Page 104 - 017
P. 104
104
ปรามพวกเขามิให๎กระทําสิ่งที่ชั่วร๎าย สั่งใช๎บุคคลทั่วไปในสิ่งที่อัลลอฮฺ และเราะสูล สั่งใช๎
เชํน การปฎิบัติ ตามบทบัญญัติอิสลาม ในเรื่องของการละหมาด การถือศีลอด เป็นต๎น และ
เชํนเดียวกันในเรื่องของการศรัทธาตํออัลลอฮฺ มลาอิกะฮฺ เป็นต๎น ตลอดจนการสั่งใช๎ในสิ่ง
ที่อัลลอฮฺ และเราะสูล สั่งใช๎ทั้งที่ซํอนเร๎นและเปิดเผย เชํน การมีความบริสุทธิ์ใจตํออัลลอฮฺ
การมอบหมายตํอพระองค๑และสําหรับสิ่งชั่วร๎าย ก็คือ การห๎ามปรามในสิ่งที่อัลลอฮฺ และ
เราะสูล ห๎ามปราม ซึ่งสิ่งชั่วร๎ายที่ยิ่งใหญํที่สุดคือ การตั้งภาคีตํออัลลอฮฺ (Ibn Taimiyah,
1976: 15-16)
4.2 กฎเกณฑ๑ในการสั่งใช๎สูํความดี (ชอบธรรม) และห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบ
ธรรม)
4.2.1 จําเป็นจะต๎องมีความรู๎ในสิ่งที่ตนเชิญชวนและสิ่งที่ตนห๎ามปราม
มีหลักจากบรรดาสะลัฟสํวนหนึ่งวํา ‚ไมํมีการสั่งใช๎สูํความดี (ชอบธรรม) และห๎าม
ปรามสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม) เว๎นแตํผู๎ที่มีความเข๎าใจตํอสิ่งที่เขาได๎สั่งใช๎ และมีความเข๎าใจ ตํอสิ่ง
ที่เขาได๎ห๎ามปราม ‛ นี่คือสิ่งที่ชัดเจนเสมือนกับการรักษาโรคภัยไข๎เจ็บ ซึ่งต๎องการความเข๎าใจตํอ
โรคนั้นๆ และยาที่จะรักษาโรคนั้นๆได๎ดี ซึ่งสําหรับนักดาอีย๑ก็เชํนเดียวกัน
4.2.2 ความสุภาพอํอนโยน
ความสุภาพ อํอนโยนเป็นสิ่งที่ถูกระบุไว๎ในอัลกุรอานและสุนนะฮฺ อัลล อฮฺ
ทรงตรัสกับทําน นบีมูซา และนบีฮารูน (ครั้นเมื่อสั่งให๎ไปหาฟิรเอาน๑วํา)
44 43
