Page 434 - 022

434

ั
ิ
ุ
ิ
ุ
นางอมม์ กัลษูม บนต์ อกบะฮ์เข้ารบอสลามในช่วงแรกๆ ของยุคมักกะฮ์ หลังจาก
ี
ี
ิ
สนธสัญญาหดัยบยะฮ์ นางได้แอบหนอพยพตดตามท่านนบ  ไปยังนครมะดนะฮ์โดยการเดนเท้า
ี
ี
ิ
ุ
ิ
ิ
ื่
ี่
พี่ชายของนางคอ อัลวะลดและอมาเราะฮ์เมอทราบข่าวจงได้เดนทางไปพบกับท่านนบ  เพื่อทจะ
ึ
ิ
ื
ี
ี
ื
ี
ิ
ี่
ขอเอาตัวนางคนกลับไปยังนครมักกะฮ์ แต่ท่านนบ  ปฏเสธทจะส่งมอบตัวนางให้แก่พี่น้องของ
นาง (Ibn al-Athir, 1994: 7/376-377)
ี
ุ
นางอมม์ ชะรกจากตระกูลอัลเดาสยะฮ์ ซงเข้ารบอสลามและมความปรารถนาอย่างแรงกล้า
ี
ี
ึ
่
ิ
ั
ี่
ี
ี่
ี
ทจะอพยพตดตามท่านนบ  ไปยังนครมะดนะฮ์แต่ไม่มใครอาสาทจะน าทางแก่นาง จนกระทั่ง
ี
ิ
่
ี
็
ึ
นางได้ขอรองชายชาวยิวคนหนงเปนผู้น าทางแก่นางไปยังนครมะดนะฮ์ (Ibn Hajar, 1853: 8/247)
้
ั
ี่
ิ
ี
ี
ิ
ู
เศาะหาบยาตบางท่านยอมสละค่ครองของนางทยังไม่ยอมเข้ารบอสลามและหนอพยพตดตามท่าน
ี
นบ  ไปยังนครมะดนะฮ์ ดังเช่น นางอมัยมะฮ์ บนต์ บชร ซงอดตเปนภรรยาของหัสสาน อบน อัล
็
ิ
์
ุ
ุ
่
ี
ิ
ี
ึ
ิ
ี
ดะหดาหะฮ์ และนางได้หนจากสามของนางทยังเปนกาฟรไปยังนครมะดนะฮ์ และต่อมาท่านนบ ี
ิ
ี่
็
ี
ี
์
 ได้แต่งงานนางให้กับสะฮล์ อบน หนัยฟ (Ibn al-Athir, 1994: 7/23) นอกจากน้นางสบัยอะฮ์
ิ
ฺ
ุ
ี
์
ุ
ุ
บนต์ อัลหารษ อัลอัสละมยะฮ์ นางบัรวะอ์ บนต์ อกบะฮ์และนางอับดะฮ์ บนต์ อับดลอซซา ล้วนแต่
ุ
ิ
ิ
ิ
ุ
ี
ิ
ุ
่
ี
ี่
ี
็
ี
ี่
เปนส่วนหนงรายนามเศาะหาบยาตทหนจากสามทเปนกาฟรอพยพตดตามท่านนบ  ไปยังนครมะ
็
ึ
ี
ิ
ิ
ดนะฮ์ (Ibn Hajar, 2005a: 6/650)
ี
ิ
่
3) คุณคาฮจเราะฮในมิติทางการเมือง
์
การทบรรดาเศาะหาบะฮ์และเศาะหาบยาตในยุคสมัยของท่านนบ  ได้อพยพออกจาก
ี
ี่
ี
ิ
ู
ี
นครมักกะฮ์ ยอมละท้งดนแดนแห่งมาตภมของตนเองไปส่ประเทศอบสสเนยและนครมะดนะฮ์
ี
ี
ิ
ิ
ุ
ิ
ู
ิ
ด้วยมูลเหตส าคัญ 2 ประการ กล่าวคอ เพื่อรกษาชวิตและปกปองศาสนา สทธในการมชวิตอยู่ของ
ี
้
ี
ิ
ี
ื
ุ
ั
บคคลและสทธในการปกปองอดมการณ์ความเชอทางศาสนาของบคคลเปน 2 ใน 5 ประการของ
ิ
ื่
ุ
็
้
ุ
ุ
ิ
ั
์
ี
เจตนารมณพื้นฐานของชะรอะฮ์อสลาม เพราะศาสนาอสลามบังเกิดข้นเพื่อปกปกษ์รกษาความ
ิ
ิ
ั
ึ
ื
ั
ิ
ี
ิ
ั
็
ุ
ื
จ าเปน 5 ประการของมนษย์ คอ ศาสนา ชวิต สตปญญา เช้อสาย และทรพย์สน (Al-Zuhayli, 1986:
2/1020)
ิ
ี
พบรายงานอย่างชัดเจนว่า ชวิตของชาวมสลมในยุคมักกะฮ์ถกข่มขู่ คกคามอย่างหนักโดย
ู
ุ
ุ
ี
ี่
ุ
ุ
ิ
ู
ื่
ุ
์
ี
ี
ชาวมชรกมักกะฮ์ ดังทมรายงานในศอฮหบคอรย์ว่า “เมอบรรดาชาวมสลมถกจองล้างจองผลาญ อบู
ิ
ิ
บักรจงออกเดนทางอพยพม่งหน้าไปยังอบสสเนย...” (Bukhari: 3905) ท่านหญงอาอชะฮ์ได้เล่าถง
ิ
ึ
ี
ุ
ี
์
ิ
ี
ึ
ุ
ึ
ึ
์
็
ื่
สาเหตการอพยพของอบู บักรผู้เปนบดาของนางว่า “ เมอถกคกคามหนักมากข้นอบู บักรจงได้ขอ
ุ
ู
ิ
ุ
ึ
ี
อนญาตจากท่านนบ  เพื่อทจะอพยพ...” (Bukhari: 4093) คร้นเมอบลาลอพยพมาถงนครมะดนะฮ์
ิ
ื่
ี
ี่
ั
์
ี
ถกโรคมาเลเรยเล่นงาน เขาจงได้กล่าวสาปแช่งผู้ทท าให้เขาต้องอพยพว่า “ขอใหพระองคอลลอฮ ฺ
ู
้
ึ
ี่
ั
่
์
ทรงสาปแชงนายชยบะฮ อบนุ รอบอะฮ นายอตบะฮ อบนุ รอบอะฮ และนายอมัยยะฮ อบนุ คอลัฟ
์
ุ
ิ
์
ี
์
ั
ิ
์
ี
ุ
ิ