Page 315 - 022
P. 315
315
้
ี่
ี
ด้วยความเมตตาท่านนบ พยายามวางตัวเปนกันเองและสรางบรรยากาศทไม่เกิดความ
็
้
ึ
ู
ี
ี่
ึ
ื
เกรงขามหรอเกิดความหวาดกลัวแก่บรรดาเศาะหาบยาตทเข้ามาพบท่าน พวกนางจงรสกสบายใจท ี่
ี
ึ
ี
ุ
ื่
ื่
ี
จะถามท่านนบ ได้ทกเรอง มรายงานว่า มสตรชาวอันศอรคนหนงชอว่า นางอมม์ กะษร บนต์
ิ
ี
ุ
ี
์
่
ยะซด นางได้พาน้องสาวของนางคนหนงเข้าไปพบท่านนบ เพื่อทจะถามปญหาบางอย่าง เมอ
ี
ี
ึ
่
1
ี่
ั
ื่
ี
ึ
ู
ี่
้
อยู่ต่อหน้าท่านนบ น้องสาวของนางรสกอายทจะถาม นางจงรบบอกแก่ท่านนบ ว่า “แทจรง
ี
ี
ิ
้
ึ
ี
ิ
่
ึ
นองสาวของดฉนตองการจะถามบางอยางจากทาน แตนางอายทจะถาม” ท่านนบ จงกล่าวแก่
ั
ี่
่
่
้
้
ิ
ิ
ี่
นางว่า “จงถามมาเถด แทจรงการแสวงหาความรนั้นเปนสงทจ าเปน” น้องสาวของนางจงถามในส่ง
ู
้
็
็
ึ
ิ
ิ่
้
ทจะถาม (Ibn al-Athir, 1994: 7/371)
ี่
ึ
่
ี
ี
ี
ุ
ี
ี
นอกจากน้มรายงานว่ามสตรคนหนงเข้ามาพบกับท่านนบ หลังจากได้พูดคยกันแล้ว
ี
ท่านนบ ได้บอกให้นางกลับมาหาท่านนบ อกในคราวหน้า ด้วยความวิตกกังวลนางจงถามว่า
ึ
ี
ี
ั
่
ิ
่
ี
่
ึ
ี
เสยชวตแลว) จะท าอยางไร”
้
้
“ถาดฉนกลับมาอกในคราวหนา หากไมพบทาน (หมายถงทานนบ ี ี ิ ้ ่
์
่
ั
ี
ี
ท่านนบ ตอบว่า “หากเธอไมพบฉนก็จงไปหาอบู บักร” (Bukhari: 3659) หะดษบทน้นอกจากบ่ง
ี
ี
ี
ี
ื
ี่
ี่
ี
์
ึ
บอกถงปฏสัมพันธทเปนกันเองของท่านนบ ทมต่อสตรโดยการเช้อเชญนางให้เข้ามาพบอกใน
็
ิ
ิ
ื
ู
้
ี
ึ
็
ี
ี
คราวหน้าแล้ว ยังเปนการแสดงถงความกระตอรอรนและมความตั้งใจสงของเศาะหาบยะฮ์ท่านน้ท ี่
ื
ู
จะศกษาหาความรในศาสนาของอัลลอฮ จนนางวิตกกังวลว่าหากท่านนบ เสยชวิตแล้วนางจะ
ฺ
้
ี
ึ
ี
ี
ศกษาหาความรจากใคร
ู
้
ึ
ี
จากการส ารวจตัวบทหะดษต่างๆ ทเกี่ยวกับข้อค าถามทบรรดาเศาะหาบยาตได้น าเสนอใน
ี
ี่
ี่
ิ
ิ
ี่
ขณะทเข้าไปพบท่านนบ นั้น สามารถแยกเปนประเด็นในเชงฟกฮ์ดังต่อไปน้ ี
็
ี
์
(1) ประเด็นที่เกี่ยวกับอิบาดะฮ
ี
ี
ื่
ี่
ิ
ี่
ข้อค าถามต่างๆ ของบรรดาเศาะหาบยาตทได้ถามท่านนบ ในเรองทเกี่ยวกับอบาดะฮ์
ึ
ื
ี่
่
ี
หรอการประกอบศาสนกิจมจ านวนมากกระจัดกระจายอยู่ในต าราหะดษต่างๆ ซงไม่สามารถทจะ
ี
็
ี
ี
ี่
ื
ี
ี่
น าเสนอทั้งหมดในทน้ได้ ผู้วิจัยเลอกน าเสนอเปนตัวอย่างเฉพาะทเกี่ยวข้องกับสตรโดยตรง ดังมหะ
ั
ดษรายงานจากอบน อับบาสเล่าว่ามสตรคนหนงเข้ามาพบท่านนบ และถามว่า “มารดาของดฉน
ี
ี
ุ
ิ
ี
ึ
่
ิ
ี
ไดบนบานทจะไปประกอบพธฮจญแตปรากฏวานางไดเสยชวตกอนทจะไปประกอบพธฮจญ ดฉน
ั
ิ
ั
ิ
ี
์
ี
้
ี่
่
ิ
ี
ั
ี
ิ
่
่
์
ี่
้
์
ั
่
้
ั
ี
่
้
ื
ี
่
จะตองท าฮจญแทนใหแกนางหรอไม” ท่านนบ ตอบว่า “ใชแลว เธอจงท าฮจญใหแกนางเสย เธอ
่
์
้
้
ี
ื
ี
ิ
็
่
่
่
้
็
ไมเหนหรอกหรอวา หากมารดาของเธอมหน้สน เธอจะตองเปนผูจายแทนนางไมใชหรอ” นางตอบ
ื
้
่
่
1
ิ
ี
ี
ี
ื่
อบน หะญัรใช้ชอเศาะหาบยะฮ์ท่านน้ว่า อุมม์ กะษร บนต์ ซัยด์ อัลอันศอรยะฮ์ ( ) (Ibn
ิ
ุ
ี
Hajar, 1853: 8/270)
