Page 78 - 018
P. 78
78
ี
ี
ทายาทยังมชวิตอยู่
็
ื
ี9
ู
้
ู
ิ
ั
ั
ทรพย์สนหะรอมทได้มาโดยเจ้าทรพย์ยินยอมหรอรเหนเต็มใจ เช่น ค่าดหมอ
้
ทรพย์ชนะพนัน ค่าจ้างรองเพลง ค่าสนบน เปนต้น ในกรณเช่นว่าน4 นักกฎหมายอสลามเหนต่างกัน
ั
็
็
ี
ิ
ิ
ี
็
เปนสองทัศนะกล่าวคอ
ื
ิ
ื
ั
ึ]
9
ั
็
ทัศนะที]หนง เหนว่า ทรพย์สนหะรอมดังกล่าวพึงต้องคนแก่กองคลังของรฐ
ฺ
ฺ
9
9
ึ
ซงเปนทัศนะของสายสํานักหะนะฟย ส่วนหนงของนักกฎหมายสายสํานักของมาลกีย และทัศนะ
็
ี
ิ
ึ
ึ
9
ิ
หนงของสายสํานักหัมบะลย โดยยกเหตผลว่า การคนทรพย์สนหะรอมให้แก่เจ้าทรพย์เดมเปน
ี
ั
ิ
ั
ื
ฺ
ุ
็
ิ
ี9
การส่งเสรมให้เจ้าทรพย์หะรอมดังกล่าว กระทําในส9งทผิดกฎหมายอสลามอย่างต่อเนอง (al-Shaikh
ื9
ิ
ิ
ั
al-Nazzam,1980:3/236,Ibn Rushd,1907:2/618,al-Bahutiy,1983:6/317,al-Maradiy,n.d.:11/212)
9
็
ื
9
ิ
ึ
ทัศนะที]สอง เหนว่า พึงต้องคนแก่เจ้าทรพย์เดม ซงเปนทัศนะของสายสํานัก
็
ั
ี
ี
ฺ
ี
ี
ี9
ั
ี
ชาฟอยและทัศนะทั9วไปของสายสํานักหัมบะลย โดยเทยบเคยงทรพย์สนหะรอมทได้มาโดยเจ้า
ิ
ฺ
ี
ื
็
็
ี9
9
ี
ึ
ื
ื
้
็
ู
ทรพย์ยินยอมหรอรเหนเต็มใจเหมอนกรณการทําสัญญาซ4อขายทเปนโมฆะ ซงกรณดังกล่าวจําเปน
ั
ิ
ี
ิ
ิ
ี9
ี9
ั
ื
ั
ี
ี
ู
ั
ทค่กรณ ต้องคนทรพย์สนดังกล่าวให้แก่เจ้าทรพย์เดม เช่นเดยวกับกรณทรพย์สนหะรอมทได้มาโดย
็
เจ้าทรพย์ยินยอมหรอรเหนเต็มใจ ต้องคนแก่เจ้าทรพย์เดมไม่จําเปนต้องคนให้แก่กองคลังของรฐ
ั
ิ
ั
ู
้
ื
ั
ื
็
ื
(al-Bahutiy,1983:6/317,al-Maradiy,n.d.:11/212)
ี
ุ
ี9
ุ
ี
จาการยกอ้างเหตผลของทั4งสองทัศนะข้างต้น ทัศนะทมเหตผลและมนํ4าหนัก
้
ื
ี9
ี9
็
ึ
ื9
ู
9
ิ
มากกว่าคอทัศนะทหนง เพราะทรพย์สนในเมอใช้จ่ายในทางทหะรอมโดยยินยอมรเหนเต็มใจไม่
ั
ั
จําเปนต้องคนให้แก่เจ้าทรพย์ ในขณะเดยวกันทรพย์สนดังกล่าวถอว่า ไม่มผู้ใดสมควรถอกรรมสทธr ิ
ื
ั
ิ
ี
ื
ี
ื
็
ิ
ั
และครอบครอง แต่จําเปนต้องคนให้แก่กองคลังของรฐ ถ้าไม่มกองคลังของรฐ ก็ต้องทําการบรจาค
ื
็
ี
ั
ิ
ิ
์
ี9
ี9
ิ
ุ
ี
ี
ั
เพื9อสาธารณประโยชนทั9วไปของมสลม ส่วนทัศนะทสองทเทยบเคยงทรพย์สนหะรอมประเภทน4 ี
็
ั
ิ
กับการทําสัญญาซ4อขายทเปนโมฆะ ซงจําเปนต้องคนทรพย์สนดังกล่าวให้แก่เจ้าทรพย์เดม เปนการ
็
็
ั
ื
ิ
9
ึ
ื
ี9
ู
ี9
ี
ี
เทยบเคยงทไม่ถกต้องและไม่ถกหลักการ
ู
ิ
ั
ื
2.การได้มาทรพย์สนหะรอมโดยเจ้าทรพย์ไม่ยินยอมหรอไม่รเหนเต็มใจและเจ้า
็
้
ู
ั
ี
ี
ื
ทรพย์หรอทายาทยังมชวิตอยู่
ั