Page 103 - 017
P. 103
103
(เตาบะฮฺ : 71)
อัลลอฮฺ ทรงชี้แจงถึงประชาชาติ ที่ดียิ่งที่อุบัติขึ้นสําหรับมนุษย๑ชาติ พวกเขาคือ
ผู๎ให๎ประโยชน๑และสร๎างความดีมากมาย เชํนเดียวกันนี้พวกเขาก็ลุกขึ้นมาญ ิ ฮาดในหนทางของ
อัลลอฮฺ ด๎วยกับชีวิตของพวกเขาและทรัพย๑สินของพวกเขา และพระองค๑ทรงแจ๎งให๎ทราบ
เกี่ยวกับการสั่งใช๎สูํความดี (ชอบธรรม) และห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม) นั้นเป็นสิ่งที่วาญิบ
เชํนกันนี้เป็นฟัรฏูกิฟายะฮฺ ดังที่พระองค๑กลําววํา
ۚ
104
ความวํา ‚และจงให๎มีขึ้นจากพวกเจ๎า ซึ่งคณะหนึ่งที่จะเชิญชวน
ไปสูํความดีและใช๎ให๎กระทําสิ่งที่ชอบ และห๎ามมิให๎กระทําสิ่งที่มิ
ชอบและชนเหลํานี้แหละพวกเขาคือผู๎ได๎รับความสําเร็จ‛
อาลิ อิมรอน: 104
ในการนไมํได๎เป็นเงื่อนแกํมุสลิมทุกคนที่ต๎องสั่งใช๎สูํความดี (ชอบธรรม) และห๎าม
ี้
ปราม สิ่งชั่วร๎าย ( ไมํชอบธรรม ) แตํเงื่อนไขดังกลําวสําหรับผู๎ที่มีความสามารถในการปฏิบัติซึ่ง
บทบัญญัติได๎ไปถึงพวกเขา และไมํได๎เป็นวาญิบแกํทุกๆ คน แตํเป็นฟัรฎูกิฟายะฮฺตามหลักฐาน
จากอัลกุรอานที่ยกมาข๎างต๎น (Ibn Taimiyah, 1976: 9-15)
4.1 ความหมายของความดีหรือสิ่งที่ดี (ชอบธรรม) และสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม)
Khālid bin Uthmān n.d.: 25-26 กลําววํา ‚ความดีหรือสิ่งที่ดี ( ชอบธรรม)
( ) หมายถึง ความดีทั่วๆ ไป คือ ทุกๆ สิ่งที่รับรู๎ด๎วยตัวเองได๎วํามันดีและเกิดความสงบด๎วย
สิ่งนั้น และสิ่งชั่วร๎ายหรือสิ่งที่ไมํชอบธรรม คือ สิ่งที่ตรงกันข๎ามกับอัลมะอฺรูฟ เป็นที่รู๎กัน
วํา คือ สิ่งที่นํารังเกียจด๎วยบทบัญญัติและสติปัญญา‛ ซึ่งจําเป็นสําหรับผู๎ที่มีอํานาจ อันได๎แกํ บรรดา
ผู๎รู๎ทุกๆ ฝ่ายในการดําเนิน การสั่งใช๎และสําทับเตือนบุคคลทั่วไป ด๎วยการสั่งใช๎ สูํความที่ดีและห๎าม
