Page 437 - 022
P. 437
437
ี่
ิ
นะฮ์แม้นว่าจะต้องเผชญกับความยากล าบาก ล าเค็ญและเสยงต่อภยันตรายต่างๆ ก็ตาม บางท่าน
ี
ิ
ี
ี
ี่
ี
ี
อพยพโดยมสามร่วมเดนทางด้วย ในขณะทบางท่านแอบหนสามอพยพไปคนเดยว บางท่านอพยพ
ไปเปนกล่มก้อน ในขณะทบางท่านเดนทางอย่างโดดเดยว บางท่านมพาหนะในการเดนทาง
ี่
ี
ิ
ี่
ิ
ุ
็
ี่
์
ิ
์
ี
ี
ในขณะทบางท่านเดนเท้า บางท่านมมะหรอมร่วมเดนทาง ในขณะทบางท่านไม่มมะหรอมอกทั้ง
ี่
ิ
ี
็
ต้องอาศัยคนต่างศาสนกช่วยเปนผู้น าทางและบางท่านอพยพไปในสภาพทตั้งครรภ์ซงส่มเสยงต่อ
ิ
ี่
่
ี่
ุ
ึ
์
ึ
็
ี
ู
การแท้งลกในระหว่างทาง ปรากฏการณเหล่าน้ ีแสดงให้เหนว่าบรรดาเศาะหาบยาตเข้าใจถง
ิ
ึ
ี
็
ึ
ิ
ความส าคัญและความจ าเปนของการฮจเราะฮ์อย่างลกซ้งมาก แม้ว่าการเดนทางของเศาะหาบยา
ี
ู
ื่
ตบางท่านอาจมบางอย่างทไม่ถกต้องตามชะรอะฮ์แต่ข้อห้ามต่างๆ เหล่านั้นได้รบการผ่อนปรนเมอ
ี
ั
ี่
ี่
็
ตกอยู่ในสภาพทจ าเปน
ี
ั
ั
ึ
็
ุ
ิ
ิ
ส าหรบบทบัญญัตการฮจเราะฮ์นักวิชาการส่วนใหญ่เหนว่ายังคงมผลอยู่จนถงปจจบันน้ ี
้
์
ิ
ี่
ิ
่
ดังทท่านนบ กล่าวว่า “การฮจเราะฮจะไมสนสดลงจนกวาการเตาบะฮจะสนสดลง และการ
์
ุ
ี
่
ุ
้
ิ
ิ
่
ิ
้
เตาบะฮจะไมสนสดลงจนกวาดวงอาทตยจะข้นมาทางทศตะวันตก” (Abu Dawud: 2479) อย่างไรก็
ิ
์
ึ
์
่
1
ุ
ุ
ิ
ิ
ิ
ี
ี
็
ี่
ตามมนักวิชาการบางคนเหนว่าบทบัญญัตการฮจเราะฮ์ได้สนสดลงแล้วโดยอ้างหะดษทรายงานโดย
์
ิ
่
ึ
่
่
์
ท่านหญงอาอชะฮ์ซงท่านนบ ได้กล่าวว่า “ไมมฮจเราะฮอกแลวหลังจากพชตมักกะฮ แตการ
ี
ี
ิ
ิ
้
ี
ิ
ิ
ี
ี
ญฮาดและการตั้งเจตนายังคงมอยู เมอพวกทานถูกเรยกรองออกไปญฮาดก็จงตอบรบเสย” (Muslim:
ื่
ิ
้
่
ั
่
ิ
ี
ี
ื
1864) อมามนะวะวีย์ได้อธบายหะดษบทน้ว่าสามารถตความได้สองทางคอ 1) ไม่มการฮจเราะฮ์
ี
ี
ี
ิ
ิ
ิ
ี
ิ
ิ
ั
ออกจากนครมักกะฮ์อกแล้วเพราะว่านครมักกะฮ์กลายเปนรฐอสลามแล้ว 2) การฮจเราะฮ์ทส าคัญ
็
ี่
ึ
ิ
ิ
ี่
ิ
ุ
ิ
ุ
และประเสรฐทสดได้ส้นสดลงด้วยการพิชตนครมักกะฮ์ การฮจเราะฮ์ทเกิดข้นหลังจากพิชตนครมัก
ิ
ี่
ี
ิ
ิ
ิ
ิ
กะฮ์แล้วมความประเสรฐไม่เท่ากับการฮจเราะฮ์ก่อนการพิชตนครมักกะฮ์ เพราะศาสนาอสลามม ี
ความเข้มแข็งแล้วหลังจากพิชตนครมักกะฮ์ (Al-Nawawi, 1994: 13/12-13) ซงสอดคล้องกับ
ิ
ึ
่
ี่
โองการอัลกุรอานทกล่าวไว้ว่า
้
ู
้
ี
่
ความว่า “ในหมูพวกเจานั้นมผูบรจาคและไดตอส (ในหนทางของอลลอฮ) กอน
้
่
ิ
ฺ
้
ั
่
่
การพชต(นครมักกะฮ) ชนเหลานั้นยอมมฐานะสงสงกวาบรรดาผูบรจาคและตอส ู ้
ู
ิ
ฺ
่
่
ี
่
้
ิ
ิ
่
(ในหนทางของอลลอฮ) หลังการพชต(นครมักกะฮฺ)” (Al-Hadid 57:10)
ฺ
ั
ิ
ิ
์
ี
็
ิ
ี
ี
1 อัลอัลบานย์วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1998b: 2/90)