Page 267 - 022
P. 267
267
ั
ุ
ี
์
นางว่า หากนางยกทาสคนน้ ีให้แก่บรรดาน้าชายของนางไปใช้ประโยชน นางจะได้รบผลบญ
ยิ่งใหญ่กว่าน้อก (Bukhari: 2592)
ี
ี
ี
็
ี
ี
จากหะดษทกล่าวทั้งหมดข้างต้นเปนบทบาทของเศาะหาบยาตในยุคสมัยของท่านนบ
ี่
ิ
ิ
์
ื
ิ
ิ
ึ
ั
ิ
ในการแสดงถงสทธของพวกนางในการถอครองทรพย์สนอย่างสมบูรณ และท านตกรรมต่างๆ ท ี่
ั
ุ
ุ
เกี่ยวกับทรพย์สนของพวกนางอย่างอสระเหมอนกับบรษ แม้ว่าพวกนางอยู่ในสถานภาพเปนภรรยา
ิ
็
ิ
ื
ก็ตาม
6) สทธในสวนแบงทรพยสงคราม ( )
์
ิ
่
ิ
ั
่
ี่
ี
ี
ั
นักวิชาการมทัศนะทแตกต่างกันเกี่ยวกับส่วนแบ่งในทรพย์สงครามส าหรบสตรทเข้าร่วม
ั
ี่
สงคราม ซงสามารถสรปได้ 3 ทัศนะดังน้ ี
ึ
ุ
่
ก. สตรมส่วนแบ่งในทรพย์สงครามเหมอนกับบรษ หากนางเข้าร่วมในสมรภมสงคราม ซง
ี
ิ
ู
่
ึ
ุ
ี
ื
ุ
ั
็
เปนทัศนะของอัลเอาซาอย์ ( ) (Abu Yusuf, n.d.: 37)
ี
็
ี
ึ
ข. สตรไม่มส่วนแบ่งใดๆ ในทรพย์สงคราม เพราะนางไม่วาญบให้ออกสงคราม ซงเปน
ี
ั
่
ิ
ิ
ทัศนะของมัซฮับอมามมาลก (Malik Ibn Anas, 1994: 1/499)
ิ
่
็
ึ
ค. สตรไม่มส่วนแบ่งในทรพย์สงคราม แต่จะได้รบในลักษณะเปนของก านัลซงข้นอยู่
ึ
ั
ี
ั
ี
็
ุ
การอจญ์ตฮาดของผู้น าจะให้มากหรอน้อย ทัศนะน้เปนทัศนะของบรรดาอละมาอ์ส่วนใหญ่ รวมถง
ิ
ี
ิ
ื
ึ
ี
ิ
ี
ุ
สะอด อบน อัลมสัยยับ, อัลเษารย์ ( ), อัลลัยช์ ( ) และอมามชาฟอย์ เปนต้น (Ibn
ิ
ุ
ิ
ี
็
Qudamah, 1997: 13/92-93)
ี่
ิ
ี
ิ
ู
ี
แม้ว่าในทางกฎหมายนักวิชามทัศนะทแตกต่างว่าสตรทเข้าร่วมในสมรภมสงครามมสทธ ิ
ี่
ี
ิ
์
ในส่วนแบ่งทรพย์สงครามหรอไม่ แต่ปรากฏการณทางประวัตศาสตรทั้งในรายงานหะดษและ
ื
ี
ั
์
่
ึ
ิ
ี
รายงานประวัตศาสตรพบว่าท่านนบ ได้แบ่งทรพย์สงครามส่วนหนงให้แก่บรรดาเศาะหาบยาตท ี่
ั
์
ี
ิ
เข้าร่วมสมรภูมสงครามอย่างชัดเจน ดังปรากฏในหลักฐานต่อไปน้
ี
1
ุ
ิ
มรายงานจากหัชรอจญ์ อบน ซยาด ซงเล่าจากยายของเขาว่า ดฉันได้ออกรบร่วมกับท่าน
ี
ึ
่
ิ
ิ
ี
ื่
ฺ
ู
ุ
่
ึ
ี
ี
ึ
รสลลลอฮ ในสงครามค็อยบัร ซงมสตรเข้าร่วมด้วยกันหกคน เมอท่านนบ ทราบถงการเข้า
่
ึ
็
ี
ึ
ี
ร่วมทัพของพวกเรา ท่านนบ จงเรยกพวกเราไปพบ พวกเราเข้าไปพบท่านนบ ซงเหน
ี
ี
ั้
ร่องรอยของความไม่พอใจบนใบหน้าของท่านนบ และท่านได้ถามพวกเราว่า “พวกเธอทงหลาย
้
ู
มากับใครและใครอนุญาตใหพวกเธอมา ?” พวกเราตอบว่า “โอทานรสลุลลอฮ พวกเราออกมา
ฺ
่
้
1
ี
ยายของเขามนามว่า อุมม์ ซยาด อัลอัชญะอยะฮ์ ( ) และหะดษเดยวกันน้ปรากฏอยู่ในต ารา Al-
ี
ี
ี
ี
ิ
ุ
ิ
ี
Isabah ของอบน อัลอะษร (Ibn al-Athir, 1994: 7/323)