Page 107 - 017
P. 107

107






                                     49



                                    ความวํา ‚บุคคลใดที่พบเห็นความชั่ว   ในหมูํพวกเจ๎า  เขาจง

                                    เปลี่ยนแปลงด๎วยมือ   (ด๎วยอํานาจที่เขามีอยูํ  หากเขาไมํมี


                                    ความสามารถเขาจงยับยั้งด๎วย ลิ้น  วาจา  และหากเขาไมํสามารถ

                                    เขาจงรังเกียจด๎วยหัวใจ  ดังกลําวนั้น  คือ  อีมาน (การ ศรัทธา) ที่

                                    อํอนแอที่สุด‛


                                                                          (บันทึกโดย Muslim: 49)



                                     ความหมายของหะดีษข๎างต๎น  หมายถึงการเปลี่ยนแปลงสิ่งมุนกัร  (สิ่งชั่วร๎าย) ด๎วย

                      กับมือ(อํานาจที่มีอยูํ) จากนั้นก็ด๎วยวาจา จากนั้นก็ด๎วยกับจิตใจตามสภาพกําลังและความสามารถ

                      ของนักดาอีย๑  ในการนี้เราจะพบคุณลักษณะสามระดับด๎วยกันระหวํางกลุํมบุคคลสามกลุํม ได๎แกํ 1)

                      หากิม (ผู๎ปกครอง)  2) อุละมาอ๑ และ 3) บุคคลทั่วไป ซึ่งการเปลี่ยนแปลงด๎วยมือหรืออํานาจนั้นเป็น

                      สิ่งวาญิบสําหรับผู๎ปกครอง   และการเปลี่ยนแปลงด๎วยวา จานั้นวาญิบสําหรับอุละมาอ๑หรือนักดาอีย๑

                      และการเปลี่ยนแปลงด๎วยหัวใจนั้น  วาญิบสําหรับบุคคลทั่วไป‛ การสั่งใช๎สูํความดีและห๎ามปรามสิ่ง

                      ชั่วร๎ายเป็นฟัรฎูกิฟายะฮฺ แตํสําหรับหะดีษที่รายงานโดยมุสลิมข๎างต๎น  ซึ่งมีนัยยะกลําวถึงมุสลิมทุก


                      คนนั้น หมายถึงมุสลิมทุกคนที่มีความสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งชั่วร๎าย ซึ่งการเปลี่ยนแปลงสิ่ง

                      ชั่วร๎ายเป็นสิ่งสําคัญ ถือเป็นหน๎าที่พื้นฐานของนักดาอีย๑ตามความสามารถและความรับผิดชอบของ

                      เขา เชํน การห๎ามปรามบุตรหลานในบ๎านสําหรับผู๎เป็นมารดา บุรุษคนหนึ่งในหน๎าที่การงานของเขา

                      ครูผู๎สอนในโรงเรียนของเขาและระหวํางเด็กนักเรียน (Ah ฺmad Abū Zaid, 1994: 85) Ibn Rajab al- H ฺ

                      anbaliy  (2001:  245-246)  กลําววํา  ‚วาญิบ (สําหรับผู๎ศรัทธา) ในการปฎิเสธสิ่งที่ชั่วร๎ายตาม

                      ความสามารถของเขา   ซึ่งการปฏิเสธสิ่งชั่วร๎ายด๎วยหัวใจ นั้นเป็นฟัรฎู (ข๎อบังคับ) สําหรับมุสลิม

                      ทุกคนในทุกๆ สภาพ สํวนการปฏิเสธด๎วยลิ้นและมือวาญิบตามความสามารถของเขา‛

                                     Ibn Taimiyah     (1976: 18) กลําววํา ‚การสั่งใช๎สูํความดี (ชอบธรรม) และห๎าม

                      ปรามสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม )  ต๎องเป็นไปตามระดับขั้น นั่นคือด๎วยระดับของหัวใจ ระดับของ


                      วาจา และด๎วยระดับของกําลังหรืออํานาจ ซึ่งระดับของหัวใจนั้น จําเป็นจะต๎องมีในทุกๆ สภาพ หาก
   102   103   104   105   106   107   108   109   110   111   112