Page 109 - 017

109

4.4 โทษของผู๎ที่ สั่งใช๎ให๎ผู๎อื่น สูํความดีและห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎ายแตํกลับหลงลืม

ตัวเอง เกี่ยวกับเรื่องนี้ ทํานเราะสูล ได๎เตือนสําทับไว๎วํา

))

((

2989 ‏

ความวํา ‚ชายคนหนึ่งถูกนําตัวมาในวันกิยามะฮฺ โดยถูกโยนสูํ

ไฟนรก โดยที่ไส๎ในท๎องของเขาทะลักออกมา พร๎อมกันนั้นเขาได๎

หมุนรอบๆมัน ประหนึ่งลาที่หมุนรอบโมํ ชาวนรกได๎มาชุมนุม

รอบเขา แล๎วถามขึ้นวําโอ๎ทํานเอ๐ย มันเกิดอะไรขึ้นกับทํานหรือ

ทํานไมํได๎สั่งใช๎สูํความดี และห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎ายดอกหรือ เขา
กลําวตอบวํา ใชํ ข๎าพเจ๎าเคยเป็นผู๎ที่สั่งใช๎สูํความดี แตํข๎าพเจ๎าไมํได๎

กระทํามัน และข๎าพเจ๎าเคยเป็นผู๎ที่ห๎ามปราม สิ่งชั่วร๎ายแตํข๎าพเจ๎า

กระทํามัน‛

(บันทึกโดย Muslim: 2989)

Sa‘īd ‘Alī al-Qah ฺțahniy (1994: 329) กลําววํา ‘Abd al-‘Azīz bin ‘Abd Allah bin

Bāz (1: 350) กลําวในฟัตวาของทํานวํา ‚นี่คือสภาพของผู๎ที่เรียกร๎องสูํอัลลอฮฺ และสั่งใช๎สูํความ

ดี (ชอบธรรม) และห๎ามปรามสิ่งชั่วร๎าย (ไมํชอบธรรม) จากนั้นเขาก็ขัดแย๎งระหวํางคําพูดและการ

กระทํา หรือระหวํางการกระทําและคําพูด อันที่จริงมารยาทที่สําคัญและสิทธิอันยิ่งใหญํของนัก

ดาอีย๑ คือ การปฏิบัติใน สิ่งที่ตนเองเรียกร๎องและยุติในสิ่งที่ตนห๎ามปราม ตลอดจนมีอัคลากฺที่ดีงาม

มีประวัติที่นําสรรเสริญ เป็นผู๎ที่มีความอดทน และมีความบริสุทธิ์ใจในการดะอฺวะฮฺของเขา‛