Page 74 - 018

74

2.7.2.2 การใชประโยชนจากทรพยสนหะรอมในการกอสรางมัสยิด
ั
์
ิ
้
้
่
์
ี9
ิ
็
ี9
็
ี9
ิ
ี
มัสยิดเปนสถานททมเกิยรต เปนสถานททําอบาดะฮต่ออัลลอฮ()
ฺ
ฺ
ี9
ดังทอัลกุรอานได้กล่าวว่า :
ã
r
18 ( : ﻦﳉا ) #‰tn& r «!$# yìtΒ (#θãô‰? s Ÿξù s ¬! y‰Éf≈|¡yϑø9$# ¨β&uρ) 3
Y (
ความว่า : “แท้จรงบรรดามัสยิดนั4นเปนของอัลลอฮ ดังนั4น พวกเจ้า
ฺ
ิ
็
ฺ
ี
ู
ิ
อย่าวิงวอนขอผู้ใดเคยงค่กับอัลลอฮ” (อัลญน :18 )
โองการอัลกุรอานฮข้างต้นได้ช4ถงสถานภาพมัสยิดว่า เปนศาสนสถานทอยู่
็
ี9
ี
ึ
ฺ
9
ฺ
ี
ึ
ิ
ิ
ู
็
ี9
ภายใต้การครอบครองของอัลลอฮ ซงมความทรงเกิยรตและสถานภาพอันสงส่ง เปนส9งทควรจะเอา
ี
ี
ิ
ื
็
้
ี
ิ
ั
ทรพย์สนหะรอมมาปะปนในการก่อสรางหรอไม่ ในกรณน4นักกฎหมายอสลามมความเหนต่างกัน
ี9
ิ
9
ุ
ึ
ี
บนพื4นฐานหลักคดและมมมองทต่างกัน ซงมสองทัศนะ
ึ]
ั
ิ
ทัศนะที]หนง เหนว่า สามารถนําทรพย์สนหะรอมทไม่ทราบเจ้าทรพย์เดมมา
ั
็
ิ
ี9
ึ
9
้
็
็
ิ
สรางมัสยิดได้ ซงเปนทัศนะของนักกฎหมายสายสํานักชาฟอย และเปนความเหนของท่านอบน ุ
ี
ี
็
ฺ
35
รสด (Ibn Rusd)จากสายสํานักมะลีกียฺ
ุ
ฺ
ุ
โดยยกเหตผลว่า ทรพย์สนหะรอมทไม่ทราบเจ้าทรพย์เดมต้องคนสภาพกลับส่ ู
ี9
ื
ิ
ั
ิ
ั
ี9
ั
ั
ื9
ิ
ั
็
็
็
ิ
ความเปนกรรมสทธrของรฐ เมอทรพย์สนถกแปรสภาพเปนของรฐ ทรพย์สนดังกล่าวก็เปนส9งทชอบ
ิ
ั
ิ
ู
ิ
์
ั
์
ี9
ิ
ั
ด้วยกฎหมายท รฐสามารถนําไปใช้ประโยชนได้ การใช้ประโยชนจากทรพย์สนดังกล่าว เพื9อ
สาธารณประโยชนแก่มสลมโดยทั9วไป ถอว่าเปนส9งทอนมัตและชอบด้วยกฎหมาย ฉะนั4นการนํา
ี9
ุ
ิ
ิ
ื
ิ
็
์
ุ
ื
ิ
ุ
้
ิ
้
ทรพย์สนหะรอมดังกล่าวมาก่อสรางมัสยิดก็ถอว่าเปนการสรางสาธารณประโยชนแก่มสลม
์
ั
็
็
ื
โดยทั9วไป จงถอว่าเปนส9งทอนมัตและชอบด้วยกฎหมายเช่นกัน (al-Nawawiy,2003 : 9/156 al-
ี9
ิ
ึ
ิ
ุ
Qurtubiy,1988: 18 /565 )
ิ
้
็
ั
ี9
ั
ทัศนะที]สอง เหนว่า การนําทรพย์สนหะรอมทไม่ทราบเจ้าทรพย์เดมมาก่อสราง
ิ
ิ
็
มัสยิด ถอว่าเปนส9งต้องห้าม ซงเปนทัศนะหนงของสายสํานักหะนะฟย และสายสํานักทั9วไปของมา
ึ
ื
9
ึ
9
ฺ
็
ี
ฺ
ลกีย
ิ

์
ี
ื
ี
ี
ุ
ิ
ุ
ฺ
ิ
ุ
ฺ
ี
ื9
35
อบนรสดมชอจรงว่ามุหัมมัดบุตรอะหมัดบุตรรสดอบูอัลวะลดกอฏย์กุรฏบะฮ์อัลมาลกิยะฮ์ เจ้าของหนังสอ “อัลบะยานวัตตะหศล,
ิ
์
ุ
ฺ
ิ
ี
ชัรหมะอานย์อัลอะษาร”เกิดและเสยชวตทกุรฏบะฮ์ ปฮ.ศ.520 (Mausu ‘ah al-‘Alam,n.d.:1/228)
ี
ี9
ี
ี
ุ