Page 414 - 022
P. 414
414
ิ
์
จ. การบัยอะฮของเศาะหาบียาตในวันพิชตนครมักกะฮ ์
ี
ุ
ื
ื
ิ
ิ
หลังจากสนธสัญญาหดัยบยะฮ์ด าเนนไปประมาณ 17 หรอ 18 เดอน (Rizqullah Ahmad,
่
ุ
ี
ิ
1992: 557) ฝายมชรกมักกะฮ์ได้ละเมดสนธสัญญา ท่านนบ จงได้กรธาทัพเข้าไปโจมตนครมัก
ิ
ิ
ึ
ี
ี
1
ิ
ื
ี่
ี
ิ
กะฮ์ในเดอนรอมฎอนปท 8 หลังจากฮจเราะฮ์ (Ibn Hanbal: 3089) หลังจากได้พิชตและยึดครอง
้
นครมักกะฮ์ได้ส าเรจเรยบรอยแล้ว ในรายงานของอัลอัสวัด อบน คอลัฟ เล่าว่า ชาวมักกะฮ์ทั้งชาย
ุ
ี
ิ
็
ิ
็
ี
และหญง เดกและผู้ใหญ่ต่างก็เข้าไปให้การบัยอะฮ์ต่อท่านนบ (Al-Bayhaqi, 1988: 5/94) ใน
ี
ิ
ื่
็
รายงานของอัลฏอบารย์เล่าว่า เมอพิชตนครมักกะฮ์ได้ส าเรจแล้วผู้คนชาวมักกะฮ์ได้รวมตัวกัน
ั
ี่
ื่
ิ
ื่
ี
ี
เพื่อให้การบัยอะฮ์ต่อท่านนบ ในเรองเกี่ยวกับอสลาม พวกเขาได้บัยอะฮ์ทจะภักดและเชอฟงต่อ
ู
ฺ
พระองค์อัลลอฮและรสลของพระองค์เท่าทสามารถจะท าได้ หลังจากกล่มผู้ชายได้ให้การบัยอะฮ์
ุ
ี่
็
ุ
ี
เสรจแล้วต่อด้วยกล่มสตรเข้าไปให้การบัยอะฮ์ต่อท่านนบ ต่อไป (Al-Tabari, 1969: 3/61) ซง
ี
่
ึ
ี
็
ี่
ี
็
ี
ี
เข้าใจว่าการบัยอะฮ์ในคร้ ังน้เปนการบัยอะฮ์ทั่วไป นอกจากน้ยังมการบัยอะฮ์ทเปนเฉพาะรายอก
ิ
ี
็
ด้วย ส าหรบรายงานการบัยอะฮ์ทเปนเฉพาะรายของสตรในวันพิชตมักกะฮ์มดังต่อไปน้ ี
ี่
ี
ั
ิ
ิ
ี
ุ
ุ
ิ
1- การบัยอะฮ์ของนางฮนด์ บนต์ อตบะฮ์ อบน รอบอะฮ์
็
ิ
นางฮนด์ บนต์ อตบะฮ์เปนมารดาของมอาวียะฮ์ อบน อบ สฟยาน นางเปนสตรทโดดเด่น
ี
ี่
็
ิ
ิ
ี
ุ
ุ
ุ
ุ
ุ
ิ
ิ
ี
่
ุ
ุ
็
มากในยุคญาฮลยะฮ์ นางเข้าร่วมอยู่ฝายมชรกมักกะฮ์ในสงครามอหดและเปนผู้ท าลายศพของ
ี
หัมซะฮ์ลงของท่านนบ นางและสามของนางเข้ารบอสลามในวันทท่านนบ เข้าพิชตคนรมัก
ี
ิ
ั
ิ
ี่
ี
ุ
์
กะฮ์ (Ibn Hajar, 1583: 8/205) มีรายงานจากอับดลลอฮ อบน อัลซบัยรเล่าว่า นางฮนด์ บนต์ อุ
ุ
ฺ
ุ
ุ
ิ
ิ
ิ
ี
ี่
ิ
ี
้
ุ
ตบะฮ์พรอมกับสตรกล่มหนงเข้ารบอสลามในวันพิชตมักกะฮ์ พวกนางเข้าไปพบท่านนบ ทอัล
ึ
่
ิ
ั
2
ี
อับเฏาะฮ์ ( ) และให้การบัยอะฮ์ต่อท่านนบ ทนั่น (Ibn Sa‘d, 1990: 8/188)
ี่
ิ
ี
ึ
่
รายงานจากมัยมูน อบน มะฮ์รอน เล่าว่า มีสตรกล่มหนงเข้าไปพบและให้การบัยอะฮ์ต่อ
ุ
ุ
ุ
ิ
ี
ื่
ี
ิ
ท่านนบ ในกล่มนั้นก็มนางฮนด์ บนต์ อตบะฮ์ อบน รอบอะฮ์มารดาของมอาวียะฮ์อยู่ด้วย เมอ
ุ
ุ
ุ
ี
ิ
ท่านนบ กล่าวแก่พวกนางว่า “พวกนางอยาตั้งภาคใดๆ ตออลลอฮและอยาลักขโมย” นางฮนด์
่
่
ั
ิ
ี
ฺ
่
ี
ุ
่
้
ั
้
ิ
็
ู
่
กล่าวว่า “ โอทานรสลุลลอฮ อบูสฟยานเปนคนตระหน หากดฉนหยบอาหารของเขาโดยไมไดขอ
ี่
ฺ
ิ
ี
ี่
ื
็
ิ
ี
ุ
ิ
ั
อนุญาตดฉนจะมความผดหรอไม?” ท่านนบ ได้อนโลมให้นางหยิบเอาเท่าทจ าเปนเท่านั้น และ
่
ิ
ู
ี่
็
ี
ี
ท่านนบ ได้กล่าวแก่พวกนางอกว่า “พวกนางอยาท าช” นางฮนด์กล่าวว่า “หญงทเปนไทยังท าช ้ ู
ิ
่
้
ี
ี
ี
่
่
้
ื
ิ
อกกระนั้นหรอ” ท่านนบ กล่าวอกว่า “พวกนางอยาไดฆาลูกๆ ของพวกนาง” นางฮนด์กล่าวว่า
้
่
้
ิ
่
ี
่
ี
ี่
“เรามไมมีลูกทจะใหฆาอกแลว เพราะลูกๆ ของเราถูกทานฆาในสมรภูมบัดรหมดแลว” ท่านนบ
้
ี
์
่
1
ี
์
ุ
อสนาดศอฮหตามเงอนไขของบคอรย์และมุสลม (Ibn Hanbal, 1995: 5/207-208)
ิ
ื่
ิ
ี
2 อยู่ระหว่างมักกะฮ์กับมนา เปนเขตทอยู่อาศัยของตระกูลกินานะฮ์ (Al-Hamawi, 1977: 1/74)
็
ี
ี่