Page 424 - 022
P. 424
424
ุ
ื
ี
ท่านนบ ได้วางเส้อคลมบนมอของท่านและท าการบัยอะฮ์พวกนาง ผู้คนส่วนใหญ่ต่างก็คดว่า
ื
ิ
ั
ิ
้
ี
ั
ท่านนบ จะพูดออกมาว่า “แทจรงฉนไมจบมอกับสตร” (Ibn Sa‘d, 1990: 8/3)
ี
ื
่
ุ
4- การบัยอะฮ์ในลักษณะการจ่มมอลงในภาชนะทมน ้า
ี
ื
ี่
ิ
มรายงานว่า เมอท่านนบ ได้อพยพเดนทางมาถงเมองมะดนะฮ์ บรรดาสตรทเข้ารบ
ึ
ื่
ี
ี
ี่
ี
ี
ื
ั
ุ
้
่
้
้
ิ
ู
อสลามแล้วต่างก็เข้าไปพบท่าน พรอมกับกล่าวว่า “โอทานรสลุลลอฮ บรรดาบุรษของพวกเราไดให ้
ฺ
้
การบัยอะฮตอทานแลว พวกเราก็ยนดทจะใหการบัยอะฮตอทานดวย” ท่านนบ ได้ขอภาชนะ
่
์
่
ี่
ี
์
ี
ิ
้
้
่
่
่
ึ
ุ
ื
ี
้
พรอมกับใส่น ้ามาใบหนง ท่านนบ เอามอจ่มไปในภาชนะนั้น เสรจแล้วได้ส่งต่อให้บรรดาสตร ี
็
ื
ุ
ึ
ื
แต่ละท่านจ่มมอต่อไป และนั่นคอการบัยอะฮ์ของพวกนาง (Ibn Sa‘d, 1990: 8/8) ในบันทก
ี
ึ
ึ
่
ี
ของอัลฏอบะรย์เล่าถงวิธการบัยอะฮ์ของสตรว่า มภาชนะทมน ้าใบหนงวางอยู่ต่อหน้าของท่านนบ ี
ี
ี
ี่
ี
ี
เมอท่านนบ ท าการบัยอะฮ์สตร ท่านนบ จะจ่มมอลงไปในภาชนะนั้นแล้วก็เอามอออกมา
ื
ี
ุ
ี
ื่
ื
ี
ุ
ื
ี
บรรดาสตรก็จะจ่มมอของพวกนางลงไปในภาชนะนั้น หลังจากนั้นท่านนบ จะท าการบัยอะฮ์
ื่
ื่
ี
พวกนาง เมอพวกนางรบเงอนไขต่างๆ ของการบัยอะฮ์แล้ว ท่านนบ จะกล่าวแก่พวกนางว่า
ั
“เชญไปได ฉนรบการบัยอะฮของพวกเธอแลว” ไม่มอะไรเพิ่มมากกว่าน้ (Al-Tabari, 1969: 3/62)
้
ิ
ี
้
ั
ี
ั
์
์
ื
ิ
6.3.2 การฮจเราะฮหรออพยพ ( )
ุ
ื
ี
็
ี่
ึ
่
ื่
ิ
ิ
ฮจเราะฮ์เปนกิจกรรมทางการเมองและศาสนาทส าคัญประการหนงของมสลม เมอเสรภาพ
ี
ิ
ุ
ู
็
ิ
ื
ี่
ุ
ึ
์
ู
ทจะแสดงออกถงสัญลักษณของความเปนมสลมถกลดรอน เสรภาพทางศาสนาถกคกคามหรอไม่
ิ
ิ
ุ
ู
ุ
ึ
ิ
ิ
ี่
ิ
ุ
สามารถทจะปฏบัตภารกิจทางศาสนาในมาตภมของตนเองได้ มสลมทกคนทั้งชายและหญงจง
ื่
ี่
็
จ าเปนจะต้องอพยพหรอฮจเราะฮ์ไปยังดนแดนอนทเอ้อต่อการปฏบัตภารกิจทางศาสนาได้
ิ
ิ
ิ
ื
ื
ิ
ิ
ฮจเราะฮ์ในความหมายดั้งเดมของชาวอาหรบหมายถง การออกจากสภาพความเปนชนบท
ั
ิ
็
ึ
ส่ความเปนเมอง (Ibn Manzur, n.d.: 6/4617) ส่วนในความหมายทางวิชาการหมายถง การอพยพ
ื
็
ึ
ู
ิ
ิ
ออกจากดนแดนของกาฟรทเปนปรปกษ์กับอสลามส่ดนแดนแห่งอสลาม (Ibn Qudamah, 1997:
็
ู
ี่
ิ
ิ
ั
ิ
ี
ิ
13/149) การฮจเราะฮ์มสองประเภทคอ 1) การฮจเราะฮ์ด้วยร่างกายและตัวตนจากดนแดนหนงไปส่ ู
ึ
ิ
่
ิ
ื
ฺ
อกดนแดนหนงเพราะศาสนา 2) ฮิจเราะฮ์ด้วยจตใจไปส่พระองค์อัลลอฮ โดยการละท้งความ
ู
่
ึ
ิ
ี
ิ
ิ
ี
ี
ี่
ี
่
่
้
์
ปรารถนาของอารมณฝายต าและมารรายไชฏอน (Bukhari 1400: 1/20) ดังทมหะดษของท่านนบ
ี่
ิ่
้
้
กล่าวว่า “และผูอพยพนั้นคอผูทอพยพจากสงทพระองคอลลอฮทรงหามไว” (Bukhari: 10)
ื
ี่
ั
ฺ
้
์
้
ิ
ิ
ึ
ฮจเราะฮ์ในประวัตศาสตรสเราะฮ์ของท่านนบ หมายถงสองฮจเราะฮ์คอ 1) ฮจเราะฮ์ไป
ิ
ิ
ี
์
ี
ื
ิ
ั
ิ
ี
ุ
ยังอบสสเนยหรอประเทศเอธโอเปยในปจจบัน 2) ฮจเราะฮ์ไปยังนครมะดนะฮ์ (Ibn Manzur, n.d.:
ิ
ี
ี
ื
ิ
6/4617) ซงเศาะหาบยาตเข้าไปมบทบาทในแต่ละการฮจเราะฮ์ดังรายละเอยดต่อไปน้ ี
ี
ี
ิ
ึ
ี
่