อผู้อนอันเนองจากการออกจากบ้านของนาง
ื่
ิ
ื
ื่
ึ
ี
บทบัญญัตเกี่ยวกับการออกจากบ้านของสตรโดยทั่วไปข้นอยู่กับความเปนไปได้ทอาจเกิด
็
ิ
ี่
ิ
ุ
ี
ี่
ื
ฟตนะฮ์ กล่าวคอ หากการออกจากบ้านของพวกนางเปนเหตให้เกิดความเสยหายก็สามารถทจะห้าม
็
ุ
ี
ไม่ให้พวกนางออกจากบ้านได้ แต่ถ้าหากไม่เกิดความเสยหายใดๆ ก็สามารถอนญาตให้พวกนาง
ั
ออกจากบ้านได้ (Ibn Hanbal, 2002: 153) ซงโดยทั่วไปแล้วฟตนะฮ์ของสตรอาจเกิดข้นจาก 2 ปจจัย
ึ
่
ึ
ี
ิ
ุ
ส าคัญคอ การแต่งกาย และการปะปนคลกคลหรออยู่ตามล าพังกับเพศตรงกันข้ามทสามารถแต่งงาน
ี
ื
ี่
ื
ู
ื่
ี
ได้ ดังนั้นเมอนางออกจากบ้านนอกจากจะต้องแต่งกายปกปดเอารอตอย่างถกต้องตามหลักชะรอะฮ์
ิ
ื
ี่
ั
แล้ว นางจะต้องไม่สวมใส่เส้อผ้าทรดรปเกินไป (Al-Bayhaqi, 2003: 2/331) ไม่ใส่น ้าหอม (Abu
ู
ื่
ื
ื่
Dawud: 4173) ไม่สวมใส่เครองแต่งกายทเหมอนกับเพศชาย (Bukhari: 5885) หรอเหมอนกับเครอง
ื
ี่
ื
แต่งกายของสตรผู้ปฏเสธ (Muslim: 2077) และจะต้องไม่เปนเส้อผ้าทโดดเด่นดงดดสายตาผู้พบเหน
ิ
ี่
ึ
ู
็
็
ื
ี
ี่
็
ี
(Ibn Majah: 3607) เปนต้น นอกจากน้การท างานของนางจะต้องไม่เปนลักษณะทจะต้องอยู่ตาม
็
ี่
ุ
ั
ล าพังกับเพศชายทแต่งงานได้ (Al-Tirmidhi: 1171) และนางจะต้องรกษาระยะห่างการปะปนคลก
ี
ุ
ี
ี
ี
ิ
คลกับเพศชาย ทั้งน้ท่านนบมหัมมัด ได้สั่งห้ามไม่ให้สตรปะปนอยู่กับผู้ชายแม้กระทั่งการเดน
ี่
บนถนนในขณะทกลับมาจากมัสยิดก็ตาม (Abu Dawud: 5272)
็
ุ
ิ
ส าหรบสังคมมสลมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ผู้วิจัยเหนว่า ไม่ควรทจะอ้างเรองฟต
ิ
ื่
ี่
ั
ี
ี
ิ
ุ
นะฮ์เพื่อกีดกั้นไม่ให้สตรมสลมออกจากบ้านเพื่อไปมบทบาทในสังคมภายนอก ทั้งน้ ีเพราะว่า
บรบทวัฒนธรรมและประเพณของสังคมมสลมในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ได้เปดกว้างให้สตร ี
ุ
ี
ิ
ิ
ิ
ี
ุ
ออกส่สังคมภายนอกอย่างเสรอยู่แล้ว ซงจะพบว่าผู้คนทพลกพล่านในห้างสรรพสนค้าหรอในตลาด
ึ
่
ู
ิ
ี่
ื
็
็
ิ
สดทั้งในฐานะทเปนแม่ค้าหรอลกค้าส่วนใหญ่ล้วนแต่เปนสตรทั้งส้น แม้แต่ในส านักงานต่างๆ ทั้ง
ื
ู
ี
ี่
ของรฐและเอกชนมสตรร่วมท างานอยู่ด้วยทั้งส้น ดังนั้นจงไม่เปนตรรกะเปนอย่างยิ่งทจะไม่
ี
็
ิ
ั
ึ
ี่
็
ี
็
อนญาตให้สตรออกจากบ้านเพื่อไปมบทบาทต่างๆ ทจ าเปนต่อสังคมโดยอ้างถงฟตนะฮ์ทอาจ
ุ
ี่
ี
ึ
ี
ิ
ี่
ี
เกิดข้น แต่ในขณะเดยวกันกลับอนญาตให้สตรออกจากบ้านเพื่อไปจับจ่ายในตลาดหรอตระเวน
ี
ื
ุ
ึ
ิ
ื่
ี่
ึ
เทยวห้างอย่างเสรโดยไม่ค านงถงในเรองฟตนะฮ์แต่อย่างใด
ึ
ี
ี
ู
ื
3. ไม่ท าให้ภารกิจหลักของนางบกพร่องหรอสญเสย
ี
ิ
ู
ี
ื
ภารกิจหลักของสตรคอ การดแลงานบ้าน เล้ยงดลกๆ และปรนนบัตต่อสาม (Bukhari:
ี
ู
ิ
ู
่
็
ึ
ั
ี
ุ
2554) ซงเปนภารกิจในระดับครอบครวทั่วไป สตรทกคนจะต้องให้ความส าคัญและสนองตอบ
ี
็
ภารกิจหลักเหล่าน้อย่างสมบูรณก่อนทจะเข้าไปส่บทบาททจ าเปนต่อสังคม เพราะครอบครวเปน
ั
ี่
์
ู
ี่
็
ุ
หน่วยส าคัญทสดของสังคม หากหน่วยครอบครวล้มเหลวสังคมก็จะล้มเหลวตามไปด้วย ดังนั้นเมอ
ั
ื่
ี่
ั
ื
็
ี
สตรจ าเปนจะต้องเลอกกระท าระหว่างภารกิจครอบครวกับภารกิจทางสังคมในเวลาเดยวกันย่อม
ี
