Page 409 - 022
P. 409
409
่
ึ
์
ุ
ิ
ี
ุ
ิ
เหตการณน้ด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านหญง อมม์ สะละมะฮ์ ซงนอกจากได้ให้การบัยอะฮ์ อัรรฎ
ุ
วานแล้ว นางยังเปนบคคลส าคัญในการสานรอยราวและความเข้าใจผิดของบรรดาเศาะหาบะฮ์ต่อ
็
้
ิ
ท่านนบ อันเนองจากท่านนบ ไปยอมรบและลงนามในสนธสัญญาหดัยบยะฮ์ทั้งๆ ทดอย่าง
ี
ั
ี
ื่
ี่
ู
ี
ุ
ี
ี
ุ
็
ี่
ิ
็
่
่
ี่
ผิวเผินแล้วฝายมสลมเปนฝายทเสยเปรยบอย่างชัดเจน อกทั้งพวกเขาผิดหวังเปนอย่างมากทไม่
ี
์
ี
ี
ุ
ี่
สามารถเข้าไปเยี่ยมและเวียนวิหารกะอ์บะฮ์ได้อย่างทพวกเขาตั้งใจไว้ มรายงานในศอฮหบคอรย์เล่า
ี
็
ี
้
ี
ี
ิ
ิ
ุ
ว่า หลังจากเสรจส้นการลงนามในสนธสัญญาหดัยบยะฮ์เรยบรอยแล้ว ท่านนบ ได้สั่งให้บรรดา
ุ
ึ
ิ
ื
ี
เศาะหาบะฮ์ท าการเชอดสัตว์และโกนผมเพื่อยุตการท าอมเราะฮ์ ท่านนบ ได้สั่งถงสามคร้ ังโดย
ู
ิ
ิ
้
ึ
ี
ิ
ไม่มีเศาะหาบะฮ์ท่านใดยอมปฏบัตตามเลย ทั้งน้เพราะว่ายังรสกแค้นเคองใจในสนธสัญญาทพวก
ื
ี่
้
ี
ี
เขาเหนว่าฝายมสลมเสยเปรยบและพ่ายแพ้ จนกระทั่งท่านนบ รสกไม่สบายใจและได้เข้าไป
ี
ู
ึ
่
็
ุ
ิ
่
ปรกษากับท่านหญงอมม์ สะละมะฮ์ ซงนางได้เสนอแนะแก่ท่านนบ ว่า ให้ท่านนบ ลงมอท า
ี
ิ
ุ
ื
ึ
ึ
ี
ี
ื
ก่อนโดยไม่ต้องพูดกับใคร เมอเหนท่านนบ ได้เชอดสัตว์และโกนผม บรรดาเศาะหาบะฮ์ต่างก็
ื่
็
ิ
ี
ุ
รบปฏบัตตามท่านนบ จนเกิดการชุลมนกันเล็กน้อย (Bukhari: 2731, 2732)
ิ
ี
ุ
ี่
ื่
ิ
นอกจากท่านหญงอมม์ สะละมะฮ์แล้ว ยังพบว่ามบรรดาเศาะหาบยาตท่านอนๆ ทเข้า
ี
ี
ร่วมบัยอะฮ์ อัรรฎวานคร้งน้อกด้วย ดังเช่นรายนามต่อไปน้ ี
ี
ั
ี
ิ
ุ
ิ
ิ
ี
ุ
ี
1- นางอัลรอบอ์ บนต์ มเอาวิซ อบน อัฟรออ์ อัลอัศอรยะฮ์ ซงอบน อัลอะษร กล่าวว่า นาง
ึ
่
ิ
ี
ุ
เปนหนงในบรรดาผู้ในให้การบัยอะฮ์ อัรรฎวานภายใต้ต้นไม้ (Ibn al-Athir, 1994: 7/108)
ิ
่
็
ึ
ึ
ิ
ิ
่
ุ
ุ
2- นางฟรอยอะฮ์ บนต์ มาลก อบน สนาน ซงอบน อัลอะษร กล่าวว่า นางเปนพี่น้องกับอบู
ิ
ิ
ี
ิ
ุ
็
็
สะอด อัลคฎรย์ และเปนผู้ให้การบัยอะฮ์ อัรรฎวาน (Ibn al-Athir, 1994: 7/229)
ี
ุ
็
ิ
ี
ุ
ึ
ี
่
ิ
ิ
ุ
ุ
ิ
ิ
3- นางอมม์ ฮาชม หรออมม์ ฮชาม บนต์ อัลหารษ อบน อัลนอ์มาน อัลอันศอรยะฮ์ ซงอบน ุ
ุ
ื
ิ
ิ
ิ
อัลอะษร กล่าวว่า นางให้การบัยอะฮ์ อัรรฎวาน (Ibn al-Athir, 1994: 7/392)
ี
ุ
่
ิ
ี
ิ
ึ
์
ิ
ี
ี
์
4- นางสัลมา บนต์ ก็อยส อบน อัมร อัลนะญารยะฮ์ อัลอันศอรยะฮ์ ซงอบน อัลอะษร กล่าว
ุ
ุ
ี
ี
ื่
ั
ุ
ว่า นางมชอเรยกว่า อมม์ อัลมนซร นางเปนผู้ให้การบัยอะฮ์หลายคร้ง เคยละหมาดสองกิบละฮ์ และ
็
ิ
ให้การบัยอะฮ์ อัรรฎวาน (Ibn al-Athir, 1994: 7/150)
ิ
้
ั
ิ
์
ง. การบัยอะฮของเศาะหาบียาตผูลี้ภัยหลังจากเหตุการณสนธสญญาหุดัยบียะฮ ์
์
์
ิ
ุ
การบัยอะฮ์ของเศาะหาบยาตผู้ล้ภัยทเกิดข้นหลังจากเหตการณสนธสัญญาหดัยบยะฮ์เปน
ุ
็
ี
ี
ี
ี่
ึ
ึ
ี
ิ
ิ
์
การบัยอะฮ์ทโดดเด่นมากของสตรในประวัตศาสตรอสลาม ทั้งน้เพราะว่ามการกล่าวถงรายละเอยด
ี
ี่
ี
ี
ึ
ุ
อย่างชัดเจนในอัลกุรอาน เหตการณน้เกิดข้นหลังจากท่านนบ ได้ลงนามยอมรบสนธสัญญาหดัย
ี
์
ิ
ุ
ั
ี
ี
ี
็
บยะฮ์ซงมข้อตกลงข้อหนงไว้ว่า “ผู้ใดก็ตามทเปนชาวกุรอยช์หากล้ภัยมาอยู่กับท่านนบ โดย
ี
็
ี่
ี
่
ึ
ึ
่
ไม่ได้รบอนญาตจากผู้ปกครองของเขา จะต้องถกส่งตัวกลับทันท” หลังจากนั้นไม่นานปรากฏว่าม ี
ู
ุ
ั
ี
ึ
ิ
ุ
่
สตรมสลมกล่มหนงจากนครมักกะฮ์ได้หนออกจากนครมักกะฮ์อพยพล้ภัยมาอยู่กับท่านนบ ท ี่
ี
ี
ี
ุ
ี