Page 435 - 022

435

ี
้
ิ
ิ
ี่
ี่
้
ิ
้
ี
ผูทท าใหพวกเราตองอพยพละท้งมาตุภูมของเรามายังดนแดนทมโรคระบาดน้” (Bukhari: 1889)
ุ
ี่
การคกคามของฝายมชรกมักกะฮ์ต่อชาวมสลมไม่ใช่เปนการข่มขู่ธรรมดาทให้เกิดความหวาดกลัว
ุ
ิ
่
ุ
ิ
็
เท่านั้น หากแต่มความรนแรงถงขั้นเอาชวิต ส่งดังกล่าวน้ไม่ใช่เปนการคาดเด่าหรอจนตนาการของ
ี
ิ
็
ุ
ื
ี
ิ
ี
ึ
็
ุ
ิ
่
ิ
ี่
ิ
ฝายมสลมแต่เปนข้อเท็จจรงดังทเกิดข้นกับครอบครวของยาสร (Al-Bayhaqi, 1988: 2/282) และ
ั
ึ
1
บรรดาเศาะหาบะฮ์อกหลายๆ ท่านทเกือบเอาชวิตไม่รอด
ี
ี
ี่
็
้
ี
ี
ั
ุ
่
ึ
ี่
นอกจากการรกษาชวิตแล้ว การปกปองศาสนาก็เปนอกเหตผลหนงทส าคัญของการ
ิ
ี่
ี่
ุ
ู
ี
ิ
ฮจเราะฮ์ของบรรดาเศาะหาบะฮ์และเศาะหาบยาต การทชาวมสลมจ าทนอยู่ในสภาพแวดล้อมทถก
ิ
กดดันอย่างหนักจากชาวมชรกมักกะฮ์นั้นอาจท าให้การปฏบัตภารกิจทางศาสนาบางอย่างบกพร่อง
ิ
ิ
ุ
ู
ื
ี
ี่
ิ
หรออาจถกกดดันจนสญเสยศาสนา ดังทท่านหญงอาอชะฮ์ได้ให้ความกระจ่างในเรองน้คร้นเมอม ี
ิ
ี
ั
ื่
ู
ื่
คนมาถามนางถงเหตผลของการฮจเราะฮ์ว่า “บรรดาศรทธาชนแต่ละท่านเคยล้ภัยด้วยเหตผลเพราะ
ุ
ุ
ิ
ึ
ี
ั
ฺ
ี
ศาสนา ซงไปส่พระองค์อัลลอฮและรสลของพระองค์ ทั้งน้พวกเขาเกรงว่าจะเกิดความเสยหายต่อ
่
ึ
ู
ู
ี
ู
ฺ
ุ
ิ
ศาสนาของพวกเขา...” (Bukhari: 3900) มสลมบางคนถกบังคับให้ปฏเสธอัลลอฮและให้กล่าวว่า
ิ
ึ
เจว็ดอัลลาตา และอซซาเปนพระเจ้า (Ibn Qayyim Al-Jawziyah, 1998: 3/20) อบน อสหากได้บันทก
ิ
็
ุ
ุ
ิ
ุ
ิ
ี
ไว้ว่า พวกกุรอยช์มักกะฮ์ได้ข่มเหง ประทษรายบรรดามสลมผู้ปฏบัตตามท่านนบ  จนกระทั่งบาง
็
ุ
้
ิ
ิ
ิ
ู
ิ
ี
ู
ื
ุ
คนเกิดการฟตนะฮ์หรอเสยหายต่อศาสนา บางคนถกเนรเทศออกจากดนแดนมาตภมของตนเอง
ิ
ึ
่
ี
็
ุ
ื
มสลมบางคนถกทารณกรรมโดยน ้ามอของพวกกุรอยช์ บางคนได้หลบหนออกนอกประเทศซง
ิ
ุ
ู
ี
บางส่วนไปส่อบสสเนยและอกบางส่วนไปส่นครมะดนะฮ์ (Ibn Hisham, 1990: 2/108)
ู
ี
ิ
ี
ู
ี
ี
การทท่านนบ  ได้บัญชาให้บรรดาเศาะหาบะฮ์และเศาะหาบยาตอพยพออกจากนคร
ี
ี่
์
ึ
็
ั
่
ี่
ี่
ี
มักกะฮ์เปนการหาทางออกทางการเมองทดทสดในเวลานั้นซงสามารถรกษาเจตนารมณพื้นฐานของ
ุ
ื
ื่
์
ี
ุ
็
์
ิ
ี
ชะรอะฮ์ในเรองชวิตและศาสนาได้ส าเรจ หากวิเคราะหสถานการณของชาวมสลมในเวลานั้นท่าน
ี
ื
ี
ี
ื
นบ  มทางเลอกอยู่ 3 ทาง ดังน้คอ
่
ุ
ิ
ุ
1- สั่งให้ฝายมสลมอดทน อดกลั้นและจ ายอมอยู่ในสภาพทถกคกคาม กดดันจากฝายมชรก
ิ
ู
ุ
่
ี่
ื
ื่
มักกะฮ์ต่อไปจนกว่าพวกเขาเกิดความสงสารหรอเหนอยล้าต่อการกระท าของพวกเขาเองและยอม
่
ุ
ิ
ื
ี
ึ
็
แพ้ต่อความอดทนของฝายมสลม ซงทางเลอกน้เปนไปได้ยากหรออาจต้องใช้เวลานานมาก ท่านนบ ี
่
ื
ี
ู
ี
 ได้ใช้เวลาการเผยแผ่ศาสนาในมักกะฮ์มาแล้ว 13 ป และอาจท าให้ฝายมสลมต้องสญเสยชวิตมาก
่
ุ
ิ
ี
ข้น อกทั้งอาจส่มเสยงต่อความไม่ส าเรจ
ุ
ี่
็
ึ
ี

1 ดรายละเอยดเพ่มเตมเกี่ยวกับบรรดาเศาะหาบะฮ์และเศาะหาบยาตทถกท าราย ใน Rizqullah Ahmad, 1992: 180-
ู
ี่
ี
ู
ี
ิ
ิ
้
191