Page 309 - 022
P. 309
309
ี
ึ
ี่
ึ
ี
ี
นะฮ์จ านวนมากข้น พวกเขาไม่มบ้านและไม่มทพักพิง ท่านนบ จงจัดให้พวกเขาพักอยู่ในมัสยิด
ี
ุ
ี
ี
ุ
และได้เรยกพวกเขาว่า “ชาวศฟฟะฮ์” ท่านนบ ได้คลกคลอยู่กับพวกเขาและให้ความหวังแก่พวก
เขา (Al-Bayhaqi, 2003: 2/624)
ุ
สถาบันอัลศฟฟะฮ์ไม่เพียงแต่เปนทสถานทพักพิงหรอเปนหอพักส าหรบเศาะหาบะฮ์ผู้
ี่
็
ี่
ั
็
ื
ี
็
้
ุ
ี่
ี่
ึ
ี
ยากไรเท่านั้น หากแต่อัลศฟฟะฮ์เปนสถาบันการศกษาทมบทบาททส าคัญยิ่งในสมัยของท่านนบ
่
ึ
ุ
็
ื
ซงศาสตราจารย์ ดร.มหัมมัด หะมดลลอฮถอว่า สถาบันอัลศฟฟะฮ์เปนมหาวิทยาลัยแห่งแรกใน
ุ
ฺ
ี
ุ
ี
ู
ี่
ุ
ี
็
ิ
อสลาม โดยมท่านนบ เปนบรมครทให้การอบรมสั่งสอนให้แก่บรรดาชาวศฟฟะฮ์ (Hamidullah,
็
ึ
1993: 2/768) ด้วยเหตน้บางคนจงให้ขนานนามชาวศฟฟะฮ์ว่า เปนผู้อทศตนเพื่อแสวงหาความร ้ ู
ุ
ิ
ี
ุ
ุ
(Al-Rashid, 1982: 19)
ั
ู
้
ี
ุ
มเศาะหาบะฮ์จ านวนมากได้รบการอบรมบ่มเพาะความรในสถาบันอัลศฟฟะฮ์จนโดดเด่น
ื่
ุ
็
้
ึ
ู
็
ี
ในความรด้านต่างๆ ตัวอย่างเช่น อบู ฮรอยเราะฮ์ ซงเปนเศาะหาบะฮ์ทลอชอในการท่องจ าหะดษ
ี่
ื่
่
ี
ี่
ี
ึ
มากทสดคนหนง โดยได้รายงานหะดษทั้งหมดมากถง 5374 หะดษ (Ibn Al-Jawzi, 1997: 263)ใน
ึ
่
ุ
็
ุ
์
ี
ุ
ุ
ึ
ศอฮหบคอรย์ได้บันทกถงค าพูดของอบู ฮรอยเราะฮ์เล่าถงเหตผลทสามารถท่องจ าหะดษมากกว่า
ี่
ี
ึ
ี
ึ
ุ
็
ื่
้
เศาะหาบะฮ์ท่านอนๆ อันเนองจากความเปนศษย์ในสถาบันอัลศฟฟะฮ์ว่า “แทจรงพวกทานพูดกัน
ิ
่
ื่
ิ
้
ี
เปนจ านวนมาก พวกทานพูดกันอกวา
่
์
็
ุ
่
ู
วา อบู ฮรอยเราะฮไดรายงานหะดษจากทานรสลุลลอฮ ็ ่ ี ่
ฺ
่
ฺ
้
ิ
มากเหมอนดังทอบู
ู
์
ั
่
ี
ี
ท าไมชาวมุฮาญรนและชาวอนศอรไมไดรายงานหะดษจากทานรสลุลลอฮ ื ี่
่
่
ั
่
ิ
้
์
ฮรอยเราะฮรายงาน แทจรงแลวบรรดาสหายของฉนชาวมุฮาญรนยุงอยูกับการคาขายในตลาด สวน
้
ิ
ุ
้
ี
็
ั
ิ
ี
้
่
มาตลอด เพอทจะไดกอบโกยอยางเต็มท ฉนอยูกับ
ู
ฉนนั้นไดตดตามและคลุกคลกับทานรสล ื่ ี่ ้ ่ ี่ ั ่
่
ั
ั
่
ี่
ทานในขณะทคนอนๆ ไมอยูและฉนไดทองจ าในขณะทคนอนๆ ลม สวนสหายของฉนชาวอนศอร ์
่
ื
ื่
ื่
ั
่
่
้
ี่
นั้นก็ยุงอยูกับการสะสมทรพยสมบัต ส าหรบฉนแลวฉนเปนคนยากจนจากชาวอลศุฟฟะฮ...”
ั
ั
็
ิ
์
ั
ั
้
่
์
่
ั
1
(Bukhari: 2047)
ึ
่
ี
ี
ึ
ุ
ุ
อบู สะอด อัลคฎรย์เล่าถงส่วนหนงของบรรยากาศกิจกรรมการศกษาในสถาบันอัลศฟฟะฮ์
ึ
ึ
ึ
่
ุ
ิ
ี
ว่า วันหนงข้าพเจ้าได้นั่งร่วมอยู่กับชาวมฮาญรนผู้ยากไร (หมายถงชาวศฟฟะฮ์) ซงบางคนในหมู่
่
ึ
ุ
้
ื่
พวกเขาได้แอบซ่อนตัวเองอยู่ข้างหลังของพรรคพวกเขาอันเนองจากเอาเราะฮ์ทไม่ได้ปกปด มคน
ี่
ิ
ี
ื่
หนงได้อ่านอัลกุรอานให้แก่พวกเราฟง ทันใดนั้นท่านนบ ก็มาถงและยืนอยู่ต่อหน้าพวกเรา เมอ
ึ
ั
่
ึ
ี
ี่
ี
ี
็
้
เหนท่านนบ คนทอ่านอัลกุรอานก็หยุดอ่าน ท่านนบ กล่าวสะลามแก่พวกเราพรอมกับถามว่า
่
้
่
ี
้
้
่
ั
่
“พวกทานก าลังท าอะไรกันอยู” พวกเราตอบว่า “โอทานรสลุลลอฮ มผูอานอลกุรอานใหแกพวกเรา
่
ฺ
ู
ี
้
ั
์
ี
ั
และพวกเราไดสดับรบฟงคมภรของพระองคอลลอฮ” อบู สะอดกล่าวอกว่า ท่านนบ ได้กล่าวว่า
์
ี
ั
ั
ี
ฺ
1 ดรายละเอยดเพ่มเตมใน Abu Nu‘aym, 1988: 1/378-379
ิ
ู
ี
ิ