Page 419 - 022
P. 419
419
ี
ี
ั
ี
้
ื
้
ี่
้
ส าหรบสตรรอยคน ก็เหมอนกับค าพูดของขาพเจาทพูดกับสตรคนเดยว” (Malik Ibn Anas, 2003:
1
4/492-493)
ี
ี
ุ
2- การบัยอะฮ์ของเศาะหาบยาตหลังจากคฏบะฮ์ละหมาดอด
รายงานจากอบน อับบาสกล่าวว่า “ข้าพเจ้าได้มโอกาสร่วมละหมาดอด อัลฟตรกับท่านรส ู
ี
ี
ุ
ิ
์
ิ
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ฺ
ลลลอฮ กับอบู บักร กับอมัรและกับอษมาน ซงทกท่านล้วนแต่ละหมาดก่อนการอ่านคตบะฮ์
ึ
่
ี
็
และจะอ่านคฏบะฮ์หลังจากละหมาดเสรจ หลังจากอ่านคฏบะฮ์เสรจท่านนบ ลงมาจากแท่น
็
ุ
ุ
์
ุ
ุ
ื
ู
่
ึ
ิ
มนบัร สายตาของข้าพเจ้าจองมองดท่าน ซงท่านใช้มอท าท่าบอกสัญลักษณให้บรรดาบรษนั่งอยู่กับ
ุ
ิ
ุ
ี่
ิ
ี
ึ
ิ
ี
ี่
ทก่อนโดยทท่านเดนแหวกแถวของบรษผ่านไปจนถงแถวของสตรโดยมบลาลตดตามท่านด้วย
ี
ั
ี
ท่านนบ ได้อ่านโองการอัลกุรอานให้สตรฟงว่า
ี
ิ
ุ
จนส้นสดโองการทั้งหมด หลังจากนั้นท่านนบ ได้ถามพวกนางว่า “พวกเธอ
ึ
่
ั้
่
ี
ี
ี
์
ุ
่
ึ
่
ื
้
้
้
ทงหลายไดใหการบัยอะฮเชนน้ใชหรอไม ?” มสตรคนหนงลกข้นมาตอบว่า “ใชแลว โอทานรส ู
่
่
้
้
ู
ี
ี
ฺ
ลุลลอฮ” ผู้รายงานหะดษไม่รจักสตรคนน้ว่าเปนใคร และท่านนบ ได้กล่าววอกว่า “พวกเธอ
็
ี
ี
ี
ื
ั้
ิ
ิ
ิ
ทงหลายจงบรจาคทานเถด” บลาลได้ปูเส้อของเขาไว้ พวกนางได้พากันโยนก าไลและแหวนเข้ามา
ในเส้อของบลาล (Bukhari: 4895)
ิ
ื
ี
3- การบัยอะฮ์ของเศาะหาบยาตในรายงานของอนัส อบน มาลก
ุ
ิ
ิ
ุ
ี
2
ึ
ในบันทกของอัลนะสาอย์ (Al-Nasa’i: 1852) อับดลรอซซาก (‘Abd al-Razzaq, 1983:
3
ิ
ิ
ุ
ิ
3/560) และอบน หันบัล (Ibn Hanbal: 13032) ซงรายงานจากอนัส อบน มาลกเล่าว่า ท่านรสลลลอ
่
ุ
ุ
ู
ึ
ึ
่
ฺ
้
ี
ฮ รบการบัยอะฮ์ของสตรโดยให้พวกนางบัยอะฮ์ว่า นางจะไม่รองไห้คราครวญถงผู้ตาย พวกนาง
ั
ู
กล่าวว่า “โอทานรสลุลลอฮ แทจรงในสมัยญาฮลยะฮ พวกเราชาวสตรเขารวมรองไหคราครวญแก ่
ฺ
ี
้
์
่
้
ิ
่
้
ิ
้
ี
้
่
ี
ี
ี
ผูเสยชวต พวกเราจะท าอยางนั้นอกไดหรอไม ?” ท่านรสลลลอฮ ตอบว่า “ในอสลามไมมการ
ิ
ิ
่
ฺ
่
่
ู
้
้
ุ
ื
ี
4
่
้
่
่
้
รวมรองไหคราครวญแกผูตาย”
้
1
ิ
ิ
ดเพ่มเตมใน Ibn Hanbal: 27006; Abd al-Razzaq, 1983: 6/7; Ibn Majah, 2874
ู
2 อัลอัลบานย์ วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Albani, 1998d: 2/15)
ิ
ี
ี
ี
์
็
3
ิ
ี
ี
ุ
ิ
์
ี
็
ื่
ชอัยบ์ อัลอัรนะวูตและคณะวินจฉัยว่าเปนหะดษทมอสนาดศอฮหตามเงอนไขของบคอรย์และมุสลม (Ibn
ุ
ี่
ิ
ี
Hanbal, 1997: 20/333)
4 อัลอัลบานย์ วินจฉัยว่าเปนหะดษศอฮห (Al-Nasa’i, n.d.: 299)
ิ
ี
็
์
ี
ี