Page 441 - 022

441

้
้
ื
ิ
ิ
ุ
ื
ญฮาดไม่ใช่เปาหมายในอสลามแต่เปนเพียงเครองมอเพื่อไปส่เปาหมายหรอวัตถประสงค์
็
ื่
ู
ฺ
ี
ุ
ึ
บางอย่างในอสลาม ซงอาลยะฮ์ อะหมัด ศอลห ฎ็อยฟลลอฮ (Dayf Allah, 2004: 34-38) กล่าวว่า
่
์
ิ
ิ
์
ุ
มูลเหตทบัญญัตการญฮาดในอสลามเพื่อวัตถประสงค์ดังต่อไปน้ ี
ี่
ุ
ิ
ิ
ิ
ู
ู
ิ
1- เพื่อเชดชพจนารถของอัลลอฮให้สงส่ง
ฺ
ุ
ี
2- เพื่อค้มครองเสรภาพในการเผยแผ่ศาสนา
ี่
ู
ี่
ื
ิ
3- เพื่อขจัดส่งทเปนอธรรมและช่วยเหลอผู้ทถกอธรรม
็
ี่
4- เพื่อปกปกษ์รกษาพันธสัญญาและลงโทษทผู้ละเมด
ั
ิ
ั
ี่
5- เพื่อตอบโต้ศัตรผู้กดขข่มเหง
ู
ี่
็
แม้ว่าบรรดาอละมาอ์ได้ก าหนดญฮาดเปนภาระหน้าทของบรษเพศโดยตรง แต่ปรากฏ
ุ
ิ
ุ
ุ
ี
หลักฐานอย่างชัดเจนว่าในยุคสมัยของท่านนบมหัมมัด  มบรรดาเศาะหาบยาตจ านวนไม่น้อยได้
ุ
ี
ี
ี
ี
ิ
ู
ี
ี
ิ
ุ
ออกญฮาดส่สมรภูมสงครามเคยงบ่าเคยงไหล่กับบรษ บรรดาเศาะหาบยาตมจตส านกและตระหนัก
ิ
ุ
ึ
ในเรองญฮาดเปนอย่างมาก ดังจะเหนจากมหลายรายงานทพวกนางได้ไต่ถามท่านนบ  เกี่ยวกับ
ี
ี
ิ
ี่
็
็
ื่
การญฮาดของพวกนาง ตัวอย่างเช่น มรายงานจากสกัยนะฮ์ บนต์ อบ วักกอศ เล่าว่า ในขณะท ี่
ิ
ี
ิ
ี
ุ
ื
ี
ุ
ึ
่
ิ
ี
ี
ท่านนบ  ได้กล่าวถงการญฮาด มสตรกล่มหนงได้ถามท่านนบ  ว่า “ญฮาดของพวกนางคอ
ึ
ิ
ี
ิ
้
ี
อะไร?...” (Ibn al-Athir, 1994: 7/144) ท่านหญงอาอชะฮ์ได้ถามท่านนบ  ว่า “โอทานรสลุลลอฮ ฺ
ู
ิ
่
1
ื
้
ิ
ี
สตรจะตองออกไปญฮาดหรอไม ?...” (Ibn Hanbal: 24463) นอกจากน้ท่านหญงอาอชะฮ์รายงานว่า
่
ี
ิ
ิ
่
ั
ิ
ี
เพอทจะออกไปญฮาด...”(Bukhari: 2875) ในส านวนอนกล่าว
้
“ดฉนไดขออนุญาตจากทานนบ  ื่ ี่ ิ ื่
ิ
ื่
ี่
ิ
ี
่
่
ี
ว่า “บรรดาภรยาของทานนบ  ไดขออนุญาตจากทานนบ  เพอทจะออกไป ญฮาด...”
้
ุ
ี
่
ี่
ึ
ิ
ึ
ี
็
(Bukhari: 2876) ซงรายงานดังกล่าวน้แสดงให้เหนว่าบรรดาเศาะหาบยาตมจตส านกและม่งมั่นทจะ
ี
ิ
มส่วนร่วมในเรองญฮาด
ี
ื่
ี่
ึ
ี
มรายงานว่าในช่วงทท่านนบ  ก าลังเตรยมการทจะออกศกสงครามบัดร นางอมม์ วะรอ
ี
์
ี่
ี
ุ
ี่
้
เกาะฮ์ได้เข้าไปพบท่านนบ  พรอมขออนญาตทจะออกร่วมรบกับท่านนบ  โดยนางกล่าวว่า
ี
ุ
ี
ั
้
ี่
้
“ขออนุญาตใหดฉนตดตามทานออกรบดวยไดไหม ดฉนจะท าหนาทรกษาผูบาดเจ็บ และหวังวา
้
้
้
ิ
ั
ิ
ิ
่
ั
่
ิ
พระองคอลลอฮจะทรงประทานชะฮดใหแกดฉน” ท่านนบ  ตอบว่า “ จงอยูบานเถด แทจรง
่
ี
้
ิ
้
่
์
ฺ
้
ั
ิ
ั
ี
้
ี
์
ั
ี
พระองคอลลอฮจะทรงประทานชะฮดใหแกเธอ” (Ibn Hajar, 1853: 8/289) ท่านนบ  ไม่ได้
ฺ
่

1 ชอัยบ์ อัลอัรนะวูตและคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษทมอสนาดทศอฮหและมสายสบทน่าเชอถอยกเว้น หะมด อบน ุ
ิ
ี
ิ
ี
ี
ี่
ี
็
ี่
ิ
ี่
ื่
ื
ุ
ี
์
ื
มะฮ์รอน (Ibn Hanbal, 2001: 41/10)