Page 48 - 022
P. 48
48
ี
ื่
จากสภาพและเงอนไขทางสังคมในปจจบันน้ยิ่งจะต้องให้สตรมส่วนร่วมในกิจกรรมทาง
ุ
ี
ี
ั
ึ
็
ื
ี
ึ
สังคม การเมองและการประกอบอาชพมากข้น ดังนั้นจงจ าเปนจะต้องน ากฏเกณฑ์และกรอบต่างๆ
ื่
ึ
ของชะรอะฮ์มาก าหนดเงอนไขดังกล่าวน้ตราบจนถงวันสุดท้ายของโลก
ี
ี
ี
ึ
ุ
ี
5. ผลจากการมส่วนร่วมทางสังคมของสตรมสลม ท าให้พวกนางเกิดดความส านก มการ
ี
ิ
ิ
พัฒนาวิธการคดทแหลมคมมากข้น และสามารถด าเนนกิจกรรมอนๆ ทมคณประโยชน์อกมากมาย
ี
ี่
ื่
ิ
ึ
ี่
ี
ุ
ี
ี
นอกจากน้ อบู ชกเกาะฮ์ (Abu Shuqqah, 1997: 3/ 16-17) ได้กล่าวสรปถงบทบาทของสตร ี
ุ
ุ
ึ
่
์
อย่างน่าสนใจว่า พวกนางไม่ใช่มบทบาทเพียงแค่สนองตอบอารมณทางเพศของฝายชายเท่านั้น
ี
ี่
หากแต่พวกนางสามารถแสดงบทบาทและด าเนนกิจกรรมอนๆ ทเหมาะสมกับศักยภาพของพวก
ื่
ิ
นาง ซงศักยภาพของแต่ละบคคลนั้นย่อมไม่เท่ากัน ศักยภาพของสตรในสังคมหนงย่อมแตกต่างกัน
ึ
่
ึ
ุ
ี
่
ึ
ี
่
่
ี
กับสตรอกในสังคมหนง เฉกเช่นเดยวกันศักยภาพของสตรแต่ละคนจะแตกต่างกันระหว่างยุคหนง
ี
ี
ึ
ี
ี
ี่
ุ
ี่
ี
่
ี
กับสตรอกในยุคสมัยหนง ระหว่างสตรทแต่งงานแล้วกับสตรทเปนโสด ระหว่างสตรทมบตรกับ
ี่
็
ี
ึ
ี
สตรทไม่มบตร ระหว่างสตรในสังคมชนบทกับสตรในสังคมเมอง ตลอดจนศักยภาพของสตรใน
ี
ี
ี
ี่
ุ
ี
ี
ื
ี
ี
ั
ุ
อดตกับสตรในยุคปจจบัน
ฺ
ึ
ั
ุ
ิ
ี
ุ
ยูซฟ อัลก็อรฎอวีย (อัลก็อรฏอวีย, 2549: 49-50) ได้กล่าวถงสทธสตรในปจจบันว่า ส่วน
ิ
ฺ
ิ
ิ
ิ
่
ึ
ิ
หนงของสทธสตรก็คอการให้สตรมการศกษาและการปฏบัตเพื่อให้สตรมบทบาททางการเมองและ
ื
ึ
ื
ี
ี
ี
ี
ี
บทบาทในการพัฒนาประเทศ และในสนามการท างานอนๆ อสลามไม่ได้ขัดขวางห้ามปรามแต่
ื่
ิ
ี
ประการใดทผู้หญงจะเข้ามามบทบาทในชวิตสาธารณะ อสลามได้เช้อเชญให้ผู้หญงมาส่สนาม
ี
ิ
ื
ิ
ิ
ิ
ี่
ู
ี
ื่
ี
ี่
เดยวกับผู้ชายในแวดวงต่างๆ ของชวิตสาธารณะ ตราบเท่าทพวกเธอยังยึดมั่นต่อเงอนไขต่างๆ ทาง
ชะรอะฮ์
ี
ี่
ี
ิ
ฺ
ื
ิ
อัลก็อรฎอวียได้กล่าวต าหนบางประเทศทขัดขวางสทธสตรในทางการเมองว่า ในประเทศ
ิ
ื่
ึ
ี
ื
ิ
์
ิ
ี
ิ
อ่าวเปอรเซยบางประเทศไม่ยอมให้ผู้หญงมสทธออกเสยงเลอกตั้ง ไม่ต้องไปกล่าวถงเรองลงสมัคร
ี
ั
็
ื
ิ
็
เปนสมาชกสภาผู้แทนราษฎรหรอของรฐสภา เรองน้ไม่ได้เปนส่วนหนงของค าสอนอสลามแม้แต่
่
ึ
ิ
ื่
ี
ี่
ฺ
ี
ิ
็
ิ
ี
ื
นดเดยว นเปนประเพณท้องถ่นทเข้ามาครอบง าเหนอค าสอนอสลาม (อัลก็อรฏอวีย, 2549: 67)
ี่
ิ
นอกจากน้อัลก็อรฏอวียได้กล่าวถงบทบาทสตรในอดตว่า ผู้หญงได้มบทบาทนับตั้งแต่
ี
ี
ึ
ี
ิ
ฺ
ี
ิ
ิ
์
เร่มแรกประวัตศาสตรอสลาม พวกเธอได้มส่วนร่วมในชัยชนะของงานดะอ์วะฮ์ (การเผยแผ่)
ี
ิ
ี
อสลาม พวกเธอมส่วนร่วมในการสรางอารยธรรมอสลาม ผู้หญงได้มส่วนร่วมกับสามของนาง
ิ
ี
ิ
ี
ิ
้
ิ
ึ
ิ
ี
ี่
ี
ึ
ู
ิ
ี่
ี
ิ
อพยพไปยังอบสสเนย พวกเขาอยู่กันทนั่นจนถงปฮจเราะฮ์ทเจ็ด จงได้จากอบสสเนยมาส่นครมะด ี
ิ
นะฮ์ (อัลก็อรฏอวีย, 2549: 53)
ฺ
ฺ
ี
ู
ี
ฺ
ู
ึ
ุ
เมาลานา อบล อะอ์ลา อัลเมาดดย (อัลเมาดดย, 2549: 39-40) ได้กล่าวถงบทบาทของสตร ี
ิ
ี
็
ี่
ุ
ั
ุ
์
ิ
ึ
มสลมในอดตในค าปราศรยตอนหนงว่า เหตการณในประวัตศาสตรเปนพยานเพียงพอแล้วทจะ
์
่